Η νέα Δημοτική Αρχή ανέλαβε καθήκοντα 1η Σεπτεμβρίου του 2019. Η νέα Δημοτική Αρχή διανύει, ας μου επιτραπεί η έκφραση, την “εφηβεία” της καθώς βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωση του 1/4 της θητείας της. Βρίσκεται λοιπόν σε ένα στάδιο “εφηβείας – προενηλικίωσης” και σαφώς πρέπει να αναλογιστούμε την καθυστέρηση των διαδικασιών και του σχεδιασμού που επέφερε σε έργα, ακόμη και σε δημοτικά συμβούλια, ο covid19.

Σήμερα λοιπόν, προς μεγάλη μου έκπληξη ενημερώθηκα από τα social media ότι το έργο ανάπλασης της Επαρχιακής οδού Αιτωλικού – Αστακού πιστώνεται στον Δημαρχό μας Κώστα Λύρο και κατά δεύτερο λόγο στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος τη στιγμή που προσωπικά ρώτησα τον εργολάβο για το ποιος είναι ο ανάδοχος του έργου.

Θα μου πεις και τι με νοιάζει εμένα ποιος έφτιαξε τον δρόμο, να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής μου θέλω. Θα συμφωνήσω γιατί πραγματικά και μένα μου περισσεύει ποιος θα καρπωθεί την ασφαλτόστρωση ή τον φωτισμό της περιμετρικής. Το Αιτωλικό να πηγαίνει μπροστά είναι το ζήτημα και κατ’ επέκταση ο διευρυμένος δήμος Ι. Π. Μεσολογγίου. Το Μεσολόγγι, το Νεοχώρι, η Κατοχή, ο Λούρος κλπ.

Τα έργα λοιπόν πιστώνονται στη νέα Δημοτική Αρχή. Ας συμφωνήσουμε όλοι σε αυτό. Τα μη έργα ποιος θα τα χρεωθεί; Τα μισά έργα ποιος θα τα χρεωθεί;

Ποιος θα χρεωθεί το μισοτελειωμένο έργο της ανάπλασης της νότιας πλευράς της πόλης; Παρεμπιπτόντως όταν ολοκληρωθεί με το καλό θα μιλάμε για έργο πραγματικής ανάπλασης του Αιτωλικού. Μια πανέμορφη διαδρομή περιμετρικά της λιμνοθάλασσας με τα παγκάκια του, τα καλάθια απορριμάτων, τις θέσεις στάθμευσης. Πραγματικά μια ομορφιά! Ωστόσο αυτή η ομορφιά παραμένει χωρίς φωτισμό και χωρίς ασφαλτόστρωση.

Ποιος θα χρεωθεί το μισοτελειωμένο έργο της ύδρευσης που ξεκινάει από την ανατολική γέφυρα μπροστά από κατάστημα γνωστής αλυσίδας ηλεκτρονικών ειδών και καταλήγει λίγο πριν το Κεφαλόβρυσο; Εδώ βέβαια δεν είναι μιλάμε μόνο για το αισθητικό του πράγματος… Μιλάμε για πραγματικό κίνδυνο. Αλήθεια πόσοι από σας διασταυρωθήκατε με βαρύ όχημα στην περιοχή του Αη Γιάννη που ο δρόμος ήταν που ήταν στενός, τον έφαγε και … η ύδρευση. Πόσοι από εσάς πέσατε στις λακκούβες – ορύγματα και τα βάλατε με θεούς και διαβόλους επειδή φοβηθήκατε για την “υγεία” του αυτοκινήτου και κατ’ επέκταση της τσέπης σας; Εγώ ίσως και δυο φορές τη μέρα. Έπαψα να πηγαίνω πλέον σπίτι μου παραλιακά και προτιμώ τον από πάνω δρόμο, αριστερά του σταθμού όταν βέβαια δεν είναι πλημμυρισμένος από τα όμβρια ύδατα τους χειμερινούς μήνες.

Το παραπάνω ζήτημα θα το αναλύσουμε κάποια άλλη στιγμή, συνοδευόμενο από φωτογραφικό υλικό.

Και μιας και αναφέραμε την ανατολική παραλία να σας ενημερώσω ότι με προσωπικό μου αίτημα, ζήτησα να τοποθετηθούν κάτοπτρα στις διασταυρώσεις της. Το αίτημα εγκρίθηκε σε ένα από τα πρώτα διοικητικά συμβούλια. Τελεία, εγκρίθηκε, αυτό. Τα κάτοπτρα περιμένουν στο δημαρχείο τα 8μηνα σαν τίτλος δίσκου των Πυξ Λαξ.

Ποιος θα χρεωθεί το επόμενο κύμα παραβατικότητας;

Ποιος θα φταίει όταν ξαναγεμίσει η θάλασσα λύματα απ’ τον Βιολογικό τα οποία θα λιμνάσουν στην ακτή και θα γεμίσουν τον τόπο αρώματα που θα μας υποχρεώνουν να κλείνουμε τα σπίτια μας καλοκαιριάτικα γιατί δε θα αντέχουμε τη μυρωδιά; Ευτυχώς για την ώρα σύμμαχός μας είναι ο καιρός που παρά τις υψηλές θερμοκρασίες, φέρνει μελτέμια που σπρώχνουν το ανεπιθύμητο υλικό στη πλευρά των νησιών του Πόρου.

Άραγε με το θέμα του νερού τι έγινε; Μπορούμε να πιούμε από τη βρύση του σπιτιού μας ή από το λάστιχο όπως υποστήριξε η προηγούμενη Δημοτική Αρχή; Να τολμήσω να ρωτήσω για τους λογαριασμούς της ΔΕΥΑΜ που μου έρχεται στο σπίτι για 2μηνο 80€ ή στο παρθενικό μου άρθρο θα δημιουργήσω έχθρες;

Μήπως κινδυνεύω με το παράσημο του εγκάθετου και του παρατρεχάμενου της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής ή ίσως κάποιου μελλοντικού υποψηφίου; Δεν έχω τέτοιους σκοπούς. Τα κίνητρά μου είναι πιο αγνά και ρομαντικά. Προτιμώ τα έργα από τους διθυράμβους. Προτιμώ την παραγωγική αντιπολίτευση από τις γαλιφιές.

Είμαι Αιτωλικιώτης και αγαπώ τον τόπο μου.

Υγ: Το “κλικ” της φωτογραφίας ανήκει στον φίλο Σωτήρη Λιαλιαμπή τον οποίο και ευχαριστώ.

Θοδωρής Μπρούνος