Κυριακή πρωί και η Ομάδα Φιλαναγνωσίας βρίσκεται στο Μουσείο Άλατος, για να δώσει το δικό της αντίδωρο στον ιδρυτή του κ. Νίκο Κορδόση. Με το “χιονάτο, καθάριο κρούσταλλο” του Παλαμά, με τη “θάλασσα των κοραλλιών” και την “πόλη των εκπλήξεων” του Θωμά Γκόρπα, με τον “λευκό καταρράκτη, φως της ζωής” του Πάμπλο Νερούδα, υμνήσαμε το λευκό θησαυρό της λιμνοθάλασσάς μας. Τραγουδήσαμε την πίκρα του Παλαμά και αφουγκραστήκαμε τη νοσταλγία του Γκόρπα. Συμφωνήσαμε πως “τα μόνα δικά μου ήταν η θάλασσα, η λιμνοθάλασσα και τα σάλτσινά της και ξένα όλα τ’ άλλα”. Δηλώσαμε ότι “Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί εγώ είμαι ο χτίστης”.
Δώσαμε την υπόσχεση να γίνουμε το Αλάτι της ζωής μας, να γίνουμε το Αλάτι της ζωής γενικά…
Υποσχεθήκαμε να Ονειρευόμαστε, να παθιαζόμαστε με κάθε τι καλό, να δρούμε…
(οι φωτογραφίες είναι με την καλλιτεχνική ματιά της Μαρίζας Κουφού, μαθήτριας της Γ Λυκείου)
Ομάδα Φιλαναγνωσίας 2ου Λυκείου Μεσολογγίου
