Και τώρα τι;
Και τώρα τι έχει απομείνει;
Αφού καθίσει η σκόνη, τώρα τι έμεινε;
Τι βλέπεις; Σου αρέσει αυτή η εικόνα;
Αλήθεια..; Αυτή είναι η άποψή σου;
Κι αν σου αρέσει; Αυτό απάντησες;
Αν σου αρέσει, τότε αυτό τι σημαίνει;
Σημαίνει ότι είσαι μίζερος; Μήπως κακός;
Ή μήπως θέλεις μια διαφορετική ζωή;
Για σένα; Όχι λες… Ε..; Ααααα… Για τους άλλους ε;
Να αλλάξει η ζωή τους ε; Αυτό σου αρέσει;
Να μείνουν μέσα; Όπως έμενες πριν εσύ;
Όπως κάνουν όλοι τώρα; Αυτό θες για να ικανοποιηθείς;
Κι αν τελικά δεν σου αρέσει αυτό που βλέπεις; Αυτό απάντησες;
Τι θα κάνεις; Θα αντιδράσεις; Γιατί, πότε αντέδρασες ξανά; Πότε;
Θα προσαρμοστείς λες; Είσαι σίγουρος γι’ αυτό;
Θα προσαρμόσεις την εικόνα, που δεν σου αρέσει, στα μέτρα σου;
Πως στο καλό θα το κάνεις αυτό; Ποιος νομίζεις ότι είσαι;
Δεν συμφωνείς με τη νέα κατάσταση; Δεν σου αρέσει;
Γιατί σου άρεσε η προηγούμενη; Τότε συμφωνούσες;
Έχεις σκεφτεί κάτι; Νομίζεις ότι σε υπολογίζει το μέλλον;
Για το μέλλον εσύ πάντοτε θα ‘σαι παρελθόν, αυτό το καταλαβαίνεις;
Κι αν όντως το καταλάβεις, πως είσαι σίγουρος ότι κατάλαβες σωστά;
Εμπιστεύεσαι την άποψή σου; Την αντίληψή σου;
Εσένα σε εμπιστεύεσαι; Λες ναι; Αλήθεια..;
Μπορείς να καταλάβεις τα χρόνια της ζωής σου μέχρι σήμερα;
Να δεις διαφορές στο τότε και στο τώρα; Ομοιότητες; Βλέπεις καμία;
Μπορείς να αντιληφθείς τι είναι αυτό που σου ‘ρχεται;
Αντέχεις να το πιστέψεις και να το κατανοήσεις; Το ‘χεις δεχθεί;
Το ‘χεις καταπιεί; Νέος τρόπος ζωής; Πως σου ακούγεται;
Ενδιαφέρον; Τρομακτικό; Ύποπτο; Ψεύτικο; Όλα αυτά μαζί;
Κι άλλα τόσα; Αλήθεια φίλε; Πιστεύεις ότι δεν το ζεις;
Νομίζεις ότι πρέπει να σε ρωτήσουν; Ποιος; Οι πολιτικοί; Σοβαρά;
Γιατί πότε σε ρώτησαν; Θα με ψηφίσεις; Αυτό δεν σου λένε;
Αυτό δεν είναι το μόνο που σε ρωτάνε ή κάνω λάθος;
Βλέπεις ακόμα τηλεόραση; Ενημερώνεσαι από τις ειδήσεις;
Μου φαίνεται απίστευτο αλλά… είπες ναι; Είσαι με τα σωστά σου;
Άρα γνωρίζεις για τον Μπάιντεν, αλλά χωρίς να τον γνωρίζεις;
Όπως ξέρεις πράγματα για τον Τραμπ, αλλά τον ξέρεις; Αλήθεια τώρα;
Μαθαίνεις για τους Αζέρους και τους Αρμένιους, αλλά μαθαίνεις τίποτα;
Νούμερα; Συνεντεύξεις; Μα αυτά δεν είναι η βιτρίνα; Η αλήθεια όμως;
Για τις παραβιάσεις των Τούρκων; Κι αυτό το ξέρεις;
Μα καλά ποιος είσαι ρε φίλε; Όλα τα γνωρίζεις; Και αυτό γιατί;
Επειδή τα βλέπεις στην τηλεόραση; Και στο ίντερνετ;
Μα εκεί δεν γράφει όποιος θέλει ότι θέλει; Όχι αυτά που διαβάζεις;
Που το ξέρεις; Είσαι σίγουρος ότι μαθαίνεις την αλήθεια;
Έψαξες ποτέ για να μάθεις; Αφού είσαι στο ίντερνετ, για δε ψάχνεις;
Στην τηλεόραση δεν γίνεται αυτό, αλλά στο ίντερνετ; Θα ψάξεις;
Το θες και αυτό έτοιμο; Θέλεις να ζήσεις πολλά χρόνια ε;
Αλλά δεν θα κάνεις κάτι γι’ αυτό, ε φίλε μου; Το θες πακεταρισμένο;
Αργή ζωή σε γρήγορο τέμπο; Όλα δικά σου τα θες; Φαταούλας;
Αυτός είσαι; Ο αχόρταγος; Δεν κουράστηκες πια; Πόσο άλλο;
Πόσες ερωτήσεις; Και πόσες απαντήσεις έδωσες; Ούτε μία; Όλες μήπως;
Αφήνει κάτω τον καθρέφτη και πηγαίνει προς την πόρτα. Παίρνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου, την τσάντα της δουλειάς του και βγαίνει από το σπίτι
(Το παραπάνω κείμενο αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας και βαθιάς ανησυχίας)
Μιχάλης Βελτσίστας
