Τα ζόρια που έφερε ο covid 19… Όχι σε έναν, δύο αλλά σε όλον τον κόσμο, σε εκατομμύρια ανθρώπους, τι εκατομμύρια δηλαδή, δισεκατομμύρια… Όλη η Γη “ζορίζεται” από αυτόν τον ιό, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο αλλά δεν παύει αυτή η πανδημία να μας απασχολεί όλους, έχει “ενοχλήσει” τη ρουτίνα που είχαμε συνηθίσει. Η αλήθεια είναι οτι ο covid 19 υπάρχει, είναι πέρα για πέρα αληθινός, όπως σε βλέπω και με βλέπεις. Αυτό δεν επιδέχεται ούτε αμφισβήτηση, ούτε εξυπνάδες… Όπως επίσης είναι αλήθεια οτι ο ιός δεν είναι από τους πλέον θανατηφόρους, απλά έχει το κακό να μεταδίδεται από τον ένα άνθρωπο στον άλλο πάρα πολύ εύκολα. Για να μην ξεφεύγουμε, όμως, από το θέμα μας ας μείνουμε στα… ζόρια που έφερε ο covid 19 και ιδιαίτερα στους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας.
Στην Ελλάδα του 2021 οι πολίτες έχουν μείνει μονάχοι τους. Ούτε μία (πολιτική) αχτίδα φωτός στον ορίζοντα. Οπότε όπως και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι έτσι και εκείνοι στον τομέα της υγείας δουλεύουν για πάρα πολλές ώρες με πάρα πολύ λίγα εφόδια, είτε αυτό λέγεται μισθός, είτε ασφάλιση, είτε εργαλεία για τη δουλειά σου (αν είσαι στο δημόσιο) ώστε να μην τα αγοράζεις από την τσέπη σου κ.ο.κ. Σε περίπτωση που δεν το έχετε/ουμε συνειδητοποιήσει ακόμα, η Ελλάδα αυτή τη στιγμή που μιλάμε “λειτουργεί” μόνο και μόνο με το φιλότιμο του καθένα από μας. Ή τελοσπάντων του καθένα από αυτούς που θέλουν να πάνε στην επόμενη μέρα όποια κι αν είναι αυτή και να αφήσουν πίσω τις 400 -και πλέον- μέρες της αδικαιολόγητης καραντίνας ολόκληρης της χώρας.
Μια τέτοια περίπτωση, λοιπόν, είναι και οι εργαζόμενοι στο νοσοκομείο στο Μεσολόγγι. Δεν χρειάζεται να σας αναφέρω τα προβλήματα με τα οποία έμαθαν να ζουν όσοι δουλεύουν στο συγκεκριμένο νοσοκομείο, κάποιοι τα ξέρετε καλύτερα από μένα. Όπως επίσης να τονίσω οτι εδώ και πάνω από ένα χρόνο δουλεύουν καθημερινά χωρίς να πάρουν ανάσα αλλά ούτε και καμία κρατική βοήθεια. Το κτίριο είναι παρατημένο και οι εργαζόμενοι σε αυτό αντιμετωπίζουν τρομερά προβλήματα σε προμήθειες κάθε τύπου είτε αυτό είναι μάσκα μιας χρήσης είτε πεντακάθαρα σεντόνια για τα κρεβάτια των ασθενών. Αν και μόλις μπήκαμε στον Απρίλιο του έτους 2021, αν και η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο που σκεφτόμαστε να στείλουμε ανθρώπους στον Άρη για να φτιάξουν την πρώτη γήινη αποικία στο διάστημα, ακόμα και μετά απ’ όλα αυτά, εμείς εδώ στην Ψωροκώσταινα συνεχίζουμε το λήθαργο.
Και για να μιλάμε με γεγονότα: Φίλος μου καλός μπήκε τις προηγούμενες μέρες στο νοσοκομείο στο Μεσολόγγι για ένα χειρουργείο. Όλα καλά μέχρι εδώ; Ωραία, πάμε και στο… ζουμί της υπόθεσης. Οι φωτογραφίες που θα δείτε παρακάτω είναι από το κρεβάτι στο οποίο νοσηλεύτηκε ο φίλος μου. Το πιο σοκαριστικό είναι οτι τα σεντόνια που φαίνονται σε αυτές είναι τα “καθαρά“, τα φρέσκα, τα καινούργια…
Αλλά αυτό το κείμενο δεν είναι μόνο για να δείξει τα σκ@τ@ του νοσοκομείου του Μεσολογγίου αλλά και για να εκθειάσει τους εργαζόμενους σε αυτό το κτίριο, από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές μέχρι τις καθαρίστριες και τους φύλακες. Και παράλληλα όλους εκείνους τους ΉΡΩΕΣ που εργάζονται στην Ελλάδα του 2021 στον τομέα της υγείας. Η σημαντικότερη δουλειά στην πιο αχάριστη χώρα… Σκεφτείτε οτι δουλεύουν καθημερινά εδώ και ένα χρόνο και κάτι μήνες, οτι είναι άγνωστο το πότε θα χαλαρώσουν απ’ αυτούς τους ρυθμούς. Για να καταλάβετε πόσο δύσκολο είναι το έργο τους απλά δείτε από τους εαυτούς σας. Αν για κάποιο λόγο σας… κόψουν ένα ρεπό από τη δουλειά σας για έκτακτη ανάγκη, τότε η ψυχολογία σας πέφτει και οριακά (δεν) γίνεστε καταθλιπτικοί.
Οι γιατροί στο νοσοκομείο του Μεσολογγίου είναι το λαμπρό παράδειγμα για όλους μας. Δουλεύουν για το σύνολο της κοινωνίας σε άθλιες συνθήκες, με ελλείψεις και προσωπικές στερήσεις αλλά και άδικα παράπονα από τους -πάντοτε- ανυπόμονους ασθενείς. Αλλά δεν τους πειράζει, θα τα καταφέρουν και θα το ξεπεράσουν και αυτό το εμπόδιο. Γιατί όλοι αυτοί οι ΉΡΩΕΣ είναι ταπεινοί. Γιατί η αυταπάρνησή τους είναι επικών διαστάσεων. Γιατί στην τελική το φιλότιμο του Έλληνα δεν είναι ακόμα ένας μύθος του Αισώπου.
Μιχάλης Βελτσίστας
