«Έχει κορωνοϊός ο τάδε», «Και ο τάδε κόλλησε», «Πόσα κρούσματα έχουμε σήμερα στο Αιτωλικό;», «Σε καραντίνα θα βάλουν το Αιτωλικό», «Κρυφά ποτάκια ήθελαν ε; Καλά να πάθουν», «Αφού όλα τα μαγαζιά ήταν ανοικτά», «Δεν προσέχαμε καθόλου», «Η αστυνομία ήξερε και δεν έκανε τίποτα», «Έκλεισε το μαγαζί του γιατί φοβάται μην κολλήσει», είναι μερικές φράσεις που έχουμε ακούσει ή πει όλοι μας τις τελευταίες μέρες.

Έχει γίνει το πρώτο θέμα συζήτησης του νησιού μας εδώ και δέκα μέρες. Ένας φίλος μας ή έστω ένας γνώριμός μας νοσεί από τον covid-19 αυτές τις μέρες. Μπορεί η εβδομάδα των παθών για τον υπόλοιπο ορθόδοξο χριστιανισμό να πέρασε, αλλά εμείς στο Αιτωλικό την βιώνουμε ακόμα.

Κάθε ώρα ακούμε για νέο κρούσμα κορωνοϊού στο νησί. Τόσα πολλά κρούσματα covid-19, επιβεβαιωμένα πάντα, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα στο Αιτωλικό δεν είχαν ξανακαταχωρηθεί. Με αυτά που ακούμε, όλοι μας νιώθουμε άρρωστοι κι ας είμαστε υγιέστατοι. Πονάει το χέρι μας και τρέχουμε να πάρουμε rapid και self test, τα οποία αποδεικνύονται αναξιόπιστα. Πέρασε στο ψυχολογικό μέρος του μυαλού μας ο ιός και οι περισσότεροι φοβόμαστε ακόμα και τη σκιά μας.

Διάφορες διάσπαρτες πληροφορίες, μη εξακριβωμένες, αναφέρουν το Αιτωλικό σαν υγειονομική βόμβα, κάθοδο κλιμακίου του ΕΟΔΥ και τοπικό lockdown από αύριο.

Φτάσαμε στο σημείο να μην δούμε ούτε ένα «μπεεεεεεεεεεεεεε» από αρνητές κορωνοϊού της πόλης μας στα social media, αν είναι δυνατόν. Απ’ ό,τι φαίνεται πείστηκαν κι αυτοί για την ύπαρξη του covid-19 σαν άπιστοι Θωμάδες ή μπορεί να «σφαγιάστηκαν» τα πρόβατά τους για την Κυριακή του Πάσχα.

Ο covid-19 χτύπησε την πόρτα της πόλης μας και εμείς, δυστυχώς, ήμασταν εκεί να του την ανοίξουμε.

Και για αυτό φταίμε ΟΛΟΙ μας. Κι όσοι δεν πιστεύουν ακόμα στο «μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου τότε θα πω φταίμε οι περισσότεροι.

Επειδή δεν είχαμε κρούσματα κορωνοϊού στην πόλη μας είχαμε χαλαρώσει πολύ, παρά πολύ.

Μαγαζιά εστίασης ήταν ανοικτά, όχι μόνο για delivery και take away, που επιτρεπόταν, αλλά και για εξυπηρέτηση εντός του καταστήματος με κλειστές κουρτίνες. Αλλά για να πούμε και όλη την αλήθεια υπήρχαν και μαγαζιά με ανοικτές κουρτίνες και τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο τα οποία λειτουργούσαν σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Με τους καταστηματάρχες να ευθύνονται όσο ευθυνόμαστε και εμείς που πηγαίναμε στα μαγαζιά τους.

Χαμός από κόσμο στο λιμανάκι κάθε απόγευμα, να μη μιλήσω για Κυριακή, χωρίς να τηρούνται τα μέτρα προστασίας του covid-19 με την αστυνομία να κόβει βόλτες χωρίς να κάνει συστάσεις.

Η απαγόρευση κυκλοφορίας δεν τηρούταν, παρά μόνο τις βραδινές ώρες που ήταν όλα κλειστά και υπήρχε ο φόβος των προστιμάτων.

Επικρατούσε μια ανοχή από όλες τις πλευρές. Βολευτήκαμε όλοι και εφησυχάσαμε. Όλοι γνωρίζαμε ότι ήταν λάθος, αλλά δεν μίλαγε κανείς για να μην ταρακουνηθεί η ισορροπία που επικρατούσε.

Και η ισορροπία ταρακουνήθηκε, μπορεί να έσπασε κιόλας. Όλοι άρχισαν να κατηγορούν τα θετικά κρούσματα και να τα καίνε όπως έκαψαν τον Ιούδα το βράδυ του Σαββάτου.

Είναι οι ίδιοι όμως που ήξεραν και ανέχονταν τους εαυτούς τους, τα παιδιά τους, τους συγγενείς και τους φίλους τους όταν δεν εφάρμοζαν ή χλεύαζαν τα μέτρα προστασίας κατά του νέου κορωνοϊού.

Είναι οι ίδιοι που μπορεί να νοσούν αλλά δεν έχουν το θάρρος να το πουν για να προστατέψουν τους γύρω τους.

Είναι οι ίδιοι που δακτυλοδείχνουν τους άλλους και όχι το παιδί τους.

Είναι οι ίδιοι που το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής και του Μεγάλου Σαββάτου, ενώ είχαν μάθει για την αύξηση των κρουσμάτων στο Αιτωλικό, έδωσαν το παρών στον «Επιτάφιο» και στην «Ανάσταση» σαν να μην συμβαίνει τίποτα, δείχνοντας πόσο καλοί Χριστιανοί είναι.

Είναι οι ίδιοι που κατηγορούν τους συμπολίτες μας που νοσούν, πίνοντας το καφεδάκι τους ή το ποτάκι τους σε κάποιο «κλειστό» κατάστημα εστίασης.

Είναι οι ίδιοι που μετά το τέλος όλου αυτού θα σου χτυπήσουν και πάλι την πλάτη και θα σε χαιρετήσουν.

Η υποκρισία ζει και βασιλεύει. Δεν την νίκησε ούτε ο Χριστός στον ναό των Ιουδαίων. Θα την νικήσουμε εμείς τώρα; «Δεν νομίζω Τάκη».

Δεν είναι κακό ούτε ντροπή να κολλήσει κάποιος covιd-19. Κακό και ντροπή είναι ενώ νοσείς να μην το λες, να μην προστατεύεις τους δικούς σου, να κυκλοφορείς ανενόχλητος θέτοντας σε κίνδυνο τους συνανθρώπους σου.

Δεν έχει σημασία πώς κόλλησαν οι συμπολίτες μας κορωνοϊό. Σημασία έχει όλοι μαζί να το ξεπεράσουμε ενωμένοι και όχι να ανθρωποφαγωνόμαστε.

Ευελπιστώ το Άγιο (ή «Άγιο») φως να μας δώσει φώτιση στη σκέψη μας και στα λόγια μας τις επόμενες μέρες.

Υ.Γ.: Έχω ξαναζήσει στο Αιτωλικό να πραγματοποιείται η «Ανάσταση» με διαφορά λεπτών από την κάθε εκκλησία, αλλά αυτό που έζησα φέτος με ξεπέρασε. Έκανα τέσσερις βραδινές «Αναστάσεις» σε διάστημα δυο ωρών. Σε κάθε «Ανάσταση» λέγαμε το Χριστός Ανέστη και καθόμασταν στο τραπέζι για φαγητό. Τέσσερις «Αναστάσεις» ίσον τέσσερα γεύματα. Να ‘στε καλά πασάδες μου. Να σας έχει καλά ο Θεούλης.

Σπυρίδων Δ. Σταράμος