Σε περίπου είκοσι μέρες κλείνουμε τα 107 χρόνια από την γέννηση της ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ χαράκτριας, της Βάσως Κατράκη.
Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για το ποια ήταν η Βάσω Κατράκη, είναι παγκοσμίως γνωστή. Αυτό όμως που χρειάζεται να επισημάνουμε είναι το γεγονός ότι ΔΕΝ ΤΙΜΑΤΑΙ όπως αρμόζει στον τόπο που γεννήθηκε.
Κι αυτό είναι γνωστό σε όλους μας, οι ιθύνοντες την θυμούνται μόνο στα λόγια και όταν είναι υποχρεωμένοι να πάνε στο μουσείο σε καμία εκδήλωση, άσχετη, φυσικά, με την Κατράκη και εμείς οι υπόλοιποι, επί το πλείστον, τη θυμόμαστε όταν περνάμε έξω από το «Κατράκειο».
Περισσότερο το «Κατράκειο» το χρησιμοποιούμε για να προσδιορίσουμε την περιοχή παρά για την αξία και το περιεχόμενό του.
Βλέπετε, το Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών – Μουσείο Βάσως Κατράκη φτιάχτηκε δευτερευόντως για να τιμήσουμε την Βάσω και πρωτευόντως για να φιλοξενήσουμε τα έργα της που κληροδότησε στη γενέτειρά της.
Εμείς, ωστόσο, της γυρίσαμε την πλάτη μας με το ΑΝΕΝΕΡΓΟ και πολλές φορές ΚΛΕΙΣΤΟ μουσείο.
Το Αιτωλικό ουσιαστικά δεν θυμίζει σε τίποτα τη Βάσω Κατράκη. Και για αυτό, σίγουρα, υπάρχουν ευθύνες, στις οποίες δεν χρειάζεται να επικεντρωθούμε. Εκεί που πρέπει και επιβάλλεται να επικεντρωθούμε είναι στο πώς θα ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ουσιαστικά την Βάσω Κατράκη και μέσα από αυτή να ζωντανέψουμε ξανά.
Πέρσι την ημέρα των 106 χρονών από την γέννησή της, η ομάδα του etoliko.gr είχε δημοσιεύσει ιδέες – προτάσεις για να τιμηθεί η Μεγαλύτερη Ελληνίδα Χαράκτρια. Μερικές από αυτές ήταν: (1) το «Κατράκειο» ή Κέντρο Χαρακτικών Τεχνών – Μουσείο Βάσως Κατράκη να λειτουργήσει για τον σκοπό που άνοιξε, δηλαδή να ιδρυθεί Σχολή Χαρακτικής Τέχνης, (2) να γιορτάσουμε την ήμερα γέννησης της Βάσω Κατράκη με κάποια εκδήλωση προς τιμήν της, (3) να μετονομαστεί ο δρόμος που περνά μπροστά από την κύρια είσοδο του μουσείου σε “Οδός Βάσως Κατράκη” αντί “Οδός Κορυσχάδων”, (4) να οργανωθεί Διεθνές Φεστιβάλ Χαρακτικής “Βάσω Κατράκη” με εκθέσεις χαρακτών από όλον τον κόσμο στο Αιτωλικό.
Σίγουρα, θα υπάρχουν κι άλλες προτάσεις, οι οποίες μπορεί να είναι ορθότερες και καλύτερες και προσωπικά είναι σωστό να ακουστούν και να γίνει μια ανοιχτή συζητητή επί του θέματος.
Άλλωστε, στόχος του κειμένου αυτού δεν είναι να επιβάλλω ή να προβάλλω τις προτάσεις του site ώστε να προβληθώ ή προβληθούμε. Στόχος είναι κάποια κοντινή μέρα το ΑΝΕΝΕΡΓΟ αυτό κτίριο να πάρει ΖΩΗ και το Αιτωλικό να τιμήσει επιτέλους εμπράκτως και όχι στα λόγια τη Βάσω του που τόσο υπερηφανεύεται γι’ αυτή.
Μήπως, άραγε, ήρθε η ώρα στα 107 χρόνια από τη γέννηση της Βάσω Κατράκη να γίνει η αρχή;
Χρόνος υπάρχει ακόμα.
Σπυρίδων Δ. Σταράμος
