Πολύ με έχει προβληματίσει αυτό το θέμα με τη γέφυρα και την καθίζηση. Βρισκόμαστε ήδη στις 15 ημέρες από την τοποθέτηση των κώνων κι αν εξαιρέσουμε δηλώσεις και κάτι σποραδικούς ελέγχους, πραγματικά δε βλέπω φως.

Είχαμε διαβάσει την ανακοίνωση της περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας για τη διάθεση πίστωσης 90.000€ για την “εκπόνηση όλων των απαραίτητων μελετών (στατικές, γεωφυσικές, γεωτρήσεις κλπ.) για τα απαιτούμενα έργα στην Εφορεία Νεότερων Μνημείων μετά την υπογραφή προγραμματικής σύμβασης”.

Και τότε είπαμε κάτι γίνεται…

Αλλά, συγχωρήστε μου την αφέλεια και ίσως την άγνοια, πότε θα γίνει η μελέτη, πότε θα γίνει κάποια κίνηση, πότε θα βρεθεί μια λύση;

Διάβασα τόσα άρθρα για το πρόβλημα με τα γεφύρια, κάποια πολύ παλιά.

Το πρόβλημα μας ακολουθεί εδώ και δεκαετίες…

Το 2008 στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ γράφτηκε: “Η λύση που προτείνεται από τη Νομαρχία Αιτωλοακαρνανίας για τη σωτηρία τους είναι η κατασκευή παρακαμπτήριου δρόμου που να οδηγεί από το Πλατυγιάλι στην Εθνική Οδό Αντιρρίου-Ιωαννίνων. Όπως είπε στα «ΝΕΑ» ο νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας κ. Θύμιος Σώκος, «η Νομαρχία με έγγραφά της προς το ΥΠΕΧΩΔΕ έχει επισημάνει τον κίνδυνο.

Τα γεφύρια έχουν υποστεί καταστροφές τόσο από την υπερτοπική κυκλοφορία που εξυπηρετούν όσο και από τους σεισμούς στην Τριχωνίδα και πρόσφατα στην Ανδραβίδα».

Τον περασμένο Μάρτιο, το ΥΠΕΧΩΔΕ ενέκρινε πίστωση 600.000 ευρώ για την κατασκευή του παρακαμπτήριου δρόμου- έναντι του ποσού του 1 εκατομμυρίου ευρώ που είχε ζητήσει η Νομαρχία. Τα χρήματα δεν επαρκούν και μπροστά στον κίνδυνο να μην ολοκληρωθεί ο παρακαμπτήριος, κάτοικοι και φορείς του Αιτωλικού προχώρησαν σε κινητοποιήσεις.

«Οι ζημιές που έχουν υποστεί τα πέτρινα πολυτοξοτά γεφύρια του Αιτωλικού είναι σημαντικές. Αντιμετωπίζουν ακόμη και τον κίνδυνο κατάρρευσης, αν δεν σταματήσουν άμεσα να περνούν από αυτά βαρέα οχήματα», λέει στα «ΝΕΑ» ο μηχανικός Απόστολος Μπλίκας.

«Το πρόβλημα των γεφυριών επιδεινώθηκε όταν τα φορτία και τα υλικά για την κατασκευή του λιμανιού στον Αστακό περνούσαν από αυτά- σπουδαίο αναπτυξιακό έργο το λιμάνι σήμερα, αλλά πρέπει να λειτουργήσει από άλλον δρόμο για να μη χαθεί ένα σημαντικό κομμάτι της παράδοσης για τον Αιτωλικό», λέει ο δήμαρχος της πόλης κ. Ν. Γαλάνης, που επισημαίνει ότι «πλέον δεν είναι καν ασφαλής η διάβαση των βαρέων οχημάτων».

«Η αποκατάσταση των γεφυριών του Αιτωλικού αποτελεί βασική προτεραιότητα», τονίζει ο κ. Σώκος και συμπληρώνει πως «η στατική επάρκεια των γεφυριών γίνεται ολοένα και πιο ελλιπής, με ορατό το ενδεχόμενο της κατάρρευσης».

Πάντως, όπως διαπίστωσαν οι μηχανικοί της Νομαρχίας, με τη φθορά του χρόνου και λόγω των υδάτων, οι πέτρες διαβρώθηκαν σε μεγάλο βαθμό, με αποτέλεσμα να γίνονται αποκολλήσεις από τον θόλο των γεφυριών.” (Πηγή: Τα Νέα, Πάνος Θεοδωρακόπουλος, 27/6/08)

Ποια είναι τελικά η λύση;

Γίνεται να γίνει αναστήλωση των γεφυριών;

Κι αν γίνει, θα επιτρέπεται μετά κανονικά η διέλευση των βαρέων οχημάτων;

Και θα είναι ασφαλείς οι γέφυρες;

Και πόσο καιρό θα πάρει μέχρι να εγκριθεί και να γίνει ένα τέτοιο έργο;

Κι αν γινόταν μια δεύτερη γέφυρα δίπλα στην υπάρχουσα, που θα είναι κατάλληλη για όλων των ειδών τα οχήματα;

Είναι εφικτό αυτό;

Και τα πέτρινα γεφύρια μας να μείνουν μόνο για πεζούς;

Αυτό, όμως, μπορεί να δημιουργούσε μεγαλύτερο πρόβλημα στην κυκλοφορία των νερών;

Η τρελή ιδέα

Μιλούσα με ένα ντόπιο φίλο μου και μου λέει “να γκρεμιστούν τα γεφύρια! Αφού δεν πρόκειται να φτιαχτούν ποτέ.

Και να γίνει το Αιτωλικό νησί πραγματικό, ο δήμος που πολλοί θα ήθελαν ξανά, χωρίς αυτοκίνητα.

Και θα πηγαινοερχόμαστε με βάρκες και πλατφόρμες για τα εμπορεύματα.

Θα ανέβει και η οικονομία της περιοχής, αφού θα έχουν δουλειά όσοι έχουν βάρκα.

Το νησάκι των Ιωαννίνων δεν είναι πανέμορφο και γραφικό όπως είναι;”

Και σκέφτομαι ότι θα μου άρεσε το νησάκι του Αιτωλικού χωρίς αυτοκίνητα.

Ναι, είναι θεότρελη ιδέα. Και αγγίζει τα όρια του παραλογισμού.

Στα συγκεκριμένα γεφύρια “οποιαδήποτε προσθήκη, διάνοιξη, ή αφαίρεση θα μηδένιζε την ιστορική αξία τους.

Η παραδοσιακή δόμησή τους, το μέγεθος, η αναλογία είναι ανάγκη και πρέπει να διατηρηθεί όπως όταν κατασκευάστηκαν.”

Ζαφείρης Καρβέλης, Φεστιβάλ Street Painting, 2009

Αλλά αν αφήναμε τα αυτοκίνητα έξω από τις δύο γέφυρες;

Αν κλείναμε οι ντόπιοι τα γεφύρια συμβολικά ειδικά τα πρωινά που γίνεται χαμός από φορτηγά και λεωφορεία;

Αν κινητοποιούμασταν εμείς οι ίδιοι χωρίς να περιμένουμε το “θαύμα” που δεν πρόκειται να έρθει;

Δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει.

Ούτε την επαρκή ενημέρωση έχω, ούτε τις γνώσεις.

Κινητοποιήσεις έχουν γίνει και παλιότερα, βέβαια, χωρίς αποτέλεσμα.

Δεν ξέρω αν υπάρχουν συγκεκριμένες λύσεις στο τραπέζι.

Ξέρω μόνο ότι κάποια στιγμή πρέπει να προχωρήσουμε σε πράξεις.

Εδώ και δεκαετίες λέμε “τα γεφύρια κινδυνεύουν”…

Να μην αρχίσουμε να λέμε “τα γεφύρια γκρεμίστηκαν”…

Βάσω Ζ. Νικολογιάννη

1 ΣΧΟΛΙΟ

Comments are closed.