Η αλλαγή του χρόνου συνήθως συνοδεύεται από ευχές του τύπου: “Καλή χρονιά“, “Ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος“, “Υγεία και ευτυχία” και διάφορες άλλες. Αυτοματοποιημένες ευχές που τις λέμε ο ένας στον άλλον γιατί… αυτό μάθαμε και αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε. Όχι οτι είναι κακό, ίσα ίσα που είναι προτιμότερο να πεις έναν καλό λόγο από το να μην πεις τίποτα.
Το ζήτημα είναι να κάνουμε όντως καλύτερο το νέο έτος. Από λόγια έχουμε χορτάσει άπαντες, κάθε φορά το ίδιο συμβαίνει. Στην ουσία είναι που “κολλάει” το πράγμα.
Τι είναι αυτό που πραγματικά θέλουμε να αλλάξουμε στη νέα χρονιά που βρίσκεται προ των πυλών; Είναι μήπως η ζωή μας, η ρουτίνα μας, η καθημερινότητά μας; Άραγε είναι οι σχέσεις μας με τους φίλους και τα αγαπημένα μας πρόσωπα; Μήπως θέλουμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό για τον εαυτό μας;
Σίγουρα ο καθένας έχει και διαφορετικό γούστο και άλλες σκέψεις από αυτές που κάνω εγώ. Δεν σκεφτόμαστε με το ίδιο μυαλό, δεν βλέπουμε με τα ίδια μάτια, δεν αισθανόμαστε με την ίδια ψυχή. Μοιάζουμε, αυτή είναι η αλήθεια, αλλά διαφέρουμε άπαντες τόσο πολύ στο πνευματικό κομμάτι.
Κάποια πράγματα όμως τα αντιλαμβανόμαστε λίγο πολύ το ίδιο. Η σάτιρα για παράδειγμα… Όλοι ξέρουμε οτι είναι καυστικός σχολιασμός διάφορων καταστάσεων της ζωής, της πολιτικής, του πολιτισμού κ.α. Άλλοι νευριάζουμε με μερικά σχόλια που ακούμε αλλά είναι απίθανο να δεις ή να ακούσεις μια σατιρική εκπομπή ή μια παράσταση και να μην ταυτιστείς έστω και με μία κατάσταση.
Κοινώς η σάτιρα είναι κάτι που όλοι μας μπορούμε να αντιληφθούμε, όποιο και να είναι το πνευματικό επίπεδο του καθένα από μας. Στην Ελλάδα μάλιστα είναι κάτι που υπάρχει από την εποχή του Αριστοφάνη, δεν είναι κάτι καινούργιο, κάτι που έφτιαξε η τηλεόραση του σήμερα.
Άρα είναι επικίνδυνο να τα… βάλουμε με τη σάτιρα, να προσπαθήσουμε να την εξαφανίσουμε λες και είναι κάποιος ιός που απειλεί τη ζωή μας. Όχι μόνο δεν είναι αρρώστια, ίσα ίσα που είναι βάλσαμο για τους ανθρώπους ειδικά σε καιρούς που νιώθουν οτι βάλλονται από παντού.
Είναι αποκούμπι για όλους εκείνους που ακόμα μπορούν και σκέφτονται και προβληματίζονται με το μυαλό τους και όχι με “ταχυφαγικές” απόψεις, μασημένες από χίλια στόματα. Η σάτιρα είναι το τελευταίο οχυρό της ψυχής πριν πέσει σε μια… ρομποτική μαυρίλα που θέλει τον άνθρωπο να έχει πρόγραμμα μέχρι και στο τι ώρα θα πέσει για ύπνο, πότε θα γαμ**ει, πότε θα πάει να ρίξει ένα “χοντρό” στην τουαλέτα.
Όπως λέει και μια ψυχή: “Αν πεθάνει η σάτιρα τότε θα κερδίσουν όλοι αυτοί που επιθυμούν την “αφύπνιση”. Η σάτιρα έχει κάτι το απρόβλεπτο, κάτι που δεν χαλιναγωγείται, κάτι που πηγάζει μέσα από την ανάγκη του ανθρώπου να φωνάξει για την αδικία, να γελάσει με το χάλι του το μαύρο, να την… πει στο σύστημα. Αυτό (το σύστημα) όμως επιθυμεί την “αφύπνιση” των ανθρώπων που στην ουσία είναι ο θάνατος της ελπίδας και της προσδοκίας για κάτι διαφορετικό, κάτι καλύτερο από το υπάρχον“…
Βαφτίζουν πρόστυχη και επικίνδυνη τη σάτιρα για να απενοχοποιήσουν το θάνατό της…
Οπότε κι εγώ θα ήθελα να πω για το νέο έτος: Καλή χρονιά σε όλους με υγεία στο σώμα και το πνεύμα, με ελπίδες και προσδοκίες που συνοδεύονται από πράξεις, με όρεξη να την… πούμε στο “σύστημα” για να διασκεδάσουμε το πέρασμά μας από αυτή τη ζωή και όχι το αντίθετο…
Μιχάλης Βελτσίστας
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
