Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι ακόμα ένα παραμύθι. Αυτή την Κυριακή είπα να ασχοληθώ με κάποιες σκέψεις που έκανα και συνεχίζω να κάνω. Σκέψεις που είτε κουβεντιάζω με τους γύρω μου είτε μόνος μου με τον εαυτό μου. Θέματα που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, που δεν χρειάζονται ατέλειωτης ανάλυσης. Ίσως να είναι μια έκθεση ιδεών με έναν διαφορετικό τρόπο από εκείνον που μάθαμε στο σχολείο.
Ο πόλεμος… Ο πόλεμος δεν τελειώνει ποτέ… Άνθρωπος με άνθρωπο… Απέναντι στα ζώα και τη φύση… Πάντοτε απέναντι, πάντοτε για το δικό του καλό… Για το συμφέρον του…
Πόλεμος για τις ιδέες και τα ιδανικά σου… Λάθος! Πολεμάς για τις ιδέες και τα ιδανικά που σου τα έκαναν κτήμα σου… Μέσα από την ιστορία που διδάσκεται στα σχολεία… Μέσα από τα κηρύγματα των θρησκειών… Τώρα πια μέσα από το ίντερνετ…
Συνέχεια δέχεσαι βομβαρδισμούς ειδήσεων… Καλών ή κακών, σχετικών ή άσχετων, σημαντικών ή ασήμαντων… Δεν έχει σημασία το “τι“… Σημασία έχει να μείνει θολό το τοπίο… Το μυαλό δηλαδή…
Η σκέψη… Αυτή μπορεί να σε κάνει ικανό για τα πάντα… Η πίστη μαζί με τη σκέψη μπορούν να αλλάξουν τα πάντα… Σκέφτεσαι για να πράξεις και όχι το ανάποδο… Η λογική της κοινωνίας άλλωστε αυτό ζητάει… Πρώτα να σκέφτεσαι…
Μόνο έτσι θα μπορέσεις να αντιληφθείς την κοροϊδία… Να καταλάβεις το κόλπο πριν σε μαγέψει… Για να μην κάνεις λάθη που καθορίζουν την υπόλοιπη ζωή σου… Λάθη που επηρεάζουν τις ζωές όλων μας…
Δεν είναι ανάγκη να το συνειδητοποιήσουμε όλοι μαζί… Δεν χρειάζεται να επικοινωνήσουμε για να καταλάβουμε τι πρέπει να κάνουμε… Γιατί μερικά θέματα που φαίνονται πολύπλοκα, στην πραγματικότητα είναι πολύ απλά…
Το να ζήσουμε αρμονικά μεταξύ μας είναι το λογικό… Να κάνει ο καθένας οτι επιθυμεί χωρίς να ζημιώνει τους γύρω του και τον πλανήτη… Αυτή είναι ελευθερία… Πραγματική ελευθερία… Χωρίς κανόνες και περιορισμούς…
Άλλωστε ο καθένας θέλει διαφορετικά πράγματα… Άλλος τρέχει, άλλος τρέχει με το ποδήλατο, άλλος με το αμάξι… Και οι τρεις τρέχουν αλλά και οι τρεις διαφέρουν ως προς τον τρόπο… Εδώ είναι η ουσία…
Ο πρώτος δεν επηρεάζει τη ζωή κανενός εκτός από τη δική του… Ο δεύτερος το ίδιο με την προϋπόθεση να μην βγαίνει στον αυτοκινητόδρομο… Ο τρίτος από την άλλη επηρεάζει τόσο τη δική του ζωή όσο και των υπόλοιπων…
Το καυσαέριο που βγάζει το αυτοκίνητο μολύνει τον πλανήτη άρα μας ενοχλεί όλους… Επίσης είναι πιο επικίνδυνο τόσο από το ποδήλατο όσο και από τα πόδια μας… Χρειάζεσαι γνώσεις και πλούτο για να το χρησιμοποιήσεις ενώ καθόλου για τα άλλα δύο…
Αυτό το καλό έχει η επεξεργασία και η ανάλυση των δεδομένων… Μπορείς να δεις πράγματα που “κρύβονται” στην καθημερινότητα… Πράγματα, που, η γρήγορη ζωή μας έχει τυφλώσει και δεν τα παρατηρούμε… Όπως η ανατολή του ηλίου…
Καλό εργαλείο στην ανάλυση είναι ο διάλογος και η παρατήρηση… Με το δεύτερο εντοπίζεις όλα αυτά που θα σε οδηγήσουν στη συζήτηση… Και κουβεντιάζοντας για το -όποιο- θέμα με κάποιον άλλο, έχεις τη δυνατότητα να ανακαλύψεις καινούργια πράγματα…
Φυσικά για να κάνεις μια συζήτηση πρέπει να διαθέτεις δύο βασικά χαρίσματα… Σεβασμό και υπομονή… Σεβασμό στη διαφορετικότητα της σκέψης του άλλου… Και υπομονή μέχρι ο συνομιλητής σου να ολοκληρώσει το λόγο του…
Να τονίσουμε σε αυτό το σημείο οτι μόνο με το στόμα μπορεί να γίνει ο διάλογος… Όλα τα άλλα μέσα επικοινωνίας έχουν διαφορετική χρήση… Μοιάζουν με αυτήν του στόματος αλλά δεν είναι ίδια…
Για παράδειγμα τα χέρια… Μπορείς να ζωγραφίσεις σύμβολα και γράμματα… Έτσι φτιάχνεις μια εικόνα ή μια πρόταση για να πεις κάτι… Επικοινωνείς με τους υπόλοιπους αλλά δεν κάνεις συζήτηση…
Διαφορετική περίπτωση είναι εκείνη των ατόμων που στερούνται της ομιλίας τους… Εδώ τα χέρια αναλαμβάνουν το ρόλο του στόματος… Έτσι ένας διάλογος ανάμεσα σε δύο ανθρώπους χωρίς ομιλία, μπορεί να γίνει με τα χέρια… Για να συμβεί όμως αυτό πρέπει και οι δύο συνομιλητές να γνωρίζουν τη νοηματική γλώσσα…
Κοινώς χρειάζονται εξειδικευμένη γνώση για να αντικαταστήσουν την απώλεια της ομιλίας τους… Πάλι όμως η αμεσότητα του λόγου λείπει από την “εργαλειοθήκη” των δύο συνομιλητών…
Γι’ αυτό και γίνονται πολλές παρεξηγήσεις όταν χρησιμοποιούμε γραπτά μηνύματα… Γιατί και οι δύο πλευρές δεν μπορούν να γνωρίζουν το ύφος και την ένταση που μπορεί να έχουν τα λόγια τους… Έτσι μπορεί να μιλάς σοβαρά και ο άλλος να το αντιλαμβάνεται διαφορετικά…
Ένας από τους διασημότερους Έλληνες στη Γη είναι ο Σωκράτης… Άνθρωπος εκπληκτικής ευφυίας, ρομαντικός όσο λίγοι στην εποχή του και με εξωγήινο ήθος… “Εξωγήινο” γιατί σαν τη δική του θυσία μόνο άλλη μία γνωρίζουμε…
Κάμποσα χρόνια μετά τον Σωκράτη γεννήθηκε ο Ιησούς… Μίλησε για τη δικαιοσύνη ανάμεσα στους ανθρώπους… Για την αγάπη που πρέπει να έχουν μεταξύ τους… Και όταν ήρθε η στιγμή της θυσίας έμεινε πιστός στις ιδέες του και πέθανε γι’ αυτό…
Μέσα στα τόσες χιλιάδες χρόνια της ανθρώπινης ύπαρξης μόνο δύο άνθρωποι… Δύο φιλόσοφοι και προφήτες… Και αυτό δείχνει πολλά για το είδος μας… Ειδικά αν συνυπολογίσουμε οτι και οι δύο θυσιάστηκαν για τους ανθρώπους από τους ανθρώπους…
Η ανάγκη επικοινωνίας με έκανε να γράψω αυτό το κείμενο… Για να εξωτερικεύσω κάποιες από τις σκέψεις μου… Για όποιον θέλει να διαβάσει κάτι διαφορετικό… Ίσως μια υποθετική συζήτηση ανάμεσα σε δυο ανήσυχους ανθρώπους… Ίσως…
(Το παραπάνω κείμενο αποτελεί προϊόν φιλοσοφικής σκέψης και προσωπικής ανησυχίας. Μπορεί να είναι αρλούμπες, μπορεί και μ@λ@κίες, μπορεί και όχι)
ΖΕΥΣ
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
