Εσύ ποιο λες ότι είναι το βασικό πρόβλημα του Αιτωλικού;

Με αφορμή το τελευταίο κείμενο του Μιχάλη, αλλά και κάποια δημοσιεύματα που είδα πρόσφατα σε twitter (από περαστικούς) και σε facebook (από ντόπιους), αναρωτιέμαι ποιο θεωρεί ο μέσος Αιτωλικιώτης ότι είναι το βασικό πρόβλημα του τόπου;

Αν μιλήσεις με κάποιον περαστικό, σίγουρα θα σου πει για το υπέροχο τοπίο, το μοναδικό περιβάλλον, τις σπάνιες γωνιές για φωτογράφηση! Λιμνοθάλασσα, σοκάκια, γραφικά στενά, σπάνια πουλιά… Ένα πραγματικά αξιοζήλευτο τοπίο.

Και θα πουν και για τους ανθρώπους που τους “αγκάλιασαν” όταν ήρθαν εδώ, που ήταν φιλόξενοι και φιλικοί, που έδειξαν το καλύτερό τους πρόσωπο.

Βέβαια, αν σκεφτούμε και κάποια συγκεκριμένα παραδείγματα περαστικών, θα πουν και για προβλήματα με την καθαριότητα, για κουνούπια, άσχημη μυρωδιά από τη θάλασσα, πιθανώς και για κακή (ή και παραβατική κάποιες φορές) συμπεριφορά κάποιων ντόπιων.

Στο twitter διάβασα, πρόσφατα, σχόλια σε φωτογραφία με εναέρια λήψη του Αιτωλικού (πραγματικά φωτογραφία-ζωγραφιά), που τόνιζαν “κάτι τέτοια ανεβάζετε και ξεγελιέται ο κόσμος και επισκέπτεται τον τόπο”.
Άδικο λίγο…
Ναι, εντάξει, το ξέρω, τα πράγματα δεν είναι ρόδινα εδώ… Αλλά δεν είναι κι όλα μαύρα.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, όμως, αν μιλήσεις με κάποιον ντόπιο το πιθανότερο είναι όλα μαύρα να τα βρει…

Παίζει ρόλο και το πώς είναι η ζωή του καθενός εδώ σίγουρα και τι προβλήματα έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά.

Αν ρωτήσεις κάποιον που δυσκολεύεται πολύ να τα βγάλει πέρα με το μαγαζί του, ή που το έκλεισε εντελώς, θα σου πει για το άδειο Αιτωλικό που δεν έχει πια κόσμο ή που ο υπάρχων κόσμος επιλέγει να ψωνίσει ή να διασκεδάσει εκτός Αιτωλικού.

Αν ρωτήσεις κάποιον που τον έχουν κλέψει τόσες φορές ή που έχει γενικότερα προβλήματα πχ με τους Ρομά, θα σου πει για την παραβατική συμπεριφορά τους και τη δυσκολία να ζήσουν μαζί τους. Να μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι η παραβατική συμπεριφορά δεν είναι “προνόμιο” της συγκεκριμένης πληθυσμιακής ομάδας! Να το πούμε κι αυτό.

Αν ρωτήσεις κάποιον που έχει παιδιά στο σχολείο, θα πει είτε για γονείς μαθητών που “δε συνεννοούνται”, ίσως για δασκάλους που “δεν τους αρέσουν”, ίσως και για κάποια κτιριακά ζητήματα του σχολείου. Όλο και κάτι θα βρούμε γιατί έχουμε γίνει και “ειδήμονες” οι γονείς σε εκπαιδευτικά ζητήματα!

Αν ρωτήσεις κάποιον που του έχει επιτεθεί σκύλος ή φοβάται τα ζώα, θα πει για τα πολλά αδέσποτα.
Σίγουρα όλοι θα πουν για το νερό, για το κουβάλημα των μπουκαλιών και τα υπέρογκα ποσά των λογαριασμών της ΔΕΥΑΜ, σίγουρα όλοι θα πουν για τα κουνούπια και τη μυρωδιά της θάλασσας, για την κακή κατάσταση των δρόμων, για το παρκάρισμα στον κεντρικό δρόμο, αλλά και σε κάτι μικρά στενάκια, που δε χωράει ούτε πεζός…

Κάποιοι θα πουν για τον πιθανώς “κακό γείτονα”, για το κατάστημα-“ανταγωνιστή” που “τους κάνει πόλεμο”, για τη μιζέρια των κατοίκων που σε κοιτάνε με μισό μάτι αν κάνεις κάτι κακό (ή και καλό!), για τα σκουπίδια που αδειάζουν όλοι αυτοί που ψάχνουν στους κάδους…

Αν ρωτήσεις εμένα, θα σου πω ότι το θέμα μας είναι η νοοτροπία μας, ο τρόπος που σκεφτόμαστε… Εμείς οι ίδιοι και όχι οι γείτονες ή οι συμπολίτες μας.

Ναι το νερό είναι μείζον θέμα, ναι η καθαριότητα, ναι η υποβαθμισμένη γενικά εικόνα του τόπου…

Αλλά, όταν σκεφτόμαστε μόνο το δικό μας σπίτι, τα του οίκου μας, και έξω από αυτό “πετάμε τα σκουπίδια μας” κυριολεκτικά και μεταφορικά, τότε μια τρύπα στο νερό κάνουμε. 
Και ποιο το νόημα να ζω σε ένα τόπο που “δεν ασχολούμαι” επειδή “γιατί να παιδεύομαι εγώ για τους άλλους”, “γιατί να κάνω εθελοντική δουλειά και να μην κάνει τη δουλειά του ο Δήμος, το κράτος” κλπ κλπ.

Ποιο το νόημα να ζω σε ένα τόπο μόνος μου και όχι ως μέλος μιας κοινότητας;

Πώς θα βελτιωθεί η ζωή μας αν δε βελτιωθούν πρώτα πρώτα οι σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους;

Είναι εύκολο να κατηγορούμε τους άλλους.

Αλλά η λύση ποια είναι;

Να διώξουμε αυτούς τους “προβληματικούς”; Τους Ρομά, τους ανεμβολίαστους, τους θρησκόληπτους, τους άθεους, τους κουτσομπόληδες, τους αγράμματους, τους μετανάστες, τους αθυρόστομους; Τους καθωσπρέπει; Τους έχοντες που δε βοηθούν τους άλλους; Τους μη έχοντες που σου ζητούν συνέχεια; Ποιους;

Ποιος σε ενοχλεί; 

Αλήθεια πιστεύεις ότι μετά δε θα σε ενοχλεί κάτι άλλο;

Δε θα σου δημιουργεί προβλήματα κάποιος άλλος;
Κι αν αλλάξει και το δημοτικό συμβούλιο; Τότε το νέο δημοτικό συμβούλιο θα σου αρέσει; Θα τα κάνει όλα σωστά;
Δε γίνονται όλα σωστά. Γιατί όπως εσύ θες να κάνεις τη δουλίτσα σου, το ίδιο θέλει να κάνει κι ο άλλος. Κι αν εσύ “βολεύεσαι” σε μια θεσούλα, τότε θα δεχτείς και να βολευτεί κι ο άλλος.

Ζεις σε μια κοινότητα.

Κι αν δε θες να σου κάνουν κάτι, δεν το κάνεις ούτε κι εσύ.

Κι αν θες να σε σέβονται, πρέπει να σέβεσαι.

Κι αν θες να σε στηρίζουν, πρέπει να στηρίζεις.

Κι αν θες να σε βοηθούν, πρέπει να βοηθάς. 

Κι αν θες να σου δίνουν, πρέπει να δίνεις. 

Κι αν θες να αλλάξει κάτι, πρέπει να αλλάξεις κι εσύ. 

Τι πιστεύεις εσύ που ζεις εδώ κάθε μέρα, δουλεύεις εδώ, μεγαλώνεις εδώ την οικογένειά σου;

Βάσω Ζ. Νικολογιάννη

*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*