Έχω ξαναγράψει για την τεράστια σημασία του εθελοντικού πνεύματος. Το Aitoliko Limanaki Park είναι η τρανή απόδειξη. Και όπως είχε γράψει τότε και ο Μιχάλης, “είναι μακράν η καλύτερη κίνηση/πράξη/πρωτοβουλία/δράση που έχω δει από πολίτες του Αιτωλικού“. Αλλά δεν είναι απλό αυτό.
Έχουμε μάθει να εστιάζουμε στα λάθη που έκανε ο άλλος, να κρίνουμε πρόσωπα και συμπεριφορές.
Μας φαίνεται περίεργο που κάποιος κάνει κάτι χωρίς να έχει να κερδίσει κάτι.
Ξεχνάμε, όμως, ότι ο εθελοντής πάντα κερδίζει. Και εκτός από την αναγνώριση από όλους εμάς, κερδίζει αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για τον ίδιο: την ικανοποίηση ότι έβαλε το λιθαράκι του, την αυτοπεποίθηση ότι όταν παλεύουμε, πετυχαίνουμε.
Οι εθελοντές στο λιμανάκι έχουν επισκευάσει αμέτρητες φορές παγκάκια και περιφράξεις. Έχουν στεναχωρηθεί με την αδιαφορία ή την κακή μεταχείριση του σημείου από κάποιους. Έχουν μετρήσει και ξαναμετρήσει τον πληθυσμό των πτηνών για να σιγουρευτούν ότι δε χάθηκε κανένα.
Και σίγουρα απογοητεύονται. Αλλά δεν τα παρατάνε.
Οι διευθυντές και δάσκαλοι στα σχολεία μας κάνουν κι αυτοί το δικό τους αγώνα, πέρα από το ωράριό τους. Θέλουν να φτιάξουν το σχολείο όμορφο και φιλόξενο για τα παιδιά. Κουβαλάνε μέχρι και πράγματα από το σπίτι τους. Βάζουν χρήματα από την τσέπη τους, προσωπικό κόπο και φροντίδα αμέτρητη. Καθαρίζουν εθελοντικά τους γύρω χώρους, εκτός προαυλίου. Και τα ξανακαθαρίζουν. Και μαθαίνουν στα παιδιά την έννοια της προσφοράς, του εθελοντικού πνεύματος και του πνεύματος ομαδικότητας.
Και όταν επιστρέφουν την επόμενη μέρα και βλέπουν όλο τον κόπο τους να “έχει κάνει φτερά” και παντού φθορές και ζημιές, ακόμα και κλοπές, απογοητεύονται. Αλλά δεν τα παρατάνε.
Όλοι οι ντόπιοι που συμμετέχουν εθελοντικά στις εκδηλώσεις του τόπου, στον εορτασμό της επετείου του Ντολμά, στον αγώνα δρόμου θυσίας, στη γιορτή ψαριού, σε κάθε εκδήλωση, σε συλλόγους και ομάδες, κουράζονται και δίνουν από τον προσωπικό πολύτιμο χρόνο τους.
Κι εμείς στεκόμαστε στην γωνία για να τους δείξουμε με το δάχτυλο και να κατηγορήσουμε τυχόν αστοχίες και λάθη. Αλλά δε βοηθάμε. Γιατί “τι δουλειά έχω εγώ;”, “θα στηρίξω εγώ το δήμο για να πάρει αυτός τα εύσημα;”, “θα χάσω τον καφέ μου εκείνη την μέρα;”.
Αλλά αυτή συνεχίζουν και “τρέχουν” για τον τόπο τους. Και όποιος πει ότι το κάνουν για τον εαυτό τους, για να “φανούν” οι ίδιοι, θα είναι άδικος. Και κακοπροαίρετος.
Γιατί η ουσία μετράει.
Κάθε κίνηση, κάθε εκδήλωση, κάθε ομάδα, θέλει στήριξη ναι από φορείς, δήμο κλπ.
Θέλει, όμως, και άτομα. Θέλει αυτούς που θα “βγάλουν το φίδι από την τρύπα”.
Ναι, ο δήμος θα οργανώσει μια εκδήλωση, έναν αγώνα. Οι εθελοντές, όμως, θα αναδείξουν τη δράση αυτή και όλοι εμείς που θα στηρίξουμε και θα χειροκροτήσουμε αυτή την προσπάθεια.
Έξω από το χορό πολλά τα τραγούδια.
Μέσα στο χορό, όμως, τι γίνεται; Χρειάζεται πράξη. Πολλά τα λόγια. Μας περισσεύουν.
Καλή επιτυχία στις εκδηλώσεις του Σαββατοκύριακου και καλή δύναμη σε όσους μας βγάλουν και πάλι ασπροπρόσωπους!!!
Βάσω Ζ. Νικολογιάννη
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
