Ο πανύψηλος άντρας που έμενε στο σπίτι στην άκρη της λίμνης, μπήκε μέσα σε μια τεράστια αίθουσα. Ήταν τόσο μεγάλος ο χώρος, λες και ήταν σκαμμένα τα βράχια μέχρι τα ίδια τους τα σωθικά. Ο καπνός που είχε δει ο Νόκτος ερχόταν μέσα από τα σκοτάδια της αίθουσας. Όμως δεν μπορούσε να δει από που…
Το μόνο φως που υπήρχε εκεί μέσα ήταν από τη φωτιά που έκαιγε στο κέντρο της πελώριας αίθουσας. “Μην κάνεις άλλο βήμα!!“, ούρλιαξε θυμωμένα ο άγνωστος. Ο Νόκτος έμεινε ακίνητος δίπλα στη φωτιά και κοίταζε ανυπόμονα προς τα σκοτάδια. Του φάνηκε οτι από εκεί άκουσε τη βαριά φωνή να φωνάζει.
“Εγώ κάθομαι δίπλα στο φως για να με βλέπεις. Τι σόι οικοδεσπότης κρύβεται στις σκιές;“, είπε ο Νόκτος με θάρρος και αυτοπεποίθηση. “Κρύβομαι; Αυτό πιστεύεις απρόσκλητε… φίλε;“, απάντησε ειρωνικά ο άγνωστος κάτοικος της μεγάλης αίθουσας. Ξαφνικά ο τόπος άρχισε να τραντάζεται λες και γινόταν μεγάλος σεισμός και κάποιες πέτρες έπεσαν από την οροφή και παραλίγο να χτυπήσουν τον ψηλό άντρα.
Ο Νόκτος έσφιξε τις γροθιές του και περίμενε να δει ποιος ήταν επιτέλους ο άγνωστος με τη βαριά φωνή. Αλλά αυτό που εμφανίστηκε μπροστά του… Αυτό ήταν κάτι που δεν το χωρούσε η φαντασία του… Ήταν ένα γιγαντιαίο, πέτρινο φίδι, τόσο τρομακτικό αλλά και τόσο εντυπωσιακό. Είχε πάνω στη μύτη του ένα μακρύ, διαμαντένιο κέρατο και τα μάτια του ήταν φτιαγμένα από λευκό χρυσό.
Σύρθηκε μέχρι που έφτασε μια ανάσα από τον πανύψηλο άντρα. Από το στόμα του φιδιού έβγαινε πυκνός μαύρος καπνός, αυτός που είχε δει ο Νόκτος από την κορυφή του “Λευκού Γίγαντα“. “Πως σε λένε ξένε; Ποιος είναι ο σκοπός σου;“, τον ρώτησε το τεράστιο ερπετό και τυλίχτηκε γύρω από το κορμί του. “Από την απάντησή σου θα εξαρτηθεί η ίδια σου η ζωή“, του ψιθύρισε με τον χαρακτηριστικό ήχο που κάνουν τα φίδια.
Έτσι ο Νόκτος, μην έχοντας άλλη επιλογή, άρχισε να διηγείται την ιστορία του από τη στιγμή που συνάντησε τη Χίλντα και μετά. Είπε στο φίδι οτι το μόνο που ήθελε ήταν να ξορκίσει την κατάρα της γριάς μάγισσας και οτι θα έκανε τα πάντα για να τα καταφέρει. “Είπες… τα πάντα;“, ρώτησε το μεγάλο ερπετό και τα μάτια του έλαμψαν από το ενδιαφέρον.
Αμέσως χαλάρωσε το κορμί του και άφησε ελεύθερο τον Νόκτο. Στάθηκε μπροστά του και σηκώθηκε τόσο ψηλά που το κεφάλι του χτύπησε στην οροφή της αίθουσας. Ένα μακρύ, λαμπερό αντικείμενο έπεσε από ψηλά και καρφώθηκε δίπλα από τα πόδια του πανύψηλου άντρα. Όταν ο Νόκτος αντίκρυσε και πάλι το φίδι, παρατήρησε οτι έλειπε το διαμαντένιο κέρατο από τη μύτη του.
“Άκουσε και εσύ τώρα τη δική μου ιστορία“, είπε στον Νόκτο το πελώριο ερπετό και αφού φύσηξε ένα δαχτυλίδι φωτιάς από το στόμα του, ξεκίνησε: “Πριν από πολλά, πολλά χρόνια, όταν εσύ ήσουν ακόμα αγέννητος, πάνω και πέρα από τους καταρράκτες τους οποίους είδες καθώς ερχόσουν, ζούσε ένας άντρας και μία γυναίκα.
Εκείνη ήταν ξανθιά και πολύ όμορφη ενώ αυτός ήταν ψηλός και γεροδεμένος αλλά λιγάκι άσχημος. Όμως το ζευγάρι ήταν ευτυχισμένο και αγαπημένο, είχε φτιάξει το σπίτι του στην άκρη του γκρεμού και περνούσε τον καιρό του μαζεύοντας καρπούς, κόβοντας ξύλα και τραγουδώντας!
Η γυναίκα είχε μια υπέροχη φωνή και ο άντρας ήταν πολύ καλός με τη φλογέρα και τη συνόδευε στα τραγούδια της. Όμως όλα τα όμορφα κάποια στιγμή τελειώνουν, όπως συμβαίνει με κάθε τι ζωντανό σε αυτόν τον κόσμο. Γιατί η αγάπη είναι ζωντανή σαν εμένα και σένα και όταν πια πεθάνει δεν ξαναγυρίζει πίσω…“, είπε το φίδι και σταμάτησε για μια στιγμή, δείχνοντας στενοχωρημένο.
Ύστερα αναστέναξε βαθιά και συνέχισε την ιστορία: “Κάποια μέρα, λοιπόν, η γυναίκα εξαφανίστηκε! Έτσι απλά, χωρίς καμία προειδοποίηση, χάθηκε από προσώπου γης. Ο άντρας τρελάθηκε από τη στενοχώρια του και άρχισε να ψάχνει για το ταίρι του σε κάθε πιθανό και απίθανο σημείο.
Ανέβηκε στις κορυφές των πιο ψηλών βουνών και βούτηξε στα πιο βαθιά και παγωμένα νερά. Σκαρφάλωσε στους πιο απότομους γκρεμούς και σύρθηκε κάτω από τη γη, στα πιο σκοτεινά λαγούμια και σπηλιές. Όμως όσο καλά κι αν έψαξε δεν κατάφερε να τη βρει ποτέ.
Έτσι γύρισε στο σπίτι του λυπημένος και χωρίς καμία ελπίδα. Ζούσε πια σκυθρωπός και δεν είχε καμία όρεξη ούτε για μουσική, ούτε για τίποτα. Το χαμόγελο δεν ξαναγύρισε στα χείλη του ποτέ.
Ώσπου μια μέρα κάποιος χτύπησε την πόρτα. Ο άντρας την άνοιξε μόνο και μόνο για να αντικρύσει ξανά την αγαπημένη του γυναίκα. Όμως αυτή τη φορά τίποτα δεν ήταν ίδιο όπως πριν. Η γυναίκα ήταν απόμακρη και κλεινόταν όλη τη μέρα στο σπίτι. Δεν ξαναμάζεψε καρπούς, ούτε τραγούδησε κάτι με την υπέροχη φωνή της.
Έτσι ο άντρας δεν άντεξε αυτήν την αλλαγή στη συμπεριφορά της και απαίτησε από εκείνη να του πει τι συμβαίνει. Τότε η γυναίκα θύμωσε αδικαιολόγητα και άρχισε να ουρλιάζει με μια φωνή τρομακτική και να λέει λόγια που ήταν άγνωστα στον άντρα. Ξαφνικά ένας φοβερός σεισμός έσκισε το έδαφος στα δύο και το σπίτι χάθηκε στα βάθη της γης.
Την ίδια στιγμή ο άντρας λιποθύμησε και έπεσε σε έναν ύπνο τόσο βαθύ λες και είχε πεθάνει. Στο όνειρό του είδε την όμορφη γυναίκα να του χαμογελάει και να τον καλεί κοντά της με ανοιχτά τα χέρια. Μόλις αυτός την αγκάλιασε, αμέσως ένιωσε μια απίστευτη δύναμη να τον σφίγγει τόσο δυνατά που όλα του τα κόκκαλα έσπασαν σε χίλια κομμάτια.
Όταν πια άνοιξε τα μάτια του, βρισκόταν σε έναν τεράστιο σκοτεινό χώρο σαν πελώρια σπηλιά. Δεν ένιωθε ούτε τα πόδια αλλά ούτε και τα χέρια του ενώ το κορμί του είχε αλλάξει όψη και η σάρκα είχε δώσει τη θέση της στην πέτρα! Όσο και αν φώναζε για βοήθεια κανείς δεν εμφανίστηκε… Κανείς εκτός από εκείνη την όμορφη και ξανθιά γυναίκα…“, είπε το φίδι και σταμάτησε να μιλάει την ίδια στιγμή που ένα διαμαντένιο δάκρυ έτρεξε στο πρόσωπό του.
“Εσύ είσαι αυτός ο άντρας;“, ρώτησε ο Νόκτος το τεράστιο ερπετό. Αυτό κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και φύσηξε ακόμα ένα δαχτυλίδι φωτιάς. “Και η γυναίκα που ζούσατε μαζί είναι η Χίλντα;“, αποκρίθηκε ξανά ο πανύψηλος άντρας για να πάρει την ίδια απάντηση από το φίδι.
“Και γιατί σε καταράστηκε; Αφού ήσασταν αγαπημένοι…“, είπε ο Νόκτος και τότε το ερπετό γέλασε τόσο δυνατά που λίγο έλειψε να γκρεμιστεί όλη η αίθουσα πάνω από τα κεφάλια τους. “Αγάπη; Χα! Μόνο εγώ την αγάπησα. Εκείνη με κορόιδευε και με έκανε να πιστεύω το αντίθετο. Μέχρι που βαρέθηκε να παίζει και με καταράστηκε σε τούτη τη μορφή!“, απάντησε θυμωμένα το πέτρινο φίδι.
“Τόσους αιώνες ζω μοναχός μου εδώ μέσα. Το μόνο που περιμένω είναι να έρθει κάποιος και να δώσει τέλος στο μαρτύριό μου. Και αυτός ο κάποιος είσαι εσύ… φίλε!“, είπε στον Νόκτο το ερπετό. Ο πανύψηλος άντρας είχε μείνει με το στόμα ανοικτό, δεν μπορούσε να πιστέψει πόσο πόνο μπορούσε να νιώθει το πλάσμα που βρισκόταν απέναντί του.
Το φίδι συνέχισε: “Θα σε βοηθήσω να βρεις τη Χίλντα μόνο αν μου υποσχεθείς οτι θα με λυτρώσεις από την κατάρα. Το βλέπεις το διαμαντένιο κέρατο που έπεσε από τη μύτη μου; Αυτό είναι το μοναδικό πράγμα που μπορεί να μου πάρει τη ζωή και η τραγική ειρωνεία είναι οτι τόσα χρόνια βρισκόταν πάνω μου“, είπε το τεράστιο πέτρινο ερπετό.
“Μόλις με σκοτώσεις, θα μου βγάλεις τα μάτια, θα τα λιώσεις στην πιο δυνατή φωτιά που υπάρχει και θα φτιάξεις ένα σπαθί. Με αυτό το όπλο θα μπορέσεις να νικήσεις τη μάγισσα και να λύσεις την κατάρα. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή φίλε μου“, ψιθύρισε το φίδι και περίμενε με ανυπομονησία την απάντηση του Νόκτου.
“Πρέπει να προλάβω την επόμενη πανσέληνο που έρχεται σε δέκα μέρες. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου οτι θα κάνω τα πάντα για να ξορκίσω την κατάρα και να σκοτώσω τη Χίλντα. Οπότε δέχομαι να σε βοηθήσω αλλά με μία προϋπόθεση: Πρώτα θα μου πεις το όνομά σου για να σε θυμάμαι, αν τελικά τα καταφέρω με τη γριά μάγισσα“, είπε ο Νόκτος.
Το φίδι ξάπλωσε μπροστά από τον πανύψηλο άντρα, την ίδια στιγμή που εκείνος έπαιρνε στα χέρια του το διαμαντένιο κέρατο. “Με λένε Γιάλεκ και σε ευχαριστώ για το δώρο που μου κάνεις. Ελπίζω να ξανασυναντηθούμε“, είπε το πελώριο φίδι και ο Νόκτος το κάρφωσε στην καρδιά.
Εκείνο έγειρε στο πλάι και περίμενε καρτερικά το τέλος του. Μόλις ο πανύψηλος άντρας το ρώτησε για τη Χίλντα, το φίδι του απάντησε: “Θυμήσου την ιστορία που σου είπα” και ύστερα ξεψύχησε.
ΤΕΛΟΣ Δ’ ΜΕΡΟΥΣ
(Το παραπάνω κείμενο αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Όλα τα ονόματα και οι τοποθεσίες που αναφέρονται σε αυτό είναι τυχαία και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα)
ΖΕΥΣ
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
