Γράφω από καραντίνα σήμερα…
Πρώτη φορά μετά από δυο χρόνια, ο κορωνοϊός μάς επισκέφθηκε οικογενειακώς και ενώ διανύω την τέταρτη εγκυμοσύνη μου. Δεν παραπονιέμαι, όμως, γιατί ευτυχώς το περνάμε πολύ ελαφρά. Είμαστε ευτυχώς και όλοι μας εμβολιασμένοι.
Αν το περνάς χαλαρά, λοιπόν, αλλάζουν λίγο οι ρυθμοί και η καθημερινότητα, αλλά τουλάχιστον νιώθεις ασφαλής και δεν ανησυχείς τόσο για τα παιδιά σου, για την υγεία τους κλπ.
Ειδικά αυτή την περίοδο που έχει γίνει ένας μικρός χαμούλης με τα κρούσματα γύρω μας (πάλι).
Όσοι το περνούν χαλαρά ίσως νιώθουν ότι “είχε γίνει πολλή φασαρία για το τίποτα”. Δεν υπάρχουν μόνο αυτοί όμως.
Οι συμπολίτες μας που μέχρι σήμερα έχουν χάσει τη ζωή τους από covid19 είναι πάνω από 27.000!! 27.000 άτομα!
“Πεθαίνουν δεκάδες άνθρωποι κάθε μέρα. Εκατοντάδες μπαίνουν στα νοσοκομεία και δεν ξέρουν αν και πώς θα βγουν. Χιλιάδες οικογένειες θρηνούν τους δικούς τους, αλλά μ’ έναν ανατριχιαστικό τρόπο η πανδημία έχει γίνει κανονικότητα, με την οποία ελάχιστοι ασχολούνται.” (Θανάσης Καρτερός, 24/3/2022, Η ΑΥΓΗ).
Αλήθεια, πόσοι από εμάς πλέον παρακολουθούν την καθημερινή ανακοίνωση του ΕΟΔΥ με τον αριθμό των κρουσμάτων;
Ήρθε και ο πόλεμος και κατέλαβε τα πρώτα θέματα των ειδήσεων.
Πόσοι από εμάς έχουν τον ίδιο φόβο για τον κορωνοϊό που είχαν στην αρχή;
Ειδικά αυτοί που είχαν “καλή εμπειρία” όταν κόλλησαν, νιώθουν στο “απυρόβλητο”.
Βλέπω περιπτώσεις να κολλάνε και να ξανακολλάνε σε λιγότερο από ένα μήνα. Ο κύκλος, λοιπόν, δε σταματά τόσο εύκολα.
Ο διευθυντής της ΜΕΘ του νοσοκομείου Παπανικολάου της Θεσσαλονίκης μιλώντας στην ΕΡΤ επεσήμανε ότι δεν μπορεί να δίνεται μήνυμα χαλαρότητας τη στιγμή που κάθε μήνα στην Ελλάδα πεθαίνουν 1.500 άνθρωποι από κορωνοϊό, αριθμό που χαρακτήρισε ανεπίτρεπτο.
Σίγουρα, η ζωή δε σταματάει….
Σίγουρα, δεν μπορούμε να ζούμε μέσα στο άγχος.
Εχουμε να σκεφτούμε και τις οικογένειές μας, τα παιδιά μας. Η ζωη συνεχίζεται.
Κι όλοι έχουμε ανάγκη να “επιστρέψουμε στην κανονικότητα”.
Αλλά να μην ξεχνάμε ότι η πανδημία δεν τελείωσε.
Δεν τελειώνει μια πανδημία επειδή κάποιοι κηρύττουν τη λήξη της. Με τα λόγια.
Κι αν είναι “βολικό” να ξεχαστεί, εμείς ας μην την ξεχάσουμε.
Ας προστατευτούμε με τον τρόπο που εμείς οι ίδιοι μάθαμε μέχρι τώρα. Ουσιαστικά και όχι με βάση τα “ανύπαρκτα” και “βολικά” μέτρα.
Γιατί εμάς μας ενδιαφέρει η υγεία μας και όχι το “πολιτικό κόστος”.
Θέλουμε να είμαστε δυνατοί και θα παλέψουμε γι’ αυτό.
Και του χρόνου με υγεία! (και κάτι επ’ευκαιρία της 25ης Μαρτίου: Το ξέρετε ότι είμαστε ίσως η μοναδική χώρα παγκοσμίως που έχουμε, όχι μία, αλλά δύο εθνικές γιορτές;;)
(φωτογραφία αρχείου)
Βάσω Ζ. Νικολογιάννη
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
