Δεν κατάλαβες οτι άνοιξε η πόρτα. Το μόνο πράγμα που σου έκανε εντύπωση ήταν η απόλυτη ηρεμία που επικρατούσε στο σπίτι μας. Λες και κάποια αόρατη δύναμη μεσολάβησε για να κοπάσει ο μανιασμένος αέρας που λυσσομανούσε έξω.
Περπάτησες αργά προς το σαλόνι. Τώρα πια ήσουν υποψιασμένος. Οτι και να συμβεί δεν θα σου φανεί παράξενο. Το σπίτι μας είναι στοιχειωμένο ή οτι άλλο παραφυσικό μπορεί να είναι. Η επιλογή που έκανες το καλοκαίρι, μόλις λίγους μήνες πριν, αποδείχτηκε λανθασμένη.
Κάτι σου τράβηξε την προσοχή και σταμάτησες ακριβώς έξω από την πόρτα του σαλονιού. Γύρισες και κοίταξες προς την άσπρη πόρτα που βρίσκεται στα αριστερά του μικρού χολ της εισόδου. Έμεινες εκεί, παγωμένος, να παρακολουθείς αμήχανος το παράξενο θέαμα.
Η πόρτα ήταν ανοιχτή. Δεν μπορούσες όμως να δεις μέσα στο μικρό δωματιάκι. Υπήρχε κάτι αφύσικο εκεί και σου εμπόδιζε τη… θέα. Ήταν ένα κατάμαυρο πράγμα, σαν σύννεφο, σαν πυκνός καπνός, κάτι αέρινο. Το μόνο που μπορούσες να διακρίνεις ήταν δύο λαμπερά, κόκκινα φωτάκια, σαν να ήταν τα μάτια εκείνου του πράγματος.
Του μίλησες διστακτικά αλλά δεν πήρες καμία απάντηση. Έκανες να πλησιάσεις, καθαρά από περιέργεια, μα μόλις περπάτησες μισό μέτρο όλα τα φώτα του σπιτιού μας άρχισαν να… χαμηλώνουν την έντασή τους. Ωραία, τουλάχιστον τώρα έμαθες ποιος ευθύνεται για τη νύχτα τρόμου που περνάς.
Άρχισες να αισθάνεσαι ζαλισμένος ενώ μια ξαφνική κούραση σε έκανε να χασμουριέσαι ξανά και ξανά. Ένιωσες τα βλέφαρά σου βαριά, τα πόδια σου ίσα ίσα που μπόρεσαν να σε πάνε μέχρι τον καναπέ του σαλονιού. Αν και προσπάθησες να μείνεις ξύπνιος, στο τέλος όμως έπεσες σε έναν ύπνο τόσο βαθύ λες και είχες πεθάνει.
Ονειρεύτηκες έναν τόπο άγνωστο σε σένα. Μια καταπράσινη πεδιάδα με πρόβατα που έβοσκαν. πουλιά που κελαηδούσαν ένα χαρούμενο σκοπό, δέντρα γεμάτα καρπούς και ποτάμια με ψάρια κάθε λογής. Ήταν μια στιγμή ανακούφισης για σένα, είχες ξεχάσει όλη τη φρίκη που βίωσες νωρίτερα και ξάπλωσες στο δροσερό χορτάρι.
Μια σκιά στον ουρανό όμως τράβηξε την προσοχή σου. Κοίταξες προς τον ήλιο, στο σημείο δηλαδή που εμφανίστηκε η σκιά. Στην αρχή έμοιαζε με μια μικρή μαύρη κηλίδα πάνω στο αστρικό κορμί του κόκκινου γίγαντα. Όμως μεγάλωνε συνεχώς μέχρι που “κατάπιε” τον ήλιο και όλος ο τόπος σκοτείνιασε.
Γούρλωσες τα μάτια σου τρομοκρατημένος. Θυμήθηκες… Αυτό που πήρε τη θέση του ήλιου δεν ήταν τίποτε άλλο από το μαύρο σύννεφο που είδες πίσω από την άσπρη πόρτα του σπιτιού μας. Το κατάλαβες από εκείνα τα δύο τεράστια κόκκινα μάτια που σε κοίταζαν επίμονα…
Το σκοτάδι συνέχισε να απλώνεται στον καταγάλανο ουρανό και να καταπίνει στο διάβα του τα πουλιά, τα οποία έπεφταν νεκρά στο έδαφος σαν το χαλάζι της βροχής. Ύστερα χαμήλωσε και εξαφάνισε τα δέντρα, τα βουνά και τα ποτάμια. Όλα γύρω σου μαύρισαν και το μόνο που είχε μείνει ήσουν εσύ και εκείνα τα κόκκινα μάτια…
Πετάχτηκες όρθιος από τον καναπέ και ιδρωμένος από το κεφάλι μέχρι το σώβρακο. Κοίταξες το ρολόι στο χέρι σου και προς μεγάλη σου έκπληξη είδες οτι είχαν περάσει μόλις δέκα λεπτά από την ώρα που ξάπλωσες. Όμως εσύ ήσουν σίγουρος οτι το όνειρο, αυτό το τόσο ζωντανό όνειρο, κράτησε πάνω από μισή μέρα.
Αμέσως κοίταξες την άσπρη πόρτα και ξαφνιασμένος παρατήρησες οτι το μαύρο σύννεφο με τα κόκκινα μάτια είχε εξαφανιστεί. Ένιωσες λιγάκι ανακουφισμένος από την απουσία εκείνου του τρομακτικού πράγματος και πήγες μέχρι το μπάνιο για να ρίξεις λίγο νερό στο πρόσωπό σου.
Όμως κάτι τράβηξε την προσοχή σου πάλι. Κάτι τόσο απίστευτο όσο και φρικιαστικό. Η μπανιέρα στα αριστερά σου ήταν γεμάτη μέχρι πάνω με αίμα! Μέσα ήταν μια γυναίκα νεκρή η οποία είχε κόψει τις φλέβες της. Από την ταραχή σου γλίστρησες στο ζεστό αίμα που έτρεχε από τη μπανιέρα και έπεσες στο πάτωμα.
Έτρεξες να βρεις καταφύγιο από τον τρόμο στο απέναντι δωμάτιο. Όμως εκεί σε περίμενε ξανά η φρίκη… Όπως μπήκες με φόρα στο χώρο, σκόνταψες σε κάτι σκληρό και παραλίγο να χάσεις την ισορροπία σου. Άναψες το φως για να δεις τι είναι…
Ένα σκοινί, δεμένο από κάπου στο ταβάνι, κατέβαινε και κατέληγε γύρω από το λαιμό ενός άντρα. Το αντικείμενο πάνω στο οποίο σκόνταψες ήταν το μικρό σκαμπό που χρησιμοποίησε ο νεκρός για να φτάσει το σκοινί και να αυτοκτονήσει με την αυτοσχέδια κρεμάλα.
Έφυγες ουρλιάζοντας και με τα δάκρυα να κυλούν ποτάμι στο πρόσωπό σου. Ο φόβος σου ήταν τόσο μεγάλος που δεν ήξερες πια που να πας και τι να κάνεις. Βρέθηκες χωρίς να το καταλάβεις στην τραπεζαρία. Όμως ο τρόμος σε περίμενε και σε αυτό το δωμάτιο…
Οι άγνωστοι που είχες δει μέσα από τον μεγάλο καθρέφτη ήταν όλοι τους εκεί. Μόνο που αυτή τη φορά ούτε έτρωγαν αλλά ούτε έπιναν τίποτα. Άλλοι ήταν ξαπλωμένοι με το πρόσωπό τους μέσα στο πιάτο, άλλοι είχαν αφρούς γύρω από το στόμα τους και οι υπόλοιποι είχαν γύρει πίσω και δίπλα από τις καρέκλες τους είχαν πέσει τα ποτήρια που έπιναν. Μαζική δηλητηρίαση, μόνο αυτό πέρασε από το θολωμένο σου μυαλό…
Αλαφιασμένος, έκανες μια ύστατη προσπάθεια να φύγεις από το σπίτι μας. Όσο ακόμα προλαβαίνεις πριν χάσεις τελείως τα λογικά σου. Όμως στο τέλος του μικρού χολ της εισόδου, τη θέση της εξώπορτας είχε πάρει εκείνο το τρομακτικό και σκοτεινό μαύρο σύννεφο με τα κόκκινα μάτια.
Την ίδια στιγμή άνοιξε ξανά η άσπρη πόρτα στα αριστερά του μικρού χολ. Ένα υπέρλαμπρο, λευκό φως ερχόταν από το δωματιάκι πίσω της. Για μια στιγμή ένιωσες ανακούφιση, σαν να βρήκες τη σωτηρία μέσα σε όλη αυτή την παράνοια που βίωνες από την ώρα που γύρισες στο σπίτι μας.
Πλησίασες το λευκό φως σαν υπνωτισμένος. Άπλωσες το χέρι σου να το πιάσεις, να το αισθανθείς. Για μια στιγμή ένιωσες ένα γαργαλητό και ένα χαμόγελο έσκασε στο πρόσωπό σου. Και χωρίς να το καταλάβεις ένα χέρι πετάχτηκε μέσα από το φως και σε τράβηξε μέσα.
Τώρα πια είσαι μαζί μας. Ακόμα ένας ένοικος του σπιτιού μας, αυτού του καταραμένου τόπου. Η νέα σου κατοικία είναι εκείνος ο πίνακας πάνω από τους δύο μονούς καναπέδες στον “χώρο υποδοχής“. Τώρα πια, όλοι μαζί, θα περιμένουμε τον επόμενο… συγκάτοικο του σπιτιού μας.
ΤΕΛΟΣ
(Το παραπάνω κείμενο αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Όλα τα ονόματα και οι τοποθεσίες που αναφέρονται σε αυτό είναι τυχαία και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα)
ΖΕΥΣ
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
