Οι άνθρωποι ξεκίνησαν από πολύ χαμηλά για να φτάσουν εδώ που είναι σήμερα. Δεν αναφέρομαι στο πνευματικό κομμάτι αλλά στο υλικό, δηλαδή στα αγαθά, στην ασφάλεια, στην ενέργεια κ.ο.κ. Εξηγώ για να το καταλάβουμε όλοι…
Όταν ξεκίνησε το είδος μας ήταν στο έλεος των καιρικών φαινομένων και των άγριων θηρίων. Και σε αυτά τα “άγρια θηρία” δεν αναφέρομαι μόνο στα αρπακτικά, δηλαδή λιοντάρια, τίγρεις, ύαινες, αρκούδες… Μιλάω και για τους ελέφαντες, τους βούβαλους, τους ιπποπόταμους, τους τάρανδους και όλα τα μεγαλόσωμα φυτοφάγα αλλά και παμφάγα ζώα.
Τη θάλασσα δεν τη βάζω καν στη συζήτηση γιατί πολύ απλά είναι ένας άλλος κόσμος. Δεν μας ανήκει, ούτε είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε σε αυτή. Οπότε θέλοντας και μη, ανατομικά και μόνο, δεν μπορούμε να κυριαρχήσουμε στο νερό. Κάτι που ισχύει και για τον αέρα…
Στα δικά μας, στα του… εδάφους δηλαδή, εκεί ήταν που καταφέραμε και ανεβήκαμε, από τη μέση και προς τα κάτω της τροφικής αλυσίδας, στην κορυφή ως ο πιο φονικός θηρευτής της ξηράς. Όχι φυσικά με τη δύναμη του σώματός μας γιατί από μόνη της δεν φτάνει, αλλά αξιοποιώντας το μεγαλύτερο όπλο μας που είναι το μυαλό μας.
Έτσι φτιάξαμε σπίτια για να κρατήσουμε έξω από τη ζωή μας τις καταιγίδες και το πολικό ψύχος, όπως και τα άγρια ζώα φυσικά. Επίσης δημιουργήσαμε όπλα για να κυνηγάμε τα φυτοφάγα ζώα και να προστατευόμαστε από τα αρπακτικά που είχαν την ίδια πηγή τροφής με εμάς. Με τον ίδιο τρόπο μπορέσαμε και φτάσαμε τόσο σε υδάτινα όσο και ιπτάμενα θηράματα…
Προοδεύσαμε και αποφασίσαμε να μην κυνηγάμε πια τα ζώα(από ανάγκη για τροφή) αλλά να τα έχουμε σε φάρμες και να εξασφαλίσουμε το φαγητό μας ακίνδυνα. Με την τεχνολογική εξέλιξη φτάσαμε σε σημείο να έχουμε κρύο μέσα στο σπίτι όταν έχει έξω καλοκαίρι και ζέστη όταν έρχεται ο χειμώνας.
Δεν αναφέρομαι σε διαδίκτυο, δορυφόρους, διάστημα και τα συναφή. Αυτά αφορούν άλλες ανάγκες, τέτοιες που αν δεν τα είχαμε δεν θα παθαίναμε και τίποτα. Ενώ αν δεν έχεις τροφή θα έχεις πρόβλημα. Αν δεν έχεις ένα σπίτι να προστατευτείς επίσης θα έχεις πρόβλημα. Απλά παραδείγματα…
Η αύξηση του πληθυσμού στον πλανήτη και η συγκέντρωση των ανθρώπων στις μεγάλες πόλεις, έφερε την ανάγκη για ακόμα μεγαλύτερα σπίτια που να χωράνε περισσότερο κόσμο. Έτσι δημιουργήσαμε τις πολυκατοικίες…
Και σιγά σιγά φτάνουμε στο σήμερα. Στον δυτικό κόσμο, τον “πολιτισμένο” δηλαδή, οι άνθρωποι έχουν εξασφαλίσει το φαγητό τους, τη στέγη, την ασφάλεια. Έχουν καλύψει τις βασικές του ανάγκες, έχουν… ξεχάσει οτι όλα αυτά κάποτε ήταν ένας καθημερινός αγώνας για τον καθένα μας. Το ξέρω οτι δεν ισχύει για όλους τους ανθρώπους το παραπάνω αλλά μιλάμε για την πλειοψηφία.
Αφού τα καταφέραμε όλα αυτά τότε γιατί δεν εξελισσόμαστε και στο πνεύμα μας; Αφού δεν χρειάζεται να τρέξεις για να φέρεις φαγητό, ούτε να γλιτώσεις από κάποιον κίνδυνο, τότε γιατί δεν μπορούμε να δούμε πέρα από το δάχτυλό μας;
Δεν νομίζω οτι υπάρχει μία απάντηση που να τους καλύπτει όλους για την ίδια ερώτηση. Είναι καθαρά θέμα οπτικής του καθένα από εμάς. Για εμένα το πιο εύκολο να πω είναι οτι η πολύωρη εργασία που χρειάζεσαι για να εξασφαλίσεις το φαγητό και την ασφάλειά σου, δηλαδή να πληρώνεις τις υποχρεώσεις σου για να μπορέσεις να τα έχεις όλα αυτά, αυτό είναι που δεν μας αφήνει να εξελιχτούμε και μέσα μας.
Όπως και το οτι έχουμε… χαμηλώσει τα επίπεδα επιβίωσης και αυτοσυντήρησης. Αν και συνήθως είμαστε κουρασμένοι και θολωμένοι, στην ουσία όμως δεν έχει γίνει αυτό επειδή παιδέψαμε το μυαλό μας για κάτι ουσιαστικό. Απλά τόσες ώρες στον υπολογιστή, στο τηλέφωνο, στο διαδίκτυο, όλα αυτά μας έχουν “μπουκώσει” και δεν μας νοιάζει, δυστυχώς, να χαλαρώσουμε από αυτά.
Η εξέλιξη του κόσμου μας είναι δικό μας έργο και μόνο. Είτε μας αρέσει αυτό που βλέπουμε είτε όχι, οτι βιώνουμε είναι αποτέλεσμα των δικών μας πράξεων, της δική μας δράσης, της δική μας ανεπάρκειας…
Θα επανέλθω στο θέμα γιατί κάπου χάθηκα στο δρόμο…
Μιχάλης Βελτσίστας
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
