Ξεκινάς να μιλήσεις για τα κακώς κείμενα του τόπου, σου λένε “καλά να πάθεις με αυτούς που ψήφισες”.
Μιλάς για τα κακώς κείμενα της χώρας, σου λένε “α καλά εσύ είσαι κομματόσκυλο”.
Μιλάς για τα άσχημα του τόπου σου, σου λένε “όλο γκρινιάζεις και κάνεις μικροπολιτική”.
Μιλάς για πράγματα που θα μπορούσαν να βελτιωθούν, σου λένε “μόνο λόγια, πρότεινε κάτι στην πράξη, πρότεινε λύσεις”.
Μιλάς για λύσεις, αναλύεις το σκεπτικό σου, σου λένε “δεν έχεις ιδέα για τι πράγμα μιλάς”.
Μιλάς για τα όνειρά σου, για το πώς φαντάζεσαι αυτό εδώ το νησάκι, σου λένε “εδώ δεν έχουμε λύσει τα βασικά”.
Μιλάς για πιθανές λύσεις για τα “βασικά”, σου λένε “αυτά δεν είναι υλοποιήσιμα”.
Παίρνεις την κατάσταση στα χέρια σου και γίνεσαι εθελοντής, σου λένε “πού μπλέκεις; Αυτά πρέπει να τα κάνει ο δήμος.”
Δε γίνεσαι εθελοντής, σου λένε “ε μην τα περιμένεις όλα από το δήμο”.
Γράφεις τις ιδέες σου, κάτι που σκέφτηκες σαν νέος, σαν κάτοικος εδώ, σου λένε “εδώ ο κόσμος καίγεται κι εσύ κατεβάζεις ιδέες”.
Γράφεις μέσα από αυτή τη γωνίτσα του διαδικτύου, “χωρίς φόβο και χωρίς πάθος”, γιατί αγαπάς το Αιτωλικό και θες να το δεις καλύτερο, σου λένε “από τον καναπέ μου ξέρω κι εγώ να μιλάω”.
Γράφεις κάθε εβδομάδα, στερώντας χρόνο από τον προσωπικό σου πολύτιμο χρόνο, σου λένε “τι ξέρεις εσύ, από πού ξεφύτρωσες;”
Γράφεις και ξαναγράφεις και έχεις τόσες ιδέες και τόσα όνειρα γι’ αυτή τη μικρή κουκίδα στο χάρτη.
Θα μπορούσες να μη γράφεις καθόλου.
Θα μπορούσες να μην ασχολείσαι καθόλου.
Θα μπορούσες να ζεις αλλού.
Όμως, έχεις επιλέξει το Αιτωλικό. Και το αγαπάς παρόλα τα “θέματά” του.
Πώς μπορούμε, όμως, να βοηθήσουμε αν δεν μοιραστούμε τα όνειρά μας;
Και η παραλία κάποτε δεν είχε πεζοδρόμιο, δεν είχε φοίνικες…
Το ίδιο και η περιμετρική. Και η κεντρική πλατεία.
Ούτε γήπεδο υπήρξε προφανώς από την αρχή.
Και η ανάπλαση στο λιμανάκι ξεκίνησε με μια γεφυρούλα.
Και το καταφύγιο ξεκίνησε με μια μικρή πάπια, την πάπια του Λάμπρου…
Όλα έγιναν επειδή κάποιος “το ονειρεύτηκε”.
Έτσι χτίζονται οι όμορφες πόλεις, οι όμορφες ζωές. Με όνειρα.
Και πού ξέρετε; Κάποτε μπορεί να γίνουν ιδέες, να γίνουν “πρόγραμμα”, να γίνουν πράξη.
Καλημέρα σας απανταχού ονειροπόλοι!
Βάσω Νικολογιάννη
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
