Είναι απορίας άξιο πως στο καλό επιμένουν ορισμένοι να μην μας υπολογίζουν. Να βλέπεις άσχετους να τρέχουν δεξιά και αριστερά σαν τους κυνηγημένους, για να… ειδοποιήσουν τους σταρχιδιστές και να προλάβουν το πρόστιμο.
Αναφέρομαι στα τελευταία περιστατικά που έλαβαν χώρα στον κεντρικό δρόμο του Αιτωλικού. Είτε πρωί, είτε απόγευμα, το περιπολικό -ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ- αποφάσισε να “ξεπαρκάρει” και να κάνει τη σωστή του βόλτα. Τι τα φώτα τα άσπρα – μπλε, τι ο χαρακτηριστικός θόρυβος που σε ειδοποιεί για την εμφάνιση της αστυνομίας, για μερικούς είναι το ίδιο και το αυτό.
Και να βλέπεις ολόκληρους άντρες, μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους, που δεν τρέχουν ούτε αν πιάσει καταιγίδα και γίνονται παπί, να κάνουν… κατοστάρι για να γλιτώσουν το πρόστιμο. Να βλέπεις άλλους άντρες, επίσης μιας κάποιας ηλικίας, να τρέχουν να βρουν τους “φίλους” τους που έχουν ξεχαστεί σε κάποιο καφενείο, για να τους ενημερώσουν οτι υπάρχει αστυνομία και γράφει.
Και φυσικά, υπάρχει και εκείνη η κατηγορία των συμπολιτών μας, οι λεγόμενοι και “εξυπνάκηδες“, οι οποίοι αφού πάρουν τα αμάξια τους, περιμένουν λίγη ώρα για να εξαφανιστεί η αστυνομία και παρκάρουν και πάλι στο ίδιο σημείο. Αν δεν το έβλεπα δεν θα το πίστευα…
Ένα είναι αυτό… Το άλλο έχει να κάνει με το κλείσιμο του κεντρικού δρόμου. Στην αρχή, στο ύψος των ΚΤΕΛ που λέμε, εδώ και μια βδομάδα περίπου μπαίνει ένα σήμα που απαγορεύει τη διέλευση των οχημάτων από την Κωνσταντίνου Λάσκαρη. Η ώρα είναι κατάλληλη αφού εκτός από τα φαστφουντάδικα και τις καφετέριες, όλα τα υπόλοιπα μαγαζιά είναι στο κλείσιμο ή έχουν ήδη κλείσει, οπότε κανένας δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί οτι του κάνουν “ζημιά” στη δουλειά του.
Που στο κάτω κάτω της γραφής δεν με νοιάζει κιόλας γιατί το σύνολο είναι πολύ πιο σημαντικό από τη μονάδα. Σημασία έχει το καλό του Αιτωλικού, όχι το δικό μου ή το δικό σου.
Επειδή. μάλιστα, μου αρέσει η δικαιοσύνη, σε αυτό το σημείο θέλω να πω ένα μεγάλο “μπράβο” στην αστυνομία που βγήκε ξανά στο δρόμο. Που επιτέλους κάνει τη δουλειά της και όσο μπορεί “αδειάζει” τον κεντρικό από τους παραβατικούς συμπολίτες μας. Και δίνω και ένα… μπόνους στους αστυνομικούς γιατί ενώ έχουν κάθε δικαίωμα να τους γράψουν όλους χωρίς να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν, αυτοί από τη μεριά τους περιμένουν, ανάβουν τον φάρο, πατάνε κόρνες και κάνουν οτι μπορούν για να προστατέψουν ακόμα και τον τελευταίο σταρχιδιστή και να τον γλιτώσουν από την κλήση.
Όχι δεν λύθηκαν τα προβλήματά μας. Ούτε το Αιτωλικό “συμμαζεύτηκε” και αρχίζει και ακμάζει. Αυτά θέλουν χρόνο, όχι… πινελιές μίας και δύο εβδομάδων. Όμως έστω και τώρα, έστω και λίγο πριν το “καυτό” δεκαήμερο από της Παναγίας μέχρι και το τέλος του πανηγυριού μας, κάτι σωστό συμβαίνει και δείχνει λίγο πιο… κανονικό τον τόπο, διαφορετικό τέλος πάντων από το ετήσιο αλαλούμ που αντιμετωπίζουμε εδώ πέρα.
Υ.Γ. Πόσο ξεφτίλας και λίγος νιώθεις εσύ, που όταν σε γράψει η αστυνομία κλαίγεσαι και παρακαλάς σαν μην πω τι για να σου σβήσουν το πρόστιμο…
Μιχάλης Βελτσίστας
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
