Είναι κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων, ένα ελάττωμα που είναι… καταχωρημένο στο DNA μας. Στην Ελλάδα το γνωρίζουμε από τα αρχαία χρόνια και τη σημερινή εποχή το νιώθουμε στο πετσί μας κάθε ώρα και στιγμή.
Από τον Εφιάλτη των Θερμοπύλων και τον Μαυροκορδάτο του 21′ μέχρι τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον εμφύλιο και την Ελλάδα του σήμερα. Τι είναι αυτό τελικά; Μα φυσικά η διαφθορά…
Ζούμε στην εποχή που ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, κατηγορείται οτι παρακολουθεί -μαζί με την ομάδα του- αντίπαλους πολιτικούς αρχηγούς, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους. Και αυτό που έγραψα δεν είναι προς συζήτηση, είναι μία τρομακτική αλήθεια.
Όποιος θέλει μπορεί να κλείσει τα μάτια του και τα αυτιά του και να συνεχίσει τη ζωή του σαν να μην τρέχει τίποτα. Άλλωστε η ίδια η δημοκρατία μας δίνει αυτό το δικαίωμα. Να πράξουμε, δηλαδή, όπως θέλουμε χωρίς να ενοχλούμε τον άλλο. Τουλάχιστον αυτό έχω εγώ στο μυαλό μου.
Από τη μία είχαμε την ερώτηση της δημοσιογράφου από την Ολλανδία για τις βίαιες επιστροφές των μεταναστών στην Τουρκία. Ο πρωθυπουργός όχι μόνο δεν απάντησε αλλά είχε το θράσος να της “επιτεθεί” για να σώσει τα προσχήματα. Το γεγονός οτι στο εξωτερικό είναι γνωστή αυτή η τρομοκρατική τακτική απέναντι στους μετανάστες, δεν φάνηκε να αγγίζει τον Μητσοτάκη.
Και τώρα έχουμε τις παρακολουθήσεις. Η ιστορία που έγινε γνωστή στο πανελλήνιο μετά τις καταγγελίες του Ανδρουλάκη, αλήθειες που άνοιξαν τον “ασκό του Αιόλου“. Υποκλοπές μέσω της ΕΥΠ, της ξεδιάντροπης υπηρεσίας πληροφοριών της Ελλάδος. Έχουμε γίνει ρόμπα ξεκούμπωτη στην Ευρώπη, κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά τους πολιτικούς μας.
Και γιατί να το κάνουν άλλωστε; Εμείς οι ίδιοι δεν είμαστε που φωνάζουμε οτι είναι διεφθαρμένοι και μας έχουν διαλύσει τη ζωή; Δηλαδή όταν μας τα λένε οι Ευρωπαίοι είναι αρλούμπες και παραπληροφόρηση και όταν τα κουβεντιάζουμε μεταξύ μας είναι αλήθειες; Ο στρουθοκαμηλισμός σε όλο του το μεγαλείο…
Η διαφθορά είναι παντού. Την έχουμε μέσα μας, δεν είναι κάτι που… έπεσε από τον ουρανό. Είναι αυτός ο κακός δαίμονας που πρέπει να παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για να μην πάρει τον έλεγχο. Όμως είναι τόσο δύσκολο, μοιάζει ακατόρθωτο. Από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο πράγμα, πάντοτε ψάχνουμε έναν “εύκολο” τρόπο για να το πετύχουμε.
Παράνομο ταμείο ανεργίας, επιδόματα που δεν μας αξίζουν κι όμως τα παίρνουμε, “φακελάκια” στα νοσοκομεία, π**στιές στις δημόσιες υπηρεσίες, ανέντιμη συμπεριφορά απέναντι στους συνανθρώπους μας. Όλα αυτά δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι η συνέχεια της ηθικής μας κατάρρευσης, οδηγός επιτυχίας για να φτάσουμε στον πάτο.
Όπως είχε πει και μια ψυχή: “Έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν“. Μια τεράστια αλήθεια με το “α” κεφαλαίο…
Μιχάλης Βελτσίστας
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
