Σήμερα μια μέρα ιδιαίτερη, μια μέρα μνήμης και τιμής σε όσους αγωνίστηκαν και ύψωσαν το ανάστημά τους πριν 49 χρόνια. Και 49 χρόνια μετά, πράγματα που κάποιοι θεωρούμε αυτονόητα, δεν είναι.
Δεν είναι θέμα Αριστεράς ή Δεξιάς. Δεν είναι καν θέμα πολιτικών πεποιθήσεων.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση, μια μαζική και δυναμική εκδήλωση της λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών και δεν είχε πολιτική χροιά.
Το Πολυτεχνείο συμβολίζει την ενότητα. Την ενότητα απέναντι σε ό,τι μας γυρίζει πίσω στο κακό παρελθόν των διαχωρισμών και της μισαλλοδοξίας. Ενότητα απέναντι σε χουντικά νομοθετήματα, στην αστυνομική βία, στην εξαθλίωση της δημόσιας υγείας και της εκπαίδευσης, στην καταπάτηση κάθε συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος των πολιτών.
Σήμερα, η πολιτική ελευθερία μας, ο αυτοκαθορισμός μας συχνά μοιάζουν δεδομένα. Όμως δεν είναι.
«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο… Σας μιλάει ο Ραδιοφωνικός Σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων…».
Το Πολυτεχνείο θα είναι εδώ να μας φωνάζει πως σε κάθε εποχή έχει αξία και νόημα ο αγώνας.
Κι αν δεν έχεις καταλάβει ακόμα πόσο σημαντική είναι η σημερινή μέρα, αναλογίσου το νόημα αυτών των φράσεων, τη σημασία του να αποφασίζεις εσύ για τον εαυτό σου, τη σημασία του να είσαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.
Βάσω Νικολογιάννη
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
