Ακούς εκεί, πρέπει να λες πάντα την αλήθεια. Να είσαι ειλικρινής, ντόμπρος, παντελονάτος… Και ποιος μου λέει οτι το αυτί σου αντέχει να ακούσει την αλήθεια; Είναι εκπαιδευμένο να εστιάζει σε οτιδήποτε δεν σου “χαλάει” την αισθητική. Όταν λαμβάνει… σήματα που δεν σε αφορούν, τότε είναι σα να κλείνει ερμητικά, λες και ξαφνικά έχασες μία από τις αισθήσεις σου.
Πρέπει να “φας” τα μούτρα σου για την αλήθεια. Να λερωθείς με τα σκατά για να βγάλεις στον αφρό την ευωδία της αλήθειας, χωρίς… σάλτσες και λοιπά που νοστιμίζουν το φαγητό μας. Η πραγματικότητα είναι μία, οτι και να κάνεις δεν πρόκειται να την αλλάξεις. Να την καμουφλάρεις μπορείς, για να πετύχεις έναν προσωπικό σου στόχο. Να την παραποιήσεις. Να την… μεταδόσεις στον άλλον όπως σε βολεύει εσένα, πάλι μπορείς. Προπαγάνδα το λένε…
“Και ποιος μου λέει εμένα οτι εσύ μιλάς τη γλώσσα της αλήθειας;“, θα ρωτήσει κάποιος εύλογα. Εγώ σου απαντώ: Κανείς! Και στο κάτω κάτω της γραφής, δεν χρειάζεται κάποιος να σου πει ποιά είναι η αλήθεια. Μόνος σου πρέπει να τη βρεις, μόνος σου να κρίνεις αυτά που βλέπεις, που ακούς, που μαθαίνεις… Εσύ και η ηθική σου, εσύ και η λογική σου, εσύ και ο εαυτός σου. Το ψέμα είναι εφεύρεση όλων αυτών που δεν αντέχουν την αλήθεια, από την πιο μκρή μέχρι τη μεγαλύτερη.
Αυτό που μου αρέσει να λέω είναι οτι φαντάζει -στο μυαλό μου- ιδανικότερη μια στιγμή αμηχανίας, εκείνη ακριβώς η στιγμή που λες την αλήθεια όσο δύσκολη κι αν είναι, παρά ένα εύκολο ψέμα που οπτικά και μόνο, φαίνεται να τους βολεύει όλους. Γιατί εκεί είναι το κόλπο. Στο πόσο εύκολα μεταδίδεις ένα ψέμα παρά την πραγματικότητα. Ειδικά όταν το θέμα γίνεται προσωπικό, τότε φαίνεται ακόμα πιο δύσκολο να πεις την αλήθεια.
Και γιατί αυτό; Νομίζω επειδή φοβάσαι να σε κρίνουν. Φυσικά όχι μόνο αυτό, αλλά ακόμα περισσότερο τρέμεις γιατί πιστεύεις οτι θα σε κρίνουν σκληρά. Θα σου πουν λόγια που θα σε “χαλάσουν“, εσένα και την υπερπολύτιμη ζαχαρένια σου. Γι’ αυτό διαλέγεις ένα εύκολο, ένα… αθώο ψεματάκι. Μία τόσο δα μικρή παραποίηση της αλήθειας για να μην νιώσεις άβολα. Τόσο μα τόσο εγωιστικό…
Έτσι αυτό το μικρό, αυτό το ένα ψεματάκι, γίνεται δύο και τρία και στο τέλος γίνεται η ίδια σου η λογική. “Πες μια μ@λ@κία και καθάρισες“, σου λέει μια φωνή μέσα στο κεφάλι σου. Είναι εκείνη η φωνή που πήρε τη θέση της άλλης, αυτής που σου ψιθυρίζει “μην λες ψέματα“, γιατί εσύ το αποφάσισες αυτό. Εσύ… μεταμόρφωσες τη λογική σου και την έκανες κάτι άλλο, κάτι ευκαιριακό που είναι όπου φυσάει ο άνεμος.
Και φτάνεις στο σημείο να κάνεις κτήμα σου το ψέμα του δίπλα, το κάνεις δικό σου και το υποστηρίζεις με φανατισμό. Έτσι, διαφωνείς σε μια συζήτηση με ένα φίλο σου και η δική σου θέση πάνω στο θέμα είναι: “είδες τι είπε ο τάδε” ή “διάβασες τι έγραψε ο άλλος“. Φτάνεις στον απόλυτο πάτο της ελευθερίας του λόγου, κάνεις στην… άκρη τη δική σου και “αγκαλιάζεις” μία ξένη. Και το χειρότερο απ’ όλα; Το κάνεις χωρίς καν να σκεφτείς…
Είσαι πια στον αυτόματο πιλότο και οτι και να κουβεντιάσεις ούτε που σε αγγίζει. Λες ένα ψεύτικο “ναι” και γνέφεις καταφατικά με το κεφάλι, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχεις καταλάβει γρι από αυτά που σου είπαν. Έχεις αποδεχτεί μία ξένη άποψη, την χρησιμοποιείς σαν δική σου και αμέσως αποκλείεις όλα όσα σου λένε οι φίλοι σου, η γυναίκα σου, τα παιδιά σου, οι γονείς σου. Λες οτι τους υπολογίζεις αλλά ξέρεις και συ οτι αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα απ’ όλα…
Δεν υπολογίζεις ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό… “Καλύτερα να ήμουν ο Κριστιάνο Ρονάλντο“, σκέφτεσαι χωρίς να σε νοιάζουν οι συνέπειες. Γιατί δεν τις βλέπεις, δεν είναι απτές, δεν είναι βρώσιμες. Οι συνέπειες της παραπάνω λογικής είναι κρυμμένες κάτω από το χαλί, δηλαδή κάτω από το πετσί σου που χαζεύεις στον καθρέφτη. Γιατί το ψέμα σου με το οποίο ζεις, το ψέμα που εύχεσαι να σου συμβεί, όλος αυτός ο ψεύτικος κόσμος έχει μπολιάσει την ίδια σου την ψυχή…
Γι’ αυτό δεν ζεις ελεύθερος σύγχρονε άνθρωπε. Γιατί δεν θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου, θέλεις να ζήσεις τη ζωή κάποιου άλλου με περισσότερα λεφτά και περισσότερη -ψεύτικη- δόξα από εσένα. Και έτσι καταλήγουμε στην αρχή. Προτιμάς το ξένο ψέμα από τη δική σου αλήθεια…
Μιχάλης Βελτσίστας
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
