Είχα μια συζήτηση προχθές(23/01) με έναν πολύ καλό μου φίλο. Μιλήσαμε για διάφορα και άσχετα, που λέει και το τραγούδι, για το Αιτωλικό, τη ζωή εδώ, τη ζωή αλλού. Προβληματιστήκαμε σε μεγάλο βαθμό, εγώ ένα “κλικ” λιγότερο γιατί ζω εδώ οκτώ χρόνια πια (από τότε που επέστρεψα από Αθήνα) και γεύομαι τη… φόλα μέρα παρά μέρα.
“Ρε μ@λ@κ@, που είναι όλοι;“, ήταν μία από τις κουβέντες μας. Καμία απάντηση δεν ήταν ικανή να καλύψει στο απόλυτο το παραπάνω ερώτημα. Και πως αλλιώς δηλαδή; Αφού όποιος βγει εκτός Αιτωλικού, ειδικότερα αν πάει προς Μεσολόγγι μεριά, θα συναντήσει τουλάχιστον δέκα με δεκαπέντε συμπολίτες μας.
Όχι να κάνουν βόλτα στον πεζόδρομο ή κάπου αλλού, αλλά για ποτό και για φαγητό. Δηλαδή δύο από τους τομείς που η πόλη μας υποφέρει. Η εστίαση στο Αιτωλικό έχει μείνει με το τηλέφωνο στο χέρι! Κάποιος χριστιανός να κάνει τον κόπο να καλέσει ένα μαγαζί και να παραγγείλει φαΐ για το σπίτι. Αυτό είναι το αλισβερίσι στο φαγητό, τα τραπέζια και οι καρέκλες άδεια!
Για το ποτό; Τα ίδια και χειρότερα. Ακόμα περισσότεροι συμπολίτες μας αποφασίζουν να πάρουν το αυτοκίνητο, να πάνε μέχρι το λιμάνι στο Μεσολόγγι, να πιούν το ποτό τους και να γυρίσουν πίσω. Εδώ; Μόνο αν υπάρχει κάποιο πάρτι, άντε και τις γιορτές μία μέρα και… τέλος!
Ξέρεις, αν ρωτήσεις για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό, μία είναι η απάντηση που θα πάρεις… “Και εδώ που να πάω;“. Σκέφτομαι αν αδικώ τον πιτσιρικά που λέει αυτό το πράγμα. Ακόμα και τον οικογενειάρχη που απαντά το ίδιο ακριβώς πράγμα. “Και εδώ που να πάω;“.
Δεν ξέρω τι να σας απαντήσω. Βλέπετε, είναι τέτοια η φύση της δουλειάς μου, που όταν πια σχολάσω σχεδόν όλα τα μαγαζιά είναι στο κλείσιμο. Επομένως η γνώμη μου διαμορφώνεται από αυτά που ακούω και βλέπω. Και αυτά που λαμβάνω σαν πληροφορίες δεν είναι τα καλύτερα και δυστυχώς δικαιολογούν την επιλογή όλων όσων απομακρύνονται από το Αιτωλικό.
Έχω την εντύπωση οτι η βόλτα στην πόλη μας έχει γίνει… της παρέας! Παίρνεις έναν, δύο φίλους σου και πάτε σε ένα μαγαζί ακόμα κι αν είναι άδειο. Μπορεί να μην σου φτιάχνει τη διάθεση το μέρος που θα πας, όμως μπορείς να το κάνεις εσύ για τον εαυτό σου, διαλέγοντας άτομα που περνάτε κάθε φορά μια χαρά.
Επίσης πρέπει να κοιτάξουμε και κάτι άλλο. Οι “ξένοι“, δηλαδή τα γύρω χωριά, έχουν σταματήσει να έρχονται στο Αιτωλικό. Που είναι το Νεοχώρι, η Κατοχή, η Σταμνά, το Χρυσοβέργι; Όλοι έχουν επιλέξει να διασκεδάζουν σε άλλες περιοχές και αυτό μας πληγώνει ακόμα περισσότερο.
Οι ντόπιοι δεν διαλέγουν το Αιτωλικό. Οι “ξένοι” επίσης δεν έρχονται στα μέρη μας. Άρα αν οι μεν ντόπιοι και οι δε “ξένοι“, αποφασίζουν να πηγαίνουν οπουδήποτε αλλού εκτός από τον τόπο μας, τότε τι μας μένει;
Η σιωπή μου προς απάντησή σας…
Μιχάλης Βελτσίστας
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
