Έχουμε και λέμε… Σε ξέρει όλος ο ντουνιάς και αυτό που γνωρίζει είναι οτι είσαι ένα κατακάθι της κοινωνίας. Άλλωστε στο Αιτωλικό, επειδή είναι έτσι φτιαγμένος ο τόπος, ξέρουμε λίγο πολύ ο ένας το ποιόν του άλλου.
Άλλο οτι δεν έχουμε τα… cojones να κάνουμε στην άκρη τους σκάρτους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε. Για να μην ξεφύγουμε από το θέμα… Είσαι αυτός που είσαι και συνεχίζεις το “έργο” σου. Μπαίνεις σε σπίτι για να κλέψεις, σε πιάνει ο ιδιοκτήτης και σε παραδίδει από τον σβέρκο στην αστυνομία. Καλά μέχρι εδώ; Συνεχίζουμε…
Έχει ο εισαγγελέας έναν φάκελο… ασήκωτο με τις παρανομίες σου. Δικάζεσαι για ακόμα μία φορά. Προφανώς είσαι ένοχος και αυτή είναι και η ετυμηγορία του δικαστηρίου. Το αποτέλεσμα, θεωρητικά, είναι να μπεις φυλακή μπας και αλλάξεις μυαλά και σταματήσεις τις βρωμιές σου. Κι όμως…
Σε αυτήν την περίπτωση, στη χώρα μας που λέγεται Ελλάδα, το αποτέλεσμα ήταν πέρα για πέρα διαφορετικό. Εσύ, το παράνομο τέκνο, συνεχίζεις να κυκλοφορείς ελεύθερος κι ωραίος! Η μόνη σου υποχρέωση, μετά από τόσα “καλά” που έχεις κάνει, είναι να παρουσιάζεσαι στο αστυνομικό τμήμα του Αιτωλικού κάθε πρώτη και δεκαπέντε. Έκλεισε η υπόθεση…
Τα παραπάνω που γράφω είναι για περιστατικό που έγινε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε. “Εσύ τον χτύπησες;“, ήταν μία από τις ερωτήσεις του αστυνομικού στον παθόντα που έφερε τον κλέφτη στο τμήμα. Και σταματάω εδώ το όλο θέμα, αφήνοντας μία ερώτηση για τον καθένα από σας. Εσείς τι απάντηση θα δίνατε στον αστυνομικό;
Και κάπως έτσι η ζωή συνεχίζεται στον πλανήτη Γη και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Πλησιάζουν και οι εκλογές, οπότε και θα κυριαρχήσουν στη ζωή μας για το επόμενο διάστημα. Συζητήσεις επί συζητήσεων για θέματα που μας αφορούν μέχρι να τελειώσει το… παιχνίδι της κάλπης.
Από εκεί και πέρα ο καθένας τραβάει το δρόμο του, πιστεύοντας οτι για ακόμα μία φορά έκανε το χρέος του. Όπως το ίδιο πιστεύει και εκείνος που δεν πήγε να ψηφίσει, θεωρώντας οτι δεν τον εκφράζει κανένα κόμμα και οτι όλα είναι προαποφασισμένα, αλλά και αυτός που έριξε λευκό! Ραντεβού σε λίγα χρόνια πάλι…
Γι’ αυτό και πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο και βλέπουμε να ξεφυτρώνουν παντού ιστορίες σαν την παραπάνω που σας έγραψα. Όσο θα νομίζουμε οτι η ευθύνη μας σαν πολίτες, αρχίζει και τελειώνει όταν ψηφίζουμε στις εκλογές, τόσο θα συνεχίζεται η παρακμή των πάντων, τόσο οι ηθικές αξίες θα περιθωριοποιούνται σαν τις μειονότητες της κάθε χώρας.
Μιχάλης Βελτσίστας
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
