Σκεφτόμουν τις προάλλες για διάφορα και άσχετα. Κάποια στιγμή το μυαλό μου έφτασε και στις εκλογές. Τοπικές ή εθνικές, δεν έχει καμία σημασία.
Υποσχέσεις, λόγια μεγάλα, λόγια κενά. Δηλαδή κλασική περίπτωση εκλογών. Ο ένας κατηγορεί τον άλλο για όλα αυτά που είπε και δεν έκανε, χρησιμοποιώντας για επιχείρημα τις… προεκλογικές δηλώσεις του αντιπάλου του.
Σε αυτό που συμφωνούν άπαντες οι πολιτικοί είναι η χρήση συγκεκριμένων λέξεων και φράσεων. “Θα κάνουμε αυτό… Θα γίνει το άλλο… Θα φτιάξει ο τόπος…” και δεν συμμαζεύεται. Πόσες και πόσες φορές δεν το έχουμε κουβεντιάσει μεταξύ μας αυτό το “φαινόμενο“, κάθε φορά το κοροϊδεύουμε αλλά δεν σταματάει να συμβαίνει.
Ένα ακόμα πράγμα με το οποίο ταυτίζονται όλες παρατάξεις είναι το… κατηγορητήριο. Εκεί έχουμε μια άλλη “τεχνική“, την υπενθύμιση. Τι είναι αυτό; Για παράδειγμα η ΝΔ αναφέρει όλα όσα είπε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν τα έκανε, τα ίδια και η αντιπολίτευση. Οι υπόλοιποι συνεχίζουν σε παρόμοιο μοτίβο με τη μόνη διαδορά οτι κατακεραυνώνουν και τα δύο κορυφαία κόμματα.
Όπως επίσης ακόμα ένα… κόλπο είναι η αναφορά σε όσα άσχημα έκανε η κάθε προηγούμενη κυβέρνηση, αναλόγως ποιος μιλάει και σε ποιόν αναφέρεται. Για παράδειγμα το σημερινό ΠΑΣΟΚ κρίνει ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να νοιάζεται για τα δικά του χρόνια… κακοποίησης.
Το ΚΚΕ συνεχίζει το δικό του δρόμο, τα βάζει με όλους και με όλα, δεν συμφωνεί με κανένα και για τίποτα. Το ποσοστό του έχει πέσει στα Τάρταρα, δείγμα της εμπιστοσύνης και της κρίσης του λαού. Η “μόδα” της Χρυσής Αυγής πέρασε τόσο ξαφνικά όσο τότε που έκανε της εμφάνισή της και αυτό είναι το μοναδικό θετικό στο όλο θέμα των εκλογών.
Πλησιάζει, λοιπόν, η ώρα του… αυθεντικού καρναβαλιού της χώρας μας. Η στιγμή που κάθε ένας πολιτικός φορά την πιο φαντασμαγορική μάσκα του και βγαίνει βόλτα στην κοινωνία.
Τάζει χάρες προσωπικές, “πουλάει” την πραμάτια του στα πεινασμένα πλήθη και χαμογελάει τόσο πλατιά που μπορεί να σε τυφλώσει. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, φαίνεται οτι τα καταφέρνει αφού είναι γνωστό τοις πάσι οτι σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση.
Και αυτό το αναφέρω γιατί βλέπω την κατάσταση την οποία βιώνουμε. Δικά μας τα γένια, δικά μας και τα χτένια αλλά μάλλον δεν είμαστε οι κατάλληλοι για… μπαρμπέρηδες.
Μιχάλης Βελτσίστας
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
