Πριν λίγες μέρες μείναμε στο σπίτι 20 ώρες χωρίς ρεύμα. Όχι μια ή δυο. Είκοσι!
Έμειναν πολλά σπίτια χωρίς ρεύμα. Έπεσαν κολώνες, κλαδιά, δέντρα, σκουπίδια σκορπίστηκαν παντού.
Και αμέσως εμφανίστηκαν συνεργεία σε διάφορα σημεία για να κόψουν τα κλαδιά στα δέντρα που σε κάποια σημεία εμπόδιζαν τα καλώδια. Και έκοβαν, λέει, συγκεκριμένη ποσότητα κλαδιών γιατί στα υπόλοιπα είναι υπεύθυνος ο Δήμος, αν κατάλαβα καλά. Ο καθένας το μερίδιο ευθύνης του.
Και ως δια μαγείας, κάθε φορά που γίνεται κάτι, αμέσως κινητοποιούνται όλοι ως από μηχανής θεοί!
Εκ των υστέρων να τακτοποιηθούν όλα…
Εκ των υστέρων….
Πάντα να παίρνουμε μέτρα εκ των υστέρων…
Και τα οποία δεν είναι πάντα τα σωστά μέτρα, αλλά μπαλώματα.
Και για πιο μεγάλα ζητήματα. Καμία πρόληψη, καμία προστασία. Δράση εκ των υστέρων.
Ας μπαλώσουμε τις λακούβες. Ας φτιάξουμε το δρόμο όπως όπως. Ας φτιάξουμε το σχολείο όπως όπως. Ας διορθώσουμε τις ζημιές. Ας σουλουπώσουμε τα προβλήματα.
Να τα κρύψουμε κάτω από το χαλάκι μέχρι την επόμενη φορά και να ελπίζουμε η βόμβα να μη σκάσει στα χέρια μας.
Σαν να περιμένουμε να αρρωστήσουμε για να ενδιαφερθούμε για τη διατροφή, το σώμα, τις συνήθειές μας. Σαν να περιμένουμε την άσχημη διάγνωση για να κινητοποιηθούμε.
Σαν να θέλουμε να αγγίξουμε τα όρια.
Πάντα μα πάντα να φτάσει ο κόμπος στο χτένι!
“Όλοι στην περιοχή το γνώριζαν αυτό”, “ήταν κοινό μυστικό ότι…”, “Γνωρίζαμε τι γινόταν, αλλά αυτό δεν το φανταζόμασταν!”.
Εκ των υστέρων πάντα οι διαπιστώσεις, που είναι πολύ πολύ περισσότερες, δυστυχώς, από τις δράσεις…
Βάσω Νικολογιάννη
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
