Δεν το λέω εγώ. Ο πρωθυπουργός το λέει. Συγκεκριμένα, το δήλωσε σε εκπομπή στο ΣΚΑΪ.
Γιατί δε θεωρεί δίκαιο “πολίτες να «κρύφτηκαν» πίσω από τον νόμο Κατσέλη και να σώσουν την πρώτη κατοικία τους.”
Θα μου πεις “γιατί αυτό είναι κακό; Αν κάποιος χρωστάει, να πληρώσει”.
Ας θεωρήσουμε ότι μέχρι εκεί καλά.
Το πρόβλημα ξεκινά όταν το λέει αυτό ο πρόεδρος του κόμματος που χρωστά 400 εκατ. ευρώ!
Και ακριβώς αυτή τη στιγμή, σε βλέπω εσένα που με διαβάζεις από το κινητό σου, έχεις αρχίσει να εκνευρίζεσαι ήδη και ετοιμάζεσαι να μου μιλήσεις άσχημα.
Ναι, μπορεί να σε εκνευρίζω με αυτά που γράφω.
Να σε εκνευρίζω που γράφω αρνητικά για το “ίνδαλμά” σου.
Σίγουρα, όμως, δεν μπορείς να με κατηγορήσεις για υποκειμενικότητα.
Όταν σπάει ένα βάζο στο σπίτι, η μαμά μπορεί να κατηγορήσει το παιδί που έπαιζε μπάλα μέσα στο σπίτι. Η γιαγιά αρχίζει και νευριάζει με τη μαμά που φωνάζει το εγγονάκι της και παρεμβαίνει έντονα.
Όμως, το γεγονός δεν αλλάζει.
Το βάζο παραμένει σπασμένο όσο κι αν θες να υποστηρίξεις το εγγονάκι. Τα γεγονότα δεν αλλάζουν. Δεν υπάρχει υποκειμενικότητα στα γεγονότα, αγαπητέ αναγνώστη, που δε με συμπαθείς με τίποτα!
Για σένα θέλω να γράψω σήμερα.
Για σένα που έχεις επιλέξει να ψηφίσεις κάτι με το οποίο εγώ δεν συμφωνώ. Αλλά δεν θα σε βρίσω. Αυτή είναι η διαφορά μας.
Εγώ διαφωνώ μαζί σου, αλλά φτάνω μέχρι το σημείο να κάνω συζήτηση για να σου πω τις σκέψεις μου. Εσύ διαφωνείς μαζί μου, αλλά φτάνεις μέχρι το σημείο να σχολιάσεις ακόμα και το χαρακτήρα μου, την οικογένεια μου ή ακόμα και να με “καταραστείς”. Ναι, υπάρχουν κι αυτές οι αντιδράσεις!
Εγώ σου γράφω τι έγινε και εσύ λες ότι κάνω προπαγάνδα.
Ο 80χρονος ανάπηρος στη Χαλκιδική που κοιμάται έξω από το σπίτι του, επειδή δεν πλήρωσε το δάνειό του είναι “στρατηγικός κακοπληρωτής”;
Οι γονείς των θυμάτων στα Τέμπη καταφεύγουν στα δικαστήρια “για να κάνουν πόλεμο στο Μητσοτάκη”;
Η αστυνομία είναι όντως η λύση για κάθε πρόβλημα;
Οι υποκλοπές δεν ήταν σκάνδαλο που σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα είχε διωχθεί ποινικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός;
Δε θα σε πείσω. Το ξέρω.
Γιατί εγώ βλέπω μια κυβέρνηση που δε βάζει προτεραιότητα τον άνθρωπο. Αλλά εσύ βλέπεις κάτι άλλο.
Και μπορεί να σε ικανοποιεί αυτό που βλέπεις. Μπορεί απλά να το βλέπεις, αλλά να το προτιμάς σε σχέση με οτιδήποτε άλλο.
Όμως, δε γίνεται μια ζωή να γκρινιάζουμε για την κατάσταση που βιώνουμε, να μην κάνουμε τίποτα να την αλλάξουμε και στο τέλος να λέμε “γιατί τι διαφορετικό θα έκανε ο άλλος; Μπορεί να ήταν και χειρότερα.”
Μπορεί.
Όμως, εσύ, ο απλός πολίτης της χώρας, πρέπει να ψηφίζεις σαν απλός πολίτης, σαν μειονότητα, σαν άνεργος, σαν να κινδυνεύει το σπίτι σου. Πρέπει να σε ενδιαφέρει τι θα συνέβαινε αν εσύ είχες το πρόβλημα.
Δε γίνεται να ψηφίζεις σαν να έχεις λύσει όλα σου τα προβλήματα.
Και θα γράψω με πλήρη συνείδηση (παραφράσσοντας τη φράση του Λούλα) ότι προτιμώ μια κυβέρνηση που κάνει ό,τι μπορεί, παρά μια κυβέρνηση που κάνει ό,τι θέλει.
Να ψηφίσεις οπωσδήποτε, αγαπητέ μου συμπολίτη. Να ψηφίσεις αυτό που πραγματικά θεωρείς το σωστό. “Να ψηφίσεις σαν να εξαρτάται από αυτό όλη σου η ζωή. Γιατί όντως εξαρτάται.“
(ΥΓ. Αν θες πραγματικά να συζητήσουμε όσα γράφω, μπορούμε να το κάνουμε. Αν θες να απαντήσεις με δικό σου κείμενο, με μεγάλη μου χαρά θα το κοινοποιήσω. Όμως, αν βρίσεις, να ξέρεις θα μου αποδείξεις ότι απλά δεν ξέρεις να πεις και τίποτα άλλο. Τόσο απλά.)
Βάσω Νικολογιάννη
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*