Όταν ο εκλιπών Πάγκαλος είπε “μαζί τα φάγαμε”, η κοινωνία εξοργίστηκε.
Ο ίδιος -που έγραψε και βιβλίο με τον ίδιο τίτλο- είχε πει συγκεκριμένα: “Η απάντηση (…) «πώς τα φάγατε τα λεφτά», που μας ρωτάει ο κόσμος είναι αυτή: Σας διορίσαμε. Τα φάγαμε όλοι μαζί. Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής.” (Θεόδωρος Πάγκαλος, Βουλή, 21.09.2010)
Δεν ασχολούμουν καθόλου τότε με την πολιτική, αλλά μια συμπάθεια στον Πάγκαλο την είχα για να είμαι ειλικρινής. Είχαμε μιλήσει λίγο και στη σχολή μου όταν ήρθε για μια ομιλία. Τότε σκέφτηκα ότι ίσως συμφωνώ με όσα είπε.
Στην πορεία, άρχισα να διαβάζω και να ενημερώνομαι, οπότε διαμόρφωσα πιο ολοκληρωμένη άποψη.
Δεν θέλω να τσουβαλιάζω, ούτε να κρίνω αν όντως είχε δίκιο ο Πάγκαλος.
Αυτό που θέλω να γράψω σήμερα, όμως, είναι για το πώς έχει στηθεί όλο το πολιτικό σκηνικό της χώρας. Γι’ αυτό μπορεί να μην φταίει ο απλός πολίτης. Φταίει, όμως, για το ότι δεν κάνει κάτι για να το αλλάξει.
Όλοι είμαστε συνένοχοι αν δεν κάνουμε κάτι για να αλλάξουμε μια κατάσταση, πόσο μάλλον αν τη διαιωνίζουμε.
Το “μέσον” και το “βύσμα” και η “εξυπηρέτηση” δεν αρέσουν σε κανέναν μας. Όταν γίνονται σε άλλους.
Αν γίνονται σε εμάς, όταν τα ζητάμε εμείς, άλλο αυτό. Α, όλα κι όλα, εμείς το αξίζουμε.
Την προηγούμενη Παρασκευή άκουσα έναν κύριο έξω από το σπίτι μου να μιλάει στο τηλέφωνο.
«Το καλό που του θέλω του τάδε (βλ. υποψήφιος βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας)! Του έδωσα όλες τις ψήφους της οικογένειας! Και της δικιάς μου και του αδερφού μου. Θα μου τακτοποιήσει το παιδί θέλει δε θέλει. Τόσες σπουδές και να είναι άνεργο!»
Φυσικά, δεν είναι ο μόνος που έκανε αυτή τη συζήτηση αυτή την περίοδο. Αν, όμως, ο ίδιος μάθαινε ότι βρήκε δουλειά το παιδί του γείτονα, ακόμα κι αν δεν “τακτοποιήθηκε” από πολιτικό, τι θα έλεγε;
Να σου πω τι πιστεύω εγώ ότι θα έλεγε; Ότι «σα δε ντρέπεται ο γείτονας, έβαλε μέσο να διορίσουν το γιο του τον τεμπέλη, τον αχαΐρευτο!»
Αλλά ο γείτονας μπορεί να μην αντάλλαξε την ψήφο του με μια θέση.
Δεν τα φάγαμε όλοι μαζί.
Όπως δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Όμως, όσοι ακόμα ζητάνε αντάλλαγμα για την ψήφο τους ή και την υποψηφιότητά τους, ειδικά στις δημοτικές εκλογές, ναι, αυτοί είναι συνένοχοι.
Ακόμα κι αν δεν «έφαγαν» με χρυσά κουτάλια, έδωσαν δύναμη στον κάθε πολιτικό για να τους δίνει ψίχουλα…
(ΥΓ. Αν θες πραγματικά να συζητήσουμε όσα γράφω, μπορούμε να το κάνουμε. Αν θες να απαντήσεις με δικό σου κείμενο, με μεγάλη μου χαρά θα το κοινοποιήσω. Όμως, αν βρίσεις, να ξέρεις θα μου αποδείξεις ότι απλά δεν ξέρεις να πεις και τίποτα άλλο. Τόσο απλά.)
(Η φωτογραφία είναι από το εξώφυλλο του βιβλίου, εκδ. ECONOMIA PUBLISHING)
Βάσω Νικολογιάννη
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
