Έχουμε βρεθεί πολλές φορές στη θέση να ακούμε ομιλίες πολιτικών σε σημαντικές περιστάσεις και εκδηλώσεις μιας κοινωνίας, ειδικά σε μικρές κοινωνίες, όπως είναι η δική μας.
Βγάζουν φωτογραφίες σε ημέρες εθελοντισμού που δεν έχουν οργανώσει οι ίδιοι, κάνουν χειραψίες και βγάζουν ομιλίες σε σχολικές γιορτές, εμφανίζονται από το πουθενά και θέλουν να είναι τα τιμώμενα πρόσωπα.
Ειδικά για τα σχολεία, οι εκπαιδευτικές εκδηλώσεις αποτελούν σημαντικές στιγμές για τα παιδιά, όπου μπορούν να αναπτύξουν τις δεξιότητες τους, να εκφραστούν και να γιορτάσουν την εκπαιδευτική τους πορεία.
Ωστόσο, υπάρχει (ή θα μπορούσε να ξεκινήσει) μια συζήτηση για τον ρόλο των πολιτικών που επισκέπτονται τις σχολικές εκδηλώσεις και επιδιώκουν να γίνουν το επίκεντρο της προσοχής.
Σας θυμίζει κάτι;
Καταλαβαίνω ότι οι υποψήφιοι και εκλεγμένοι σε μια περιοχή θέλουν να νιώθουν κοντά στον κόσμο, να γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα ζητήματα που τους απασχολούν, να γιορτάζουν τις νίκες των ψηφοφόρων τους.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι μπορεί και να εμπνεύσουν, για παράδειγμα, τους μαθητές και να τους ενθαρρύνουν να ενδιαφερθούν για την πολιτική και τη δημόσια σφαίρα. Ίσως, λέω, ίσως, θεωρείται ότι αξίζουν ειδική μεταχείριση και χρόνο για να απευθυνθούν στο κοινό των σχολείων.
Ναι, οι πολιτικοί μπορούν να μοιραστούν τις απόψεις τους, να εξηγήσουν τον ρόλο τους στην κοινωνία και να διαμορφώσουν συζητήσεις που εμπλέκουν τους νέους πολίτες. Αυτή η αλληλεπίδραση μπορεί να ενθαρρύνει την ενεργό συμμετοχή των μαθητών στη δημοκρατική διαδικασία και να τους βοηθήσει να αναπτύξουν κριτική σκέψη και πολιτική ευαισθησία.
Αλλά, πραγματικά, ποιος το πιστεύει αυτό; Πόσοι πολιτικοί έχουν ουσιαστική παρουσία και δεν αναλώνονται σε μικροπολιτική διαχείριση των ψηφοφόρων;
Οι εκδηλώσεις των σχολείων αφορούν, πρώτα από όλα, τα παιδιά. Αυτές οι εκδηλώσεις οργανώνονται για να γιορτάσουν οι μαθητές όλα όσα έχουν καταφέρει και να παρουσιάσουν το έργο τους οι εκπαιδευτικοί σε γονείς και φίλους.
Η παρέμβαση των πολιτικών με την επιδίωξη να γίνουν το επίκεντρο της προσοχής μπορεί να αποσπάσει την προσοχή από τα παιδιά και να μειώσει την αξία και τη σημασία της εκδήλωσης για αυτούς. Ειδικά όταν οι πολιτικοί θέλουν να πάρουν το λόγο και να μιλήσουν για τον εαυτό τους με τις ξύλινες, αναμενόμενες φράσεις τους και περιμένουν να είναι ο πρωταγωνιστής της κάθε εκδήλωσης.
Εντάξει, δεν είπαμε να μην εμφανίζονται. Αλλά είναι σημαντικό να βρεθεί μια ισορροπία ανάμεσα στην ευκαιρία για ενημέρωση των μαθητών και στον σεβασμό προς τη γιορτή του σχολείου, προσφέροντας στα παιδιά την ευκαιρία να είναι αυτά το επίκεντρο της προσοχής.
Ο διάλογος και η συνεργασία μεταξύ των σχολείων και των πολιτικών μπορούν να διαμορφώσουν μια κατάλληλη προσέγγιση, που θα εξυπηρετεί τόσο την εκπαιδευτική διαδικασία όσο και τον δημοκρατικό διάλογο μεταξύ των νέων και των πολιτικών.
(ΥΓ. Αν θες πραγματικά να συζητήσουμε όσα γράφω, μπορούμε να το κάνουμε. Αν θες να απαντήσεις με δικό σου κείμενο, με μεγάλη μου χαρά θα το κοινοποιήσω. Όμως, αν βρίσεις, να ξέρεις θα μου αποδείξεις ότι απλά δεν ξέρεις να πεις και τίποτα άλλο. Τόσο απλά.)
Βάσω Νικολογιάννη
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
