«…κι όμως είμαι ακόμα εδώ …κι αυτό το καλοκαίρι…» λέει το αγαπημένο άσμα των Ξύλινων Σπαθιών και το ίδιο ισχύει στην περίπτωση μου.
Ποτέ δεν «…είχα πει θα φύγω…» αλλά ο ελάχιστος διαθέσιμος μου χρόνος, λόγω εργασίας, εδώ και ένα οκτάμηνο με άφησε εκτός etoliko.gr. Δεν ήταν εύκολο για μένα, διότι μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα έγιναν πολλά, λέχτηκαν πολλά και για πολλά θα ήθελα να μοιραστώ την σκέψη μου μαζί σας.
Πότε όμως δεν είναι αργά και σιγά σιγά θα προσπαθήσω να βρω τον απαιτούμενο χρόνο για να επανέλθω στη εθελοντική «δημοσιογραφία», όπως και πριν δηλαδή, με το καθιερωμένο μου Δευτεριάτικο κείμενο στο etoliko.gr.
Πριν, όμως, ξεκινήσω να μοιράζομαι τις σκέψεις μου με σας θα ήθελα να ευχαριστήσω τη Βάσω και το Μιχάλη για την υπομονή τους, στην στήριξη τους και την καθημερινή ενασχόληση τους με το site μας στην πολύμηνη απουσία μου.
Αν και το «ευχαριστώ» ειναι λίγο για εσάς, σας ευχαριστώ παιδιά!
Σήμερα, σαν «πρώτη μέρα» δεν θα ήθελα να «πέσω στα σκληρά» και να αναφερθώ σε κάποιο θέμα, θέματα υπάρχουν, δημοτικές εκλογές έρχονται και Δευτέρες πολλές έχουμε μπροστά μας.
Λοιπόν, ραντεβού την επόμενη Δευτέρα.
Σπυρίδων Δ. Σταράμος
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
