Έγραφα την προηγούμενη εβδομάδα πόσο μου αρέσει να πιάνω κουβέντα με ανθρώπους που συναντάω και δεν τους γνωρίζω απαραίτητα.
Ειδικά, όταν κάποιος επισκέπτεται το Αιτωλικό, με ενδιαφέρει πάρα πολύ η άποψή του.
Κάποιες φορές, όταν βλέπεις μια κατάσταση απ’ έξω είσαι πιο αντικειμενικός ή, τουλάχιστον, έχεις μια διαφορετική οπτική από αυτόν που είναι μέσα στο «χορό και χορεύει».
Πριν δυο μέρες, σε μια βόλτα με τον άντρα μου, συναντάμε έξω από το Κατράκειο δυο κύριες να ψάχνουν κάτι. Έψαχναν είσοδο για το χώρο, είχαν σταματήσει και κάποιον άλλο ντόπιο περαστικό και ρωτούσαν για το αν θα ανοίξει το μουσείο.
Σταματήσαμε εννοείται με το καρότσι μας δίπλα τους και ρωτήσαμε αν μπορούμε να τους βοηθήσουμε με κάτι.
Ευγενέστατες, μας είπαν ότι διάβασαν στο ίντερνετ πως κλείνει στις 8 το βράδυ και ότι ο ντόπιος περαστικός τους είπε ότι μπορεί να ανοίξει στις 9 γιατί γίνονταν εργασίες στο χώρο αυτές τις μέρες.
Δεν είδα ποιος ήταν αυτός ο κύριος που έδωσε αυτές τις πληροφορίες, οι οποίες -προφανέστατα- και δεν ίσχυαν!
Αλλά το ωράριο λειτουργίας δεν είναι το ίδιο που αναγράφεται στη σελίδα του μουσείο στο Facebook και στο Google. Και δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται τέτοια παρεξήγηση.
Κάποια στιγμή, μάλιστα, είχαμε μεσολαβήσει ώστε να αλλάξει το ωράριο στο Google για μεγαλύτερη εγκυρότητα, αφού ούτε με το σταθερό τηλέφωνο βγαίνει συμπέρασμα, όπως μας είπαν οι συγκεκριμένες κυρίες.
Είχαν έρθει από τη Θεσσαλονίκη τετραήμερη εκδρομή στο Μεσολόγγι και ήταν η τελευταία τους μέρα. Τους ενημερώσαμε για το ισχύον ωράριο και απογοητευμένες μας είπαν «μόνο εκκλησίες έχετε να δούμε; Καλά, τουλάχιστον να δούμε το ηλιοβασίλεμα»!
Δεν τόλμησα να προτείνω το λαογραφικό μουσείο αφού θα ήταν κλειστό κι αυτό.
Εκείνη τη στιγμή έρχεται τρίτη κυρία από το γκρουπ -όχι τόσο συζητήσιμη όσο οι άλλες δυο κυρίες- η οποία φωνάζοντας μας είπε:
«Τι τα θέλετε τα μουσεία αν τα έχετε συνέχεια κλειστά;»
«Βάλτε είσοδο να πληρώνεται υπάλληλος! Τώρα θα πάνε διακοπές και έχουν άδεια; Μουσείο κρατάνε! Αν είναι κλειστό τώρα που έχετε κόσμο, πότε θα ανοίξει;»
«Στο Μεσολόγγι έγινε το ίδιο με την οικία Τρικούπη που ήταν κλειστό, αλλά τουλάχιστον σήκωσαν το τηλέφωνο και προθυμοποιήθηκαν να έρθουν να το ανοίξουν!»
Δεν είχαμε και πολλά να αντικρούσουμε είναι η αλήθεια. Τους είπαμε πόσο κρίμα που φεύγουν χωρίς να το δουν, τους είπαμε λίγα λόγια για τη ζωή της χαράκτριας και την επιθυμία της να βρίσκονται τα έργα της στον τόπο της και τι περιλαμβάνει το μουσείο σε χώρους, έργα και εργαλεία χαρακτικής κλπ. Ξενάγηση στο πόδι.
Την επόμενη μέρα πήγα στο Messolonghi by locals και σε σχετική συζήτηση που κάναμε μου είπαν ότι συνήθως το μουσείο ανοίγει 11-1.
Με όσους έχω συζητήσει, δεν υπάρχει, μου είπαν, η οικονομική δυνατότητα για υπαλλήλους security και μόνιμο προσωπικό.
Κι αναρωτιέμαι όταν άνοιξε το μουσείο, ποια ήταν τα σχέδια; Ποιο το πλάνο λειτουργίας; Γιατί να μην μπορεί να λειτουργήσει όπως τα υπόλοιπα μουσεία της χώρας; Γιατί να περιμένει να επανδρωθεί σπασμωδικά με άτομα από το δήμο, ένα δήμο που έχει έλλειψη προσωπικού ακόμα και στην καθαριότητα;
Βάσω Νικολογιάννη
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*
