Δεν ξέρω ποιος θα βγει Δήμαρχος Ι.Π. Μεσολογγίου, ούτε ξέρω πόσες οικογένειες θα κλείσουν τον επόμενο μήνα, αλλά ξέρω ότι η φετινή εκλογική αναμέτρηση θα γραφτεί στην ιστορία των εκλογών του τόπου.

Από πού να το πιάσεις και πού να τ΄ αφήσεις…

Ο αδερφός εναντίον αδερφού. Ο πατέρας εναντίον κόρης. Η ξαδέρφη εναντίον ξαδερφού. Ο θείος εναντίον ανιψιάς και πάει λέγοντας το βασίλειο.

Οι πρώην δήμαρχοι από την εποχή των παγετώνων ξαναβγήκαν στην επιφάνεια για να διεκδικήσουν την ψήφο μας.

Οι πρώην αντιδήμαρχοι που άλλαζαν τους συνδυασμούς σαν τα πουκάμισα θέλουν να γίνουν Δήμαρχοι, επειδή μάλλον τα πουκάμισα τους τελείωσαν.

Οι πολιτικά «οχθροί» έγιναν πολιτικοί φίλοι και αγωνίζονται όλοι μαζί από κοινού για το «καλό του τόπου».

Όλοι αποδέχονται ότι οι περισσότεροι «σωτήρες» μας πάνε να γεμίσουν την τσέπη τους κασεράκι και μαρουλάκι κι αντί να τους περιθωριοποιήσουν συστρατεύονται μαζί τους.

Οι τυφλοί προ τετραετίας γιατρεύτηκαν και «είδαν το φως τους» μαζί με τα έργα που έγιναν στον τόπο μας.

Στο όνομα της Δημοκρατίας θα σηκωθούν και οι νεκροί να πολιτευτούν.

Ο χειρότερος Δήμαρχος της πόλης, όπως τον αποκαλούσαν ΟΛΟΙ (ακόμα και οι δικοί του) τέσσερα χρόνια τώρα, γίνεται ο σωτήρας της πόλης.

Ο κεντρικός δρόμους του Αιτωλικού δεκαπενταύγουστο και είναι σαν επαρχιακός δρόμος.

Η ατάκα «με τα λεφτά μου τον έβγαλα Δήμαρχο και με τα λεφτά μου θα τον ξαναβγάλω» φαίνεται ότι παίρνει σάρκα και οστά.

Οι ενορχηστρωτές της ανατροπής της «δημιουργικής ανατροπής» τελικά κατεβαίνουν με την «ανατροπή».

Ο δήμος μας πάει από το κακό στο χειρότερο.

Χωριά, πόλεις και οικισμοί του δήμου μας έχουμε γίνει μικρές χωματερές.

ΠΑΝΗΓΥΡΊΖΟΥΝ για τα αυτονόητα λες και κατέκτησαν χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Το τάξιμο έχει πάει σε άλλο επίπεδο.

Τα παιδιά της Κατράκη ετοιμάζουν τις διαδικασίες να πάρουν τα έργα – κληρονομιά της μάνας τους από το μουσείο – αποθήκη που τα έχουμε πετάξει.

Τα στόματα παραμένουν κλειστά, παρά τις απειλές των απειλών.

Και ΟΛΟΙ τους μιλούν για αλισβερίσια, αλλά κανείς δεν αποδεικνύει τίποτα.

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και ακόμα χειροτέρα, εμείς εδώ στο Αιτωλικό έχουμε το πανηγύρι μας και περνάμε όμορφα με χορούς, ποτά, τραγούδια, διασκέδαση, γέλια και πολύ πολύ χαρά.

Τα έχουμε αφήσει όλα αυτά εν μέρει στην άκρη για αυτές τις μέρες και απολαμβάνουμε την παράδοσή μας.

Ας συνεχίσουμε έτσι και τις υπόλοιπες μέρες που μας απόμειναν.

Καλή ΑγιΑγάθη να έχουμε και τα υπόλοιπα απο Δευτέρα.

Υ.Γ. Φέτος ας γιορτάσουμε λίγο παραπάνω για την Δέσποινά μας, ως φόρο τιμής για όλα όσα πρόσφερε στο πανηγύρι μας. Τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους της. Καλό σου ταξίδι, Δέσποινα.

Σπυρίδων Δ. Σταράμος

*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου του δικτυακού τόπου, χωρίς την προηγούμενη έγγραφη άδεια του etoliko.gr*