Αιτωλικό : Τα ψάρια φωνάζουν S.O.S, το «ανώτερο» ον τι κάνει;

«Στις αρχές του Νοέμβρη τα ψάρια της λιμνοθάλασσας του Αιτωλικού φώναξαν S.O.S . Μετά από δυνατούς αέρηδες εκατομμύρια ψάρια εμφανιστήκαν στην επιφάνεια και στις ακτές της λ/θ είτε ψόφια είτε σε ετοιμοθάνατη κατάσταση. Μας δήλωσαν με την κίνηση τους αυτή την δυσμενή θέση που βρίσκεται το λιμνοθαλάσσιο οικοσύστημα μας. Μας είπαν ότι πρέπει να λύσουμε το πρόβλημα που ταλαιπωρεί χρόνια το Αιτωλικό και την γύρω περιοχή. Ένα πρόβλημα που είναι γνωστό σε όλους, ένα πρόβλημα που έχει γραφτεί χιλιάδες φορές και η πολιτεία κλείνει τα μάτια για συγκεκριμένους μικροπολιτικούς σκοπούς. Η λύση για την εξυγίανση της λ/θ είναι γνωστή στους ενδιαφερομένους και την “τρενάρουν” εδώ και χρόνια επίτηδες. Η λ/θ θα πρέπει να σταματήσει να γίνετε χωματερή υγρών και στερεών αποβλήτων, θα πρέπει να ανασάνει, θα πρέπει να την σεβαστούμε όπως μας σεβάστηκε αυτή τόσο χρόνια και μας χάρισε τα πλούτη της. Τα ψάρια μίλησαν. Η λιμνοθάλασσα είναι σε ετοιμοθάνατη κατάσταση, όσο ακραίο και να ακούγεται. Τα ψάρια φώναξαν βοήθεια. Εμείς, οι άνθρωποι (το “ανώτερο” ον), θα τα ακούσουμε;;» .

Το παραπάνω κείμενο το είχα γράψει για την τοπική εφημερίδα του Αιτωλικού τον περασμένο Νοέμβριο μετά από μια κακοκαιρία όπου εκατομμύρια ψάρια «έσκασαν» στην επιφάνεια της λιμνοθάλασσας. Δεν δημοσιεύτηκε ποτέ όμως.

Περίπου ένα χρόνο μετά ο μεσογειακός τυφώνας «Ιανός» προκαλεί το ίδιο σκηνικό σε μικρότερη διάσταση. Χιλιάδες ψάρια προσπαθούν να ανασάνουν στην επιφάνεια της λιμνοθάλασσας. Ο Δήμαρχος πηγαίνει στον κάμπο των Οινιάδων να δει τις καταστροφές που άφησε πίσω του ο τυφώνας (και καλά κάνει), αλλά προσπέρνα το μέγιστο πρόβλημα της πόλης που γεννήθηκε και μεγάλωσε όπως καυχώνταν συνεχώς στις προηγούμενες εκλογές.

Για ακόμα μια φορά το ψάρια φωνάζουν S.O.S και εμείς οι άνθρωποι σφυρίζουμε αδιάφορα.

Πέρσι μετά από το κάλεσμα του Πρόεδρου των αλιέων Αιτωλικού, κ. Καριοφύλλη, προς τους υπόλοιπους συλλόγους του τόπου για συνάντηση με την Δημοτική Αρχή για συζήτηση και ενημέρωση του θέματος της βιωσιμότητας της λ/θ είχα γράψει το παρακάνω κείμενο, για την ιδία τοπική εφημερίδα. Ούτε αυτό δημοσιεύτηκε ποτέ.

«Συνάντηση με του φορείς (οκτώ τοπικοί φορείς, παρακαλώ) του Αιτωλικού είχε ο Δήμαρχος Ι.Π. Μεσολογγίου για το μεγάλο πρόβλημα της βιωσιμότητας του λιμνοθαλασσίου οικοσυστήματος μας. Ο κ. Λύρος ενημέρωσε τους εκπροσώπους για τις κινήσεις και ενέργειες τους πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Προσωπικά, από όσα άκουσα, θεωρώ ότι ήταν ανεπαρκείς οι ενέργειες του και ούτε κάποιο σχέδιο έχει για την λ/θ. Για την ιστορία, αυτά συνέβησαν όμως στην δεύτερη απόπειρα συνάντηση με τον δημοτική αρχή, γιατί η πρώτη απέτυχε παταγωδώς και ευθύνη γι αυτό έχει προσωπικά και μόνο ο Δήμαρχος. Μια εβδομάδα νωρίτερα της παραπάνω συνάντησης και ενώ ο Δήμαρχος είχε δεχτεί, αρχικά, το σχετικό αίτημα των πολιτών του “νησιού”, για συνάντηση, για ακατανόητους λογούς, δεν δέχτηκε την αντιπροσωπία των δημοτών, όταν έφτασαν στο δημαρχείο, με την δικαιολογία ότι είχε κανονίσει συνάντηση μόνο με τους εκπροσώπους των αλιέων. Σε σχετική ερώτηση μου “ποια είναι η διάφορα κύριε Δήμαρχε αν στην συνάντηση εκτός από τους αλιείς παραβρεθούμε και οι υπόλοιποι;” οι απαντήσεις που έδωσε ήταν “δεν είμαι προετοιμασμένος κατάλληλα” και “θα ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση και δεν έχω τόσο χρόνο“. Δεν ξέρω τι λιγότερο θα έλεγε στους αλιείς από ότι είπε σε όλους μας. Ή τι περισσότερα είπε σε μας, μετά από μια εβδομάδα, απ ότι θα έλεγε στους αλιείς. Αυτό που ξέρω είναι, ότι ήταν μια προσβλητική και όχι σοβαρή στάση από τον Δήμαρχο προς εμάς.».

Λίγος ο Δήμαρχος πάνω στο σημαντικότερο πρόβλημα του Δήμου. Όπως, λίγη και αδιάβαστη ήταν και η τωρινή Αντιπεριφερειάρχης μετά από συνάντηση μας το ίδιο χρονικό διάστημα. Παρότι, τα παχιά λόγια του Δήμου και της Περιφέρειας ότι ο Περιφερειάρχης έχει αναλάβει προσωπικά το θέμα, ότι έχουν σταλεί επιστολές και έγγραφα, ότι έχουν γίνει συναντήσεις με τους βουλευτές του νομού και τον Υπουργό για την ενημέρωση του προβλήματα και την άμεση λύσης μέσα από κοινοτικά προγράμματα και μελέτες του Φορέα Διαχείρισης της Λ/Θ που υπάρχουν, ένα χρόνο μετά είμαστε «στο ίδιο έργο θεατές» όπως τραγουδά ο μεγάλος Βασίλης.

Λίγοι, πάντως, στο συγκεκριμένο κομμάτι ήταν και η προηγούμενοι δημοτική και περιφερειακή αρχή που ενώ είχαν την δυνατότητα να εντάξουν ώριμη μελέτη του Φορέα Διαχείρισης για έργα που αποσκοπούσαν στην βελτίωση του λιμνοθαλάσσιου οικοσυστήματος μας, επέλεξαν να κάνουν αναπλάσεις και δρόμους. Βλέπετε ερχόταν εκλογές. Έπρεπε να δείξουν στους ψηφοφόρους τους ότι πρόσφεραν έργο. Έργο το οποίο πρέπει να φαίνεται για να μπορέσουν να το χρησιμοποιήσουν στον προεκλογικό τους αγώνα κι ας μην είναι ζωής και θανάτου.

Το προβλήματος της νέκρωσης της λιμνοθάλασσας λόγο έλλειψης οξυγόνου είναι γνωστή στους ειδικούς. Η λύση για την εξυγίανση της λ/θ, μετά από πολλές μελέτες των ειδικών, είναι γνωστή στους πολιτικούς. Τα χρήματα υπάρχουν και θα υπάρχουν. Η θέληση πρέπει να βρεθεί ώστε να κάμψει τα μικροπολιτικά και ψηφοθηρικά συμφέροντα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Αιτωλικού και γενικά του Δήμου, λοιπόν, αυτό της βιωσιμότητας της λιμνοθάλασσας Αιτωλικού – Μεσολογγίου, παραμένει ακόμα άλυτο. Ο Δήμαρχος μαζί με τους σύμβουλους του από το Αιτωλικό ενώ έχουν περάσει τέσσερις μέρες θέση δεν πήραν πότε (στον κάμπο των Οινιαδών πήγαν την επόμενη μέρα). Ούτε μια δήλωση δεν έκαναν για τα μάτια του κόσμου. Ίσως θεώρησαν ότι τυχαία πήγαν για ψάρεμα όλοι αυτοί στα γιοφύρια. Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν, άλλωστε Παρασκευή απόγευμα, εν μεσώ εξελισσόμενου τυφώνα; Ψάρεμα στα γιοφύρια. Ίσως να μην κατάλαβαν τι έγινε. Ίσως να μην τους νοιάζει καθόλου. Ίσως να μην υπάρχει πρόβλημα γι αυτούς και άπλα τα ψάρια βγήκαν στον αφρό να πάρουν αέρα. Ίσως να μένουν άλλου, εκτός Αιτωλικού. Ίσως να μην κάνουν.

Καμιά δήλωση για το πρόβλημα της εξυγίανσης της λ/θ με αφορμή το φετινό «σκάσιμο» των ψαριών δεν πήρε και καμιά άλλη δημοτική παράταξη για να λέμε την αλήθεια.

Θέση πήραν ΜΟΝΟ τα ψάρια. Για ακόμα μια φορά φώναξαν βοήθεια…εμείς τελικά σαν «ανώτερο» ον θα πάρουμε θέση; θα τα ακούσουμε; θα τα βοηθήσουμε;

Θα σώσουμε τις ζωές τους και τις ζωές μας;

Υ.Γ. :  Η λύση του προβλήματος είναι γνωστή σε όλους τους αρμοδίους. Όποιος δεν την γνωρίζει είναι λίγος για μια θέση ευθύνης. Υπήρχε (μπορεί να υπάρχει ακόμα, γιατί λόγο covid-19 όλες οι προθεσμίες πήγαν παραπίσω) κονδύλι είκοσι εκατομμυρίων ευρώ για έργα στην λιμνοθάλασσα Αιτωλικού – Μεσολογγίου, που αφορά την μεταφορά των γλυκών υδάτων των αντλιοστασίων D1, D2, D6 σε περιοχή εκτός λιμνοθάλασσας Αιτωλικού και επεξεργασία των υδάτων αυτών με φυσικό τρόπο, άρση αναχωμάτων εντός λιμνοθάλασσας σε Αιτωλικό και Μεσολόγγι, επέκταση και δημιουργία νέου υφαλαύλακα, παρεμβάσεις αποκατάστασης βλαβών σε σχετικές διώρυγες, άρση παλαιών φραγμών σε Αιτωλικό και την αντικατάσταση φραγμών νέου τύπου και Μεσολόγγι. Οι παρεμβάσεις αυτές, συμφώνα με την μελέτη του Φορέα Διαχείρισης, δεν θα δώσουν την επίλυση του προβλήματα 100%. Χρειάζονται κι άλλες σχετικές παρεμβάσεις (νερά λίμνης Λυσιμαχίας, γεφύρια, βιολογικός καθαρισμός, ρέματα, λύματα ιδιωτικών επιχειρήσεων, κτλπ) για να φέρουμε την λ/θ μας στα επιθυμητά επίπεδα.

Υ.Γ.2 : Βασική αιτία του προβλήματος είναι η εισροή μεγάλων ποσοτήτων γλυκών υδάτων στην λ/θ Αιτωλικού από την λίμνη Λυσιμαχία, αντί της τάφρου Διμήκου που έχει προταθεί στους αρμόδιου πολλάκις φορές κατά το παρελθόν. Κάτι που δεν είναι στα σχεδία της τωρινής Αντιπεριφέρειας, σύμφωνα με όσα μας είπαν, «…είναι ένα ξεχωριστό, νέο, μεγάλο έργο, κάτι που δεν υπάρχει τώρα στον σχεδιασμό μας..». Τα γλυκά νερά της Λυσιμάχιας ήταν η αρχή του κακού και είναι το μεγάλο πρόβλημα της εξυγίανση της λ/θ. Το ’74 συγγενείς μας και συμπολίτες μας εν μέσω χούντας αντέδρασαν και σταμάτησαν την εισροή γλυκών υδάτων. Σήμερα εν μέσω δημοκρατίας οποιαδήποτε αντίδραση σταματά στα γραφεία των πολιτικών, οι όποιοι κοιτάζουν τις περιοχές σαν ψήφους, η περιοχή του Αγρινίου έχει περισσότερους ψήφους από αυτή του Μεσολογγίου. Όποτε η προσοχή τους (δυστυχώς για μας) στρέφεται προς τα κει. Υ.Γ.3 : Τα δυο παραπάνω κείμενα, μαζί με αλλά τέσσερα, είχαν γραφτεί για το 8ο φύλλο της γνωστής τοπικής εφημερίδας του Αιτωλικού. Κανένα κείμενο δεν δημοσιεύτηκε ποτέ. Κάποια εξ αυτών, βλέπετε, «κόπηκαν» επειδή κρίθηκαν, από τα «ανωτέρα κλιμάκια», ως μη αντικειμενικά. Ίσως γράψω αργότερα κάτι για αυτό. H ουσία πάντως είναι ότι η τότε λογοκρισία, σε τοπικό επίπεδο, υπήρξε ο προπομπός για την απολυτή ελευθερία του λόγου…το etoliko.gr .

Όλα τα άρθρα σε αυτή την ιστοσελίδα προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Απαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διανομή ή μετάδοση του περιεχομένου χωρίς την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση του συντάκτη. Για οποιαδήποτε χρήση του υλικού, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον διαχειριστή της ιστοσελίδας.