Παρασκευή 04 Δεκεμβρίου 2020.
«Μουντή» μέρα. Συννεφιασμένη, με λίγες βροχές και αέρα από το πρωί.
15:30 μμ.
Ετοιμάζομαι να πάω για δουλεία.
Ανοίγω την εξώπορτα του σπιτιού μου και βλέπω τα νερά στο «κανάλι» να έχουν ένα διαφορετικό χρώμα. Κίτρινο, πράσινο, όχι το συνηθισμένο μπλε χρώμα. Εικόνες ήρθαν στο μυαλό μου από την παράλια Maya Bay του νησιού Ko Phi Phi Leh της Ταϊλάνδης, που έγινε γνωστή από την ταινία «Η Παράλια» με πρωταγωνιστή τον αγαπητό (τώρα πια) Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Ωραίο θέαμα λέω από μέσα μου.
Κάνω το πρώτο βήμα να βγω έξω από το σπίτι και μου «έρχεται» μια περίεργη μυρουδιά. Την επεξεργάζομαι. Θα μαγειρεύει κάποια στην γειτονιά σκέφτομαι (από τον ύπνο ήμουνα).
Συνεχίζω στο δεύτερο βήμα και η μυρουδιά γίνεται πιο έντονη. Πιο δυσάρεστη. Η σκέψη να μαγειρεύει κάποια μου φεύγει κατευθείαν από το μυαλό. Κάτι άλλο συμβαίνει. Μου πήρε λίγα λεπτά να το συνειδητοποιήσω. Υδρόθειο και βούρκος μύριζε παντού.
Η εικόνα της παράλιας Maya Bay φεύγει αστραπιαία από το μυαλό μου στο τρίτο βήμα.
Στο τέταρτο βήμα επανήλθα στην πραγματικότητα.
Κατά την διαδρομή μου από το σπίτι μέχρι την δουλεία δεκάδες ψαράδες στην δυτική παράλια και στα γιοφύρια, με τα καμάκια τους, έπιαναν τα ψάρια που ξεψυχούσαν στην ακτή.
«Έσκασε το ηφαίστειο της λιμνοθάλασσας», όπως μας έλεγαν μικρά και μύρισε όλο το Αιτωλικό υδρόθειο. Μια αίσθηση που έχω να την ζήσουμε εδώ και δεκαπέντε χρόνια.
Σήμερα Δευτέρα. Πέρασαν τρεις μέρες.
Περίμενα να διαβάσω στα τοπικά site κάποια δήλωση ή ανακοίνωση από τις αρχές και τους φορείς για το συμβάν, αλλά μάταια. Καμία. Σαν να μην συνέβη τίποτα. Σαν όλα να κυλούν ωραία στην ψευτοπραγματικότητα μας.
Όμως τίποτα δεν πάει καλά στην λιμνοθάλασσα. Η λιμνοθάλασσα Αιτωλικού – Μεσολογγίου πεθαίνει.
Στις 21 Σεπτεμβρίου του ιδίου χρόνου, μέσα από το etoliko.gr ανέβασα άρθρο με τίτλο «Αιτωλικό: Τα ψάρια φωνάζουν S.O.S, το «ανώτερο» ον τι κάνει;». Τότε είχαμε τον μεσογειακό τυφώνα «Ιανό» να φελτράρει με την πόλη μας και να προκαλεί προβλήματα στο λιμνοθαλάσσιο οικοσύστημα. Εκατοντάδες ψάρια στις ακτές να προσπαθούν να πάρουν ανάσα.
Πριν από ένα χρόνο, τον περασμένο Νοέμβριο, μετά από μια έντονη κακοκαιρία εκατομμύρια ψάρια «έσκασαν» νεκρά στην επιφάνεια της λιμνοθάλασσας και κάνεις από τις αρχές δεν ευαισθητοποιήθηκε.
Την περασμένη Παρασκευή μετά από μια συνηθισμένη χειμωνιάτικη μέρα τα ψάρια ξαναφώναξαν,σε σύντομο χρονικό διάστημα, βοήθεια και παράλληλα οι πρώτες επιπτώσεις στις ζωές των ανθρώπων χτύπησαν τις πόρτες των σπιτιών τους.
Το βιώσαμε όλοι όσοι βρεθήκαμε για κάποιο λόγο εκτός σπιτιού. Είμαστε και σε περίοδο καραντίνας βλέπετε. Κάποιοι ψαράδες που προσπάθησαν να παρατείνουν την παρουσία τους γύρω από την λιμνοθάλασσα έφυγαν με πονοκέφαλο, όπως μου είπαν. Το υδρόθειο μας παραθέτει τα όπλα του.
Το αξιοπερίεργο της υπόθεσης, όμως, του προχθεσινού συμβάν είναι η απολυτή σιωπή. Καμία κινητοποίηση. Καμία ανακοίνωση. Κανένα άρθρο. Σαν να μην έγινε τίποτα, όπως ξανάπα.
Αναρωτιέμαι πολλές φορές αν οι εκπρόσωποι του τόπου μας στον δήμο ζουν στο Αιτωλικό ή σε κάποιο άλλο μέρος του Δήμου. Αν βιώνουν μαζί με μένα τα ιδία πρόβλημα του τόπου. Αν «φωνάζουν» και «τρέχουν» για την επίλυση των θεμάτων του Αιτωλικού. Αν καταλαβαίνουν ότι το μείζον πρόβλημα του τόπου είναι η σωτηρία του λιμνοθαλάσσιου οικοσυστήματος. Αν, τέλος πάντων, μύρισαν και αυτοί μαζί με μένα την Παρασκευή το μεσημέρι – απόγευμα την ιδία μυρουδιά.
Θα ήθελα να μάθω, ακόμη, από την αρμοδία υπηρεσία (περιφέρεια) σε ποιο στάδιο βρίσκεται το περιβόητο έργο κονδυλιού είκοσι εκατομμυρίων ευρώ για την βελτίωση της λιμνοθάλασσας Αιτωλικού – Μεσολογγίου που έχει αναλάβει προσωπικά ο Περιφερειάρχης. Κάθε φορά που ρωτώ όλο και μια διαφορετική απάντηση παίρνω.
Θα ήταν φρόνιμο οι φορείς του τόπου μαζί με τον Δήμο να κινητοποιηθούν και να πιέσουν περισσότερο την Περιφέρεια για την επίλυση του προβλήματος. Ομόνοια και αγώνας χρειάζεται για την επίλυση του μεγαλυτέρου προβλήματος του Αιτωλικού, όπως μου είπε και ένας φίλος.
Ο χρόνος όπως φαίνεται πιέζει. Η λύση είναι άμεση. Δεν χρειάζεται να φτάσετε στο τέλος των θητειών σας για να μας τάξετε ή ανακοινώσετε έργο για την βελτίωση της λ/θ.
Τα ψάρια φωνάζουν για ακόμα μια φορά S.O.S.
Προσωπικά το φώναξα τότε, το φωνάζω και τώρα, η λιμνοθάλασσα μας βρίσκεται ένα βήμα πριν τον θάνατο. Μπορεί να γίνομαι «γραφικός», αλλά όσο μου δίνεται η δυνατότητα του ελευθέρου τύπου και λόγου θα το επισημάνω κάθε φορά, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του Αιτωλικού και γενικότερα του Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου. Χρειάζεται λύση χθες.
Το λέω για ακόμα μια φορά, οι λύσεις είναι γνωστές στους ειδικούς και στους αρμοδίους, τα χρήματα υπάρχουν, βούληση χρειάζεται από τους αρμοδίους.
Εσείς κύριοι που διοικείται κάντε το ορθό για να μην υπάρξει νέο επεισόδιο στην επόμενη κακοκαιρία.
Υ.Γ. Υδρόθειο: Το χημικά καθαρό υδρόθειο, στις κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος είναι άχρωμο αέριο, με τη χαρακτηριστική οσμή των κλούβιων αυγών. Είναι βαρύτερο από τον αέρα, πολύ δηλητηριώδες, διαβρωτικό, εύφλεκτο και εκρηκτικό.
Όλα τα άρθρα σε αυτή την ιστοσελίδα προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Απαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διανομή ή μετάδοση του περιεχομένου χωρίς την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση του συντάκτη. Για οποιαδήποτε χρήση του υλικού, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον διαχειριστή της ιστοσελίδας.
