Ποιος προστατεύει τα παιδιά μας;
«Από πότε η ανθρώπινη ζωή έχει λιγότερη αξία από τα ζώα;!
Γιατί ένα παιδί που τρώει στην αγκαλιά της μαμάς του να δέχεται επίθεση από ένα αδέσποτο;
Γιατί ένα παιδί να είναι απροστάτευτο στην πλατεία του Αιτωλικού;
Γιατί οι υπεύθυνοι να μην κάνουν αυτά που είναι υποχρεωμένοι να έχουν κάνει εδώ και πολύ καιρό;
Γιατί να συμβεί ξανά το ίδιο συμβάν μετά από τρία χρόνια που δάγκωσε πάλι αδέσποτο την κόρη μου στο λιμανάκι του Αιτωλικού;
Γιατί οι φιλόζωοι να είναι στο απυρόβλητο και εμείς να μην μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να προστατευτούμε;
Αν οι δαγκωματιές ήταν στο μάτι του παιδιού μου, τι θα γινότανε; Ποιος θα έπαιρνε την ευθύνη;
Αυτή τη φορά δυστυχώς θα το φτάσω μέχρι τέλος!
Μπροστά στα παιδιά και την ανθρώπινη ζωή όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα…»
Όταν η αγανάκτηση ξεχειλίζει έτσι, δεν μπορείς να την αγνοήσεις.
Δεν γίνεται να κάνεις πως “δεν άκουσες”.
Γιατί εδώ, δυστυχώς, δεν μιλάμε απλά για ένα ατυχές περιστατικό. Μιλάμε για την ασφάλεια των παιδιών μας. Για την ίδια τη ζωή.
Στην πλατεία του Αιτωλικού, ένα τρίχρονο παιδί δέχτηκε επίθεση από αδέσποτο σκύλο.
Ούτε τυχαίο, ούτε μεμονωμένο.
Γράφουμε για τα αδέσποτα και τα παιδιά μας που φοβούνται να περάσουν από συγκεκριμένα σημεία, για εμάς που τρέχουμε ή περπατάμε και επιλέγουμε προσεκτικά τη διαδρομή.
Όσοι θέλουν να υπερασπιστούν τα αδέσποτα, μας απαντάνε «δε θα σε πειράξουν».
Και με το φόβο μας τι γίνεται;
Κι αν κάτι στραβώσει και «μας πειράξει», τι γίνεται;
Και βρισκόμαστε ξανά εδώ.
Να μετράμε πληγές και να ψάχνουμε απαντήσεις.
Γιατί η αγάπη προς τα ζώα δεν μπορεί να γίνεται άλλοθι για την αδιαφορία απέναντι στους ανθρώπους.
Γιατί φιλοζωία σημαίνει ευθύνη.
Σημαίνει φροντίδα.
Σημαίνει να μην αφήνεις κανένα πλάσμα, άνθρωπο ή ζώο, απροστάτευτο.
Και όταν μιλάμε για παιδιά, όλα τα άλλα μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.
Όλα.
Αυτή τη φορά δεν ζητάμε άλλη μία “συγγνώμη”.
Δεν ζητάμε άλλη μία υπόσχεση.
Αυτή τη φορά απαιτούμε δράση.
Για να μην χρειαστεί ποτέ ξανά να γραφτεί ένα τέτοιο κείμενο.
Για να μην χρειαστεί ποτέ ξανά να κλάψει μια μάνα για κάτι που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.
Γιατί οι πλατείες μας πρέπει να είναι γεμάτες παιδικά γέλια.
Όχι κραυγές τρόμου.
Όλα τα άρθρα σε αυτή την ιστοσελίδα προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Απαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διανομή ή μετάδοση του περιεχομένου χωρίς την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση του συντάκτη. Για οποιαδήποτε χρήση του υλικού, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον διαχειριστή της ιστοσελίδας.
