Εθελοντική ομάδα Αγίου Νικολάου Κρεμαστού: Είναι πολλά τα 20 χρόνια από τη ζωή μας
Δεν είναι ένα ακόμα δελτίο Τύπου.
Δεν είναι μια ακόμα ανάρτηση με πανηγυρικά λόγια και τυμπανοκρουσίες.
Είναι μια αποχαιρετιστήρια επιστολή-χαστούκι.
Μια φωνή που βγήκε όχι για να ζητήσει, αλλά για να ξεκαθαρίσει.
Γιατί 20 χρόνια τώρα, κάποιοι άνθρωποι επειδή δεν είχαν “αρμοδιότητα”, έβαζαν ψυχή.
Και τώρα;
Αυτό που περισσεύει είναι η σιωπή των αρμοδίων.
Κι η εθελοντική ομάδα σταματά εδώ.
Με αξιοπρέπεια, με πόνο, με μια υπόσχεση που αιωρείται σαν προσευχή μέσα στο σπήλαιο – «Άγιε, περιμένουμε…»:
20 ολόκληρα χρόνια από τη ζωή μας αφιερώσαμε και στον ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΤΟΝ ΚΡΕΜΑΣΤΟ.
20 χρόνια προσφοράς σε αυτό το μεγαλείο της φύσης και του πολιτισμού. 20 Μαΐου του 2005 αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μια ομάδα να κάνουμε κάτι. Τι, δεν το γνωρίζαμε, αλλά στη φλόγα στα μάτια του καθενός έβλεπες την επιθυμία να βάλει πλάτη σε κάτι που δεν του ανήκε ή τέλος πάντων δεν ήταν στην αρμοδιότητά του. Έτσι δημιουργήθηκε η εθελοντική ομάδα μας.
Παραλάβαμε το ποιο περιζήτητο «μαντρί» της περιοχής (γιατί μαντρί είχε καταντήσει που στεγάζονταν τα ζώα βοσκών της περιοχής) και παραδίδουμε ένα περιποιημένο και πάνω από όλα ασφαλές θρησκευτικό σπήλαιο, (το μεγαλύτερο σπήλαιο των Βαλκανίων, όπως ανέφερε ο αείμνηστος καθηγητής ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ). Με την περίφραξη του, την πόρτα του, την προσβασιμότητά του, τις πανύψηλες σκάλες του, τις αιωρούμενες γέφυρες στο δύσκολο και επικίνδυνο μονοπάτι, το καλαίσθητο ξύλινο πάτωμα, την εξωτερική τραπεζαρία με θέα τη λιμνοθάλασσα, απομακρύναμε τα κεριά από το εσωτερικό χώρο του σπηλαίου και τα τοποθετήσαμε ένα επίπεδο κάτω, μαζί με την νέα μας εικόνα για να μην επιβαρύνονται οι βραχογραφίες από την κάπνα, καθ’ υπόδειξη της αρχαιολογικής υπηρεσίας. Δέος και ανατριχίλα όταν κτύπησε η καμπάνα μας μετά από 700 χρόνια. Το μοναστήρι έχει πλέον και νερό. Σε συνεργασία με το δήμο Ι.Π ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ και το τον κύριο ΠΑΛΙΟΥΡΑ, έγινε συγγραφή βιβλίου με θέμα τον ΑΓΙΟ ΝΙΚΟΛΑΟ ΚΡΕΜΑΣΤΟ. Τέλος βραβευτήκαμε από την UNESCO, για τη συμμετοχή μας στη προσπάθεια της πόλης του Μεσολογγίου να γίνει πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Όμως η μεγαλύτερη επιτυχία της ομάδας, ήταν ότι κατάφερε να κεντρίσει το ενδιαφέρον και να προσεγγίσει χιλιάδες κόσμο όλα αυτά τα χρόνια και μάλιστα πάρα πολλούς νέους. Επίσης αναδείξαμε την άυλη αξία του μοναστηριού με φωτογραφίες, video, συνεντεύξεις, παρουσιάσεις, ξεναγήσεις κλπ.
Η περιοχή μας φημίζεται για τα υπέροχα μοναστήρια της, όμως η σύγκριση με το Α.Ν.Κ είναι δύσκολη, ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ υπολείπεται στο ότι, δεν έχει δρόμο, δεν έχει παρκινγκ δεν έχει μοναχές/ους να τον φροντίζουν, δεν έχει air condition (μην και ιδρώσει η νύφη) και φυσικά δεν έχει μεγάλο παγκάρι.
Σε όλα τα άλλα υπερτερεί! Είναι το ποιο παλιό βυζαντινό μοναστήρι της περιοχής μαζί με την επισκοπή της Μάστρου, (995 μ.Χ. 10ος Αιώνας) με κτήτορα το μοναχό Νίκανδρο. Μόνασαν στα 300 χρόνια της μεγαλουργίας του πάνω από 450 μοναχοί και όπως αναφέρει η παράδοση, εξέλεξαν 3 επισκόπους Αχελώου. Έχει 26 σπάνιες και τεράστιες βραχογραφίες στο μικρό και το μεγάλο σπήλαιο και η θέα προς τη λιμνοθάλασσα είναι φανταστική! Ανακαλύφτηκε εντελώς τυχαία από ένα γαιοκτήμονα Αιτωλικιώτη, τον Χρήστο Μπογιατζή μόλις το 1900 και άρχισε η καταγραφή και εξερεύνηση του περίπου το 1950, από τον καθηγητή ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΠΑΛΙΟΥΡΑ, τον ΣΩΤΗΡΗ ΚΙΣΣΑ και τον ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΤΣΑΡΟ. Αμέσως μετά άρχισε και η βεβήλωση των εικόνων με καρδούλες, ονόματα και ημερομηνίες δυστυχώς…
Αυτά τα χρόνια που πέρασαν έχουμε ζήσει φοβέρες στιγμές. Για παράδειγμα δεν μπορούμε να ξεχάσουμε με τίποτα μια από τις εξορμήσεις μας, την ώρα που ο ήλιος άφηνε με μεγάλη δόση σπατάλης τα χρώματά του στον ουρανό, που καθρεφτίζονταν στην αγκαλιά της λιμνοθάλασσας και εμείς κατάκοποι από τις εργασίες στο σπήλαιο, κατεβαίναμε βιαστικά με σλάλομ περνώντας ανάμεσα από πουρνάρια και ασφάκες σαν αέρινες φιγούρες. Εάν κάποιος μας ζύγιζε εκείνη τη στιγμή η ζυγαριά θα μας εύρισκε γύρω στα 21 γραμμάρια, όσο και το βάρος της ψυχής μας. Τα υπόλοιπα τα κρατάμε για μας. Παρόλο αυτά ποτέ δεν πήραμε μια απάντηση στο ερώτημα τι ήταν αυτό που μας προκαλούσε αυτή την έλξη και την εσωτερική λαχτάρα να ανεβαίνουμε ακούραστα πάλι και πάλι και πάλι εκεί ψηλά. Αυτή την απάντηση μας τη χρωστά ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ.
Άγιε περιμένουμε….
Όπως καταλαβαίνετε από τα παραπάνω, αυτή δεν είναι επιστολή διαμαρτυρίας ή ένα ενημερωτικό σημείωμα, αλλά θέλουμε να σας πούμε μόνο, ότι εμείς σαν εθελοντική ομάδα παύουμε να δραστηριοποιούμαστε με πόνο καρδιάς στο χώρο αυτό. Δεν έχουμε την τεχνογνωσία και τον τρόπο για να προσφέρουμε κάτι περισσότερο, κυρίως την αποκατάσταση και την ανάδειξη των βραχογραφιών.
Όποιοι ενδιαφέρονται να συνεχίσουν το έργο μας, πρώτα θα πρέπει να απευθυνθούν στους παρακάτω αρμοδίους φορείς και μετά βλέπουμε…
- Υπουργείο Πολιτισμού
- Εφορεία Αρχαιοτήτων Αιτωλίας και Ακαρνανίας
- Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος
- Περιφερειακή ενότητα Αιτωλίας και Ακαρνανίας
- Δήμος Ι.Π Μεσολογγίου
- Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας
- Διαφόρους φορείς του τόπου μας
Φανταστείτε την ευχάριστη έκπληξη που θα νιώσουμε, εάν δούμε μια κοινή ανακοίνωση των παραπάνω φορέων (που μάλλον δεν θα δούμε), για μια προσπάθεια να περισώσουμε το μνημείο αυτό. Λέτε; Μακάρι.
Τέλος θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε κάποιους ανθρώπους από τους πολλούς, που χωρίς τη βοήθεια τους δεν θα είχαμε καταφέρει τίποτα.
Πρώτο και καλύτερο το μέλος της ομάδας μας και αρχιμάστορά μας τον ΔΗΜΟ ΣΤΕΦΟΠΟΥΛΟ από τα Ελληνικά και φυσικά όλη την οικογένειά του.
Τους δημάρχους ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΤΣΟΥΛΗ και ΝΙΚΟ ΓΑΛΑΝΗ για την αμέριστη βοήθειά τους .
Τον πρόεδρο της κοινότητας Ελληνικών ΧΡΗΣΤΟ ΣΤΕΛΙΟ.
Τους εκάστοτε αντιδημάρχους του Αιτωλικού.
Την εφημερίδα ΑΙΧΜΗ.
Τελευταίους αφήσαμε αυτούς, που για τους λόγους που θα καταλάβετε στη συνέχεια, είναι ότι δεν περιμέναμε ποτέ ότι θα συναντούσαμε στη προσπάθεια μας. Τους τόσους απίστευτα καλούς και απλούς ανθρώπους. Μαζί τους νοιώσαμε και βιώσαμε καταστάσεις και συναισθήματα αληθινά και πρωτόγνωρα, όπως τι σημαίνει αγάπη, στοργή, βοήθεια καλοσύνη, αλληλεγγύη, εγκαρδιότητα, ανιδιοτέλεια, προσφορά και εμπιστοσύνη. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τα καλά τους λόγια, την ενθάρρυνση, μέχρι και αυθόρμητο χειροκρότημα όταν κάθε χρόνο έβλεπαν να έχουν υλοποιηθεί τα έργα που είχαμε προαναγγείλει!
Είμαστε σίγουροι ότι είναι οι μόνοι που θα στενοχωρηθούν από την απόφαση μας αυτή. Αυτοί λοιπόν ήταν οι άνθρωποί μας. ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ!
Για την εθελοντική ομάδα του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΤΟΥ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΥΣΤΡΑΣ ΣΑΚΗΣ ΑΡΕΤΑΣ ΑΡΙΣΤΟΣ ΓΑΛΑΝΗΣ
Υ.Γ. ΕΜΕΙΣ ΚΑΝΑΜΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΕΣΕΙΣ;
