Ζω σε ένα χωριό με ένα μικρό καφέ σε μια γειτονιά που το αγαπούν όλοι πάρα πολύ και γεμίζει συνέχεια. Έχει απλή, αλλά ζεστή διακόσμηση και φιλική εξυπηρέτηση και οι πελάτες νιώθουν σαν στο σπίτι τους. Κι εγώ το αγαπώ αυτό το μαγαζί. Και, μια μέρα, βρίσκω την ευκαιρία να ανοίξω το δικό μου καφέ στην περιοχή. Πάντα το ήθελα. Κι έχω τόσο πολλές ιδέες. Αλλά σκέφτομαι “α αυτό δε θα το κάνω γιατί το κάνει και η άλλη καφετέρια.” Δε θέλω να πουν ότι αντιγράφω τον “ανταγωνιστή”.
Και μπαίνω στη διαδικασία να ξοδέψω περισσότερα χρήματα ή να προσφέρω εξειδικευμένα ροφήματα που είναι δύσκολο να φτιαχτούν και αργούν να σερβιριστούν. Οι πελάτες νιώθουν άβολα, οι σερβιτόροι είναι μουτρωμένοι και κανείς δεν περνά καλά. Η πρόθεσή μου ήταν καλή, αλλά εστίασα σε λάθος πράγματα.
Η παραπάνω ιστορία είναι φανταστική, αλλά θα μπορούσε άνετα να έχειν συμβεί παντού. Είμαστε γεμάτοι με πιστεύω που μας περιορίζουν και μας κρατάνε πίσω. Το να “κλέψουμε την ιδέα του άλλου” είναι ένα από αυτά τα πιστεύω μας.
Ο αγαπημένος μου Austin Kleon, στο βιβλίο του “Κλέψε σαν καλλιτέχνης”, υποστηρίζει ότι η δημιουργικότητα δεν αφορά το να εφεύρουμε κάτι εντελώς καινούργιο, αλλά το να πάρουμε έμπνευση από τους άλλους και να προσαρμόσουμε τις ιδέες τους στη δική μας πραγματικότητα. Αν σαν νέος επιχειρηματίας είχα εμπνευστεί από την επιτυχία του γειτονικού καφέ και είχα προσαρμόσει τις δικές τους ιδέες με το δικό μου τρόπο, ίσως να είχε μεγαλύτερη επιτυχία.
Αυτό ισχύει όχι μόνο στις επιχειρήσεις εστίασης, αλλά και σε κάθε επιχειρηματική ιδέα.
Κι αν σκεφτείς καλά, το λες κι εσύ ο ίδιος συνέχεια “α, ο Παπακαλιάτης αντέγραψε όλες τις αμερικάνικες σειρές”, “ο Ξενάκης το παίζει Robin Sharma”, “ο Χατζηγιάννης έχει αντιγράψει τραγούδια από το εξωτερικό”, “η Μαρία, η Γεωργία, η οποιαδήποτε κάνει την Τούνη στο instagram”, “ο τάδε νομίζει πως είναι YouTuber”, “το etoliko.gr μάς το παίζει protothema” και δεν ξέρω γω τι άλλο. Τυχαία παραδείγματα, ατυχείς συγκρίσεις.
Αν γράψω, ή μάλλον ΟΤΑΝ τελειώσω το βιβλίο που γράφω, θα “δεις” και θα θυμηθείς μέσα του πολλά από τα βιβλία που διάβασα, από τα podcasts που άκουσα, από τους ανθρώπους που συναντάω καθημερινά, από τους ανθρώπους που ακολουθώ στα social media.
Και όχι, δε θέλω να τους κλέψω και να κάνω ένα copy-paste τη δουλειά τους. Αλλά έχω επηρεαστεί θέλω-δε θέλω, ειδικά από όσα μου άρεσαν και όσα θαύμασα και όσα μου έδωσαν έμπνευση. Και το ίδιο θα κάνουν άλλοι από τη δική μου δουλειά και θα το χαρώ απίστευτα που έδωσα έμπνευση.
Αντί να προσπαθούμε να είμαστε μοναδικοί με κάθε κόστος, μπορούμε να δούμε τι δουλεύει καλά για άλλους και να προσαρμόσουμε αυτές τις ιδέες στις δικές μας ανάγκες, με το δικό μας μοναδικό και ξεχωριστό τρόπο.
Μοναδικές δεν είναι οι ιδέες. Μοναδικοί είναι οι άνθρωποι που (έχουν τα κότσια να) τις κάνουν πραγματικότητα.
Όλα τα άρθρα σε αυτή την ιστοσελίδα προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Απαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διανομή ή μετάδοση του περιεχομένου χωρίς την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση του συντάκτη. Για οποιαδήποτε χρήση του υλικού, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον διαχειριστή της ιστοσελίδας.
