Δεν αστειεύομαι, ούτε βρίσκομαι σε κάποιο μέρος της Άπω Ανατολής, που τρώνε ότι κινείται, σέρνεται και πετάει.
Είμαι σοβαρότατος (λέμε τώρα), μένω στο Αιτωλικό και σήμερα θα φάμε το παραδοσιακό μας θερινό φαγητό, κουνούπια ή σκνίπες ή χειρονόμους ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το.
Και όταν λέω σήμερα εννοώ από «χθες» μέχρι και «αύριο».
Έτσι, λοιπόν, λύνουμε και τον προβληματισμό της μητέρας του Μιχάλη και κάθε νοικοκυράς του τόπου στο καθημερινό ερώτημα της «τι θα φάμε αύριο».
Αρκεί, μόνο, να κινηθείτε έξυπνα, να πάτε μια βόλτα το σούρουπο προς το βραδάκι να τα πιάσετε ζωντανά ή να βγείτε το πρωί και να τα μαζέψετε ολόφρεσκα από τους τοίχους των σπιτιών σας.
Προσωπικά φέτος τα δοκίμασα σπαρταριστά συνοδεύοντας το κρουασάν μου διασχίζοντας τα γιοφύρια. Το καλό με αυτό το παραδοσιακό έδεσμα είναι ότι συνοδεύεται εξίσου καλά και με τα αλμυρά αλλά και με τα γλυκά.
Η μητέρα φύση φροντίζει για όλα και για όλους, θα μπορούσε να πει κάποιος διαβάζοντας τις παραπάνω προτάσεις και να γελάσει φωναχτά για τα όσα συμβαίνουν διακόσια χρόνια μετά την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης στο «όμορφό» μας Αιτωλικό.
Εμείς, οι «έξυπνοι» άνθρωποι, από την άλλη δεν φροντίζουμε για τίποτα και εδώ δεν γελάει κανείς, επειδή ισχύει. Δεν εξηγείται αλλιώς η κατάσταση που βιώνει ο τόπος στο θέμα των κουνουπιών τα τελευταία χρόνια.
Είναι, άλλωστε, γνωστό το πρόβλημα της περιοχής για κάθε άτομο που έχει επισκεφτεί τον τόπο αυτό τουλάχιστον ένα καλοκαίρι, αφού επαναλαμβάνεται σε μικρότερη ή μεγαλύτερη έκταση κάθε χρόνο.
Αν διάβαζαν τις αναφορές και τα δεδομένα των προηγούμενων χρόνων, αν φυσικά υπάρχουν, σε προγενέστερο χρονικό διάστημα της εμφάνισης των κουνουπιών και με τη βοήθεια των ειδικών, θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα σε μεγάλο βαθμό. Όπως, για να πούμε την αλήθεια, έχει γίνει κάποιες χρονιές παλαιοτέρα και ο πληθυσμός των κουνουπιών έμεινε σε χαμηλά επίπεδα.
Επίσης, θα μπορούσε να κοιταχτεί το πρόβλημα σε μεγαλύτερο βάθος, ώστε να δούμε αν μπορούν να γίνουν επεμβάσεις, χωρίς φυσικά να καταστρέψουμε τη φύση και το περιβάλλον, για να ελαχιστοποιηθεί το θέμα και να βοηθήσουν συμπληρωματικά τους ψεκασμούς.
Γιατί, θέλοντας και μη, οι ψεκασμοί στην περιοχή μας είναι απαραίτητοι.
Όμως, η τοποθέτηση φυτών ή δέντρων που απωθούν τα κουνούπια, η διάνοιξη των νερών ώστε να μειωθούν τα στάσιμα και τα λιμνάζοντα, ο καθαρισμός εστιών μόλυνσης και σημείων αναπαραγωγής και πολλαπλασιασμού των κουνουπιών κλπ θα μπορούσαν να δράσουν βοηθητικά.
Όπως, για παράδειγμα, έκαναν παλιότερα οι συμπολίτες μας φυτεύοντας ευκαλύπτους στην περιοχή. Ο ευκάλυπτος είναι από τα δέντρα που απωθούν τα κουνούπια.
Φυσικά, ο πληθυσμός των σκνιπών είναι αρκετά μεγαλύτερος και πιθανόν να έχουν γίνει πιο ανθεκτικά στην απώθηση των ευκαλύπτων, αλλά αυτό, σίγουρα, δεν κάνει τους ευκαλύπτους «άχρηστους» ώστε να τους ΠΕΤΣΟΚΟΒΟΥΜΕ και να τους ΞΕΡΙΖΩΝΟΥΜΕ.
Επειδή οι μνήμες είναι νωπές από τα προηγούμενα καλοκαίρια που ο κόσμος δεν μπορούσε να καθίσει για τον καφέ / ποτό / φαγητό του στην παραλία, που οι καταστηματάρχες της πλατείας έκλειναν τα φώτα για να καθίσει ο κόσμος και να μπορέσουν να τους εξυπηρετήσουν, που στο Αιτωλικό κυκλοφορούσαν οι σκνίπες και όχι οι κάτοικοί του, που το «νησί» έγινε πόλη φάντασμα, προτείνω και εγώ στην δημοτική αρχή να κινηθεί άμεσα.
Ο χρόνος περνά και οι ψεκασμοί άργησαν.
Βασικά μην ξεχνάμε ότι είναι θέμα δημόσιας υγείας, εκτός όλων των άλλων, η παρουσία κουνουπιών. Έχουν μεταδώσει και μεταδίδουν σοβαρές ασθένειες.
Τέλος, να έχουμε στο νου μας, επειδή το ζήσαμε και αυτό, ότι μετά τα κουνούπια έρχονται οι αράχνες.
Καλό καλοκαίρι, καλή μας όρεξη.
Όλα τα άρθρα σε αυτή την ιστοσελίδα προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Απαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διανομή ή μετάδοση του περιεχομένου χωρίς την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση του συντάκτη. Για οποιαδήποτε χρήση του υλικού, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον διαχειριστή της ιστοσελίδας.
