Πάνος Παρασκευάς: Μια συγκινητική εθελοντική εμπειρία στην Ουγκάντα
Για τον Πάνο Παρασκευά θα γράψω σήμερα. Τον ιδιαίτερα αγαπητό και χαμογελαστό Πάνο, για όσους τον γνωρίζουμε. Μεγάλωσε στο Αιτωλικό, και, αν με ρωτάς, είναι από τους ανθρώπους που ξεχωρίζω στον τόπο μας.
Είναι δραστήριος και συνειδητοποιημένος και πολύ θα ήθελα να σκεφτόμουν κι εγώ έτσι από τόσο μικρή ηλικία.
Έχει κάνει πολλά ταξίδια και έχει δουλέψει και στο εξωτερικό. Ανήσυχο πνεύμα και τρόπος σκέψης και νοοτροπία μοναδική.
Τις προηγούμενες μέρες, ανακάλυψα, μέσα από το instagram, ότι πήγε εθελοντικά στην Ουγκάντα, στην Αφρική και αμέσως του έστειλα για να μάθω λεπτομέρειες.
Πολύ ανοιχτός και ενθουσιασμένος, μου περιέγραψε όλη τη διαδικασία και μοιράστηκε μαζί μου μοναδικές ιστορίες από τις στιγμές του εκεί στη λίμνη Μπουνιόνι (Bunyonyi).
Πήρε την απόφαση κάπως διστακτικά για το άγνωστο που θα τον περίμενε εκεί, με την επιθυμία να προσφέρει τη βοήθειά του στο Bufuka Primary School, το δημοτικό σχολείο της περιοχής της Μπουφούκα.
Οι εθελοντές εκεί μένουν σε ένα camp με σκηνές και μικρές καλύβες, απολαμβάνοντας την απλότητα και την ομορφιά της φύσης γύρω τους.
Η ομάδα του Πάνου ανέλαβε την κατασκευή ενός θερμοκηπίου δίπλα στο σχολείο, ώστε να εξασφαλιστεί το μεσημεριανό φαγητό των μαθητών με την καλλιέργεια λαχανικών. Πρωτοβουλία με ιδιαίτερη σημασία για τους μικρούς μαθητές, ηλικίας 7-8 ετών, οι οποίοι διανύουν καθημερινά περίπου μιάμιση ώρα με τα πόδια ή με κανό για να φτάσουν στο σχολείο.
Βασικό κίνητρο για τους μαθητές είναι το πρωινό που τους προσφέρεται κάθε μέρα στο σχολείο, στην κουζίνα που έφτιαξε η οργάνωση πέρυσι. Το πρωινό αποτελείται από πόριτζ φτιαγμένο από καλαμποκάλευρο, ζάχαρη και νερό. Συχνά, αυτό είναι το μοναδικό τους γεύμα μέσα στη μέρα. Οι μικροί μαθητές μένουν στο σχολείο μέχρι τις 5 το απόγευμα.
Ο Πάνος με συγκίνησε πολύ με τα λόγια του: «Σε ό,τι ταξίδι έχω κάνει, έχω δει απλώς πράγματα. Σε αυτό, μόνο ζω πράγματα. Είναι αλήθεια ό,τι πιο ωραίο έχω ζήσει και πολύ πιο εύκολο από ό,τι περίμενα. Νόμιζα πως θα έρθω να “βοηθήσω”, αλλά έχω πάρει τόσα πράγματα που νιώθω ότι τελικά τον εαυτό μου βοηθάω.»
Επιστρέφει στις 30 Ιουνίου, αλλά όπως μας είπε, νιώθει ότι θέλει να μείνει εκεί για πάντα και ότι αυτό δεν θα είναι σίγουρα το τελευταίο του ταξίδι στην Ουγκάντα. «Έχω αναθεωρήσει πολλά πράγματα. Θα φύγω σίγουρα άλλος άνθρωπος από εδώ. Θα προσπαθήσω να μαζέψω Αιτωλικιώτες να πάμε μαζί στο επόμενο.»
Πάνο μου, σου εύχομαι πάντα να εξερευνείς και πάντα να ανακαλύπτεις!
(Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την οργάνωση και το πώς μπορείτε να συμμετάσχετε, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα Wheeling2help ή επικοινωνήστε μέσω email στο info@wheeling2help.com.)
Όλα τα άρθρα σε αυτή την ιστοσελίδα προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Απαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διανομή ή μετάδοση του περιεχομένου χωρίς την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση του συντάκτη. Για οποιαδήποτε χρήση του υλικού, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον διαχειριστή της ιστοσελίδας.
