Χθες, Κυριακή, χιλιάδες άνθρωποι κατέκλυσαν την πλατεία Συντάγματος, γέμισαν δρόμους και πλατείες σε όλη την Ελλάδα και ύψωσαν τη φωνή τους για ένα αίτημα που δεν ανήκει σε κανέναν και ταυτόχρονα αφορά όλους: δικαιοσύνη.
Αν όμως έμεινες στο σπίτι, ίσως πρέπει να αναρωτηθείς: Γιατί δεν ήσουν εκεί;
Γιατί η απουσία σου από το συλλαλητήριο είναι κάτι που πρέπει να σε απασχολήσει:
1. Γιατί δεν αφορά μόνο τους άλλους.
Η τραγωδία στα Τέμπη δεν συνέβη “σε κάποιον άλλο”. Οι άνθρωποι που χάθηκαν ήταν φίλοι, αδέρφια, παιδιά, γονείς. Ήταν κομμάτι μιας κοινωνίας στην οποία κι εσύ ανήκεις. Όταν κάτι τόσο τραγικό συμβαίνει και το αίτημα για δικαιοσύνη μένει αναπάντητο, η σιωπή μας είναι συνενοχή. Σήμερα είναι τα Τέμπη. Αύριο μπορεί να είναι κάτι που αγγίζει εσένα ή την οικογένειά σου.
2. Γιατί η φωνή σου μετράει.
Πολλοί σκέφτονται: “Κι αν πάω, τι θα αλλάξει;” Όμως, η αλλαγή δεν έρχεται από τη σιωπή. Έρχεται από την πίεση, την παρουσία, τη μαζικότητα. Το συλλαλητήριο είναι η ευκαιρία σου να σταθείς δίπλα σε αυτούς που αγωνίζονται. Να δείξεις ότι δεν είσαι αδιάφορος. Ότι ζητάς κι εσύ απαντήσεις. Κάθε φωνή, κάθε παρουσία, είναι ένα μήνυμα ότι η κοινωνία δεν κοιμάται.
3. Γιατί η δικαιοσύνη χρειάζεται τη συμμετοχή μας.
Η δικαιοσύνη δεν έρχεται από μόνη της. Την απαιτούμε. Την διεκδικούμε. Όταν μένουμε σιωπηλοί, δίνουμε χώρο στη συγκάλυψη, στην αδιαφορία, στη λήθη. Το συλλαλητήριο δεν είναι απλώς μια εκδήλωση διαμαρτυρίας. Είναι μια συλλογική δήλωση: “Δεν ξεχνάμε. Δεν συγχωρούμε. Ζητάμε δικαιοσύνη τώρα.”
4. Γιατί το οφείλεις στους νεκρούς.
Οι 57 ψυχές που χάθηκαν στα Τέμπη δεν μπορούν να μιλήσουν για τον εαυτό τους. Οι οικογένειές τους ζητούν απαντήσεις, αλλά δεν μπορούν να το κάνουν μόνες τους. Εσύ, εγώ, όλοι μας έχουμε την υποχρέωση να σταθούμε δίπλα τους. Το να πας στο συλλαλητήριο είναι το ελάχιστο που μπορείς να κάνεις για να τιμήσεις τη μνήμη τους και να υποστηρίξεις αυτούς που έμειναν πίσω.
5. Γιατί η κοινωνία φτιάχνεται από αυτούς που συμμετέχουν.
Η συμμετοχή σου δεν είναι απλώς ένα δικαίωμα. Είναι καθήκον. Δεν μπορείς να ζητάς ένα καλύτερο μέλλον για σένα, την οικογένειά σου, ή τα παιδιά σου, αν δεν συμμετέχεις στη διεκδίκηση αυτού του μέλλοντος. Η αλλαγή έρχεται μόνο όταν είμαστε εκεί. Όταν δίνουμε το «παρών», όχι το άλλοθι.
6. Γιατί η σιωπή δεν είναι ουδετερότητα.
Το να μην πας στο συλλαλητήριο δεν σε κάνει ουδέτερο. Η απουσία σου ενισχύει αυτούς που θέλουν να κλείσουν την υπόθεση, να προχωρήσουν σαν να μη συνέβη τίποτα. Η απουσία σου είναι ένα “ναι” στη συγκάλυψη, ένα “ναι” στη λήθη. Όταν δεν παλεύεις για τη δικαιοσύνη, βοηθάς εκείνους που την αποφεύγουν.
Τα Τέμπη ήταν ένα έγκλημα που μας αφορά όλους. Το συλλαλητήριο ήταν η ευκαιρία να δείξουμε ότι η κοινωνία μας δεν είναι αδιάφορη. Ότι δεν ξεχνάμε, δεν ανεχόμαστε, δεν συμβιβαζόμαστε. Αν έμεινες στο σπίτι, ίσως ήρθε η ώρα να αναλογιστείς πώς μπορείς να είσαι εκεί την επόμενη φορά. Γιατί αυτή η μάχη είναι και δική σου.
(Φωτογραφία: ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ/EUROKINISSI)
Όλα τα άρθρα σε αυτή την ιστοσελίδα προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Απαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διανομή ή μετάδοση του περιεχομένου χωρίς την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση του συντάκτη. Για οποιαδήποτε χρήση του υλικού, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον διαχειριστή της ιστοσελίδας.
