«Οι δημοτικές εκλογές το βράδυ της Κυριακής 2 Ιουνίου έλαβαν τέλος και οι δημότες του δήμου της Ι.Π. Μεσολογγίου επέλεξαν για νέο δήμαρχο τον κύριο Κώστα Λύρο, ο οποίος θα αναλαμβάνει τα καθήκοντα του από την 1η Σεπτέμβριου 2019. Εύχομαι στον ίδιον και στο νέο δημοτικό συμβούλιο να έχουν μια επιτυχημένοι θητεία. Ας δούμε λίγο, όμως, τις συνθήκες και τις καταστάσεις των τωρινών εκλογών στην πόλη μας.
Λοιπόν μέσα σε συνθήκες πόλωσης και πώρωσης, ξεχνώντας τι θα πει «πολίτικος πολιτισμός» (αν τελικά υπάρχει αυτή η έννοια), σ αυτήν την εκλογική διαδικασία τα είδαμε σχεδόν όλα. Αρχικά, είδαμε πολιτικούς εχθρούς του παρελθόντος να γίνονται φίλοι και πολιτικοί φίλοι να γίνονται εχθροί. Είδαμε υποψηφίους συμβούλους να πηδούν από το ένα στρατόπεδο στο άλλο και τους περισσότερους συμβούλους να ξεκατινιαζόνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είδαμε φίλους και οικογένειες να τσακώνονται και να μην μιλάνε μεταξύ τους επειδή υποστήριξαν διαφορετικούς ανθρώπους. Είδαμε να κατηγορεί ο ένας υποψήφιος τον άλλον με λασπολογίες, να κατατίθενται μηνύσεις και να απειλούνται οι πάντες. Ακόμα, είδαμε να χειραγωγούνται οι αδύναμες κοινωνικές ομάδες και οι υποψήφιοι να φέρνουν μέχρι τα παραβάν των εκλογικών τμημάτων τους Ρομά ώστε να «ελέγξουν» και να χειραγωγήσουν την ψήφο τους. Επιπλέον, είδαμε φεϊγβολάν με φερόμενες συνομιλίες υποψήφιων και ψεύτικες ειδήσεις. Επίσης, είδαμε παράνομες συναλλαγές έξω από τα εκλογικά κέντρα και κατευθυνόμενες εφημερίδες και τοπικές ιστοσελίδες υπέρ συγκεκριμένων υποψήφιων. Τέλος, ακούσαμε και φημολογήθηκε έντονα (σε κάποιες περιπτώσεις ομολογήθηκε και από τους ίδιους τους ψηφοφόρους) για εξαγορασμένες ψήφους και, αν είναι δυνατόν, ακούσαμε και φημολογήθηκε ( ακόμα και από τους ίδιους υποψηφίους) ότι υπήρξαν πληρωμένες υποψηφιότητες. Και εμείς μέσα σ’ αυτό το κλίμα μπήκαμε στην διαδικασία να εκλέξουμε την νέα δημοτική αρχή (δήμαρχο, δημοτικό συμβούλιο και τοπικό συμβούλιο). Προσωπικά θεωρώ πολιτικά υπευθύνους πρώτα και κύρια τους περισσότερους άπαυτους τους υποψηφίους, εκλεγμένους και μη, για τις πρωτοφανείς και δυσάρεστες συνθήκες που δημιούργησαν γύρω από μια δημοκρατική διαδικασία.
Θέλω να σταθώ, όμως, μόνο στα δυο τελευταία γεγονότα που ακούσαμε (από τους ίδιους του θήτες ή θύματα, ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας) στις εκλογές που πέρασαν. Στο δικό μου μυαλό, αν ισχύουν όσα φημολογούνται, είναι αδιανόητο να εξαγοράζονται ψήφοι, με εκμετάλλευση της ανάγκης του «αδύναμου» για λίγα χρήματα. Η ψήφος είναι δικαίωμα. Είναι πιο ισχυρή από μια σφαίρα όπως έχει πει και ο Αβραάμ Λίνκολν. Πολλοί συνάνθρωποι μας έδωσαν αγώνες και μάχες για να μπορούμε να συμμετέχουμε στην διαδικασία της ψηφοφορίας και κάποιοι είναι απαράδεκτο να εκμεταλλεύονται την οικονομική ή μορφωτική κατάσταση των συνάνθρωπων μας για να πάρουν μια πιθανή θέση εξουσία. Προσωπικά, αν ήμουν, στην θέση οποιουδήποτε διεκδικεί μία δημόσια θέση, θα ντρεπόμουν να πάρω ή να δώσω χρήματα ώστε να ασχοληθώ ή να ασχοληθούν άλλοι δίπλα μου με την πολιτική. Στη δική μου φιλοσοφία η ενασχόληση με τα κοινά γίνεται για να προσπαθήσουμε να επιλύσουμε τα κοινά προβλήματα του τόπου μας και όχι να «κονομήσουμε». Αν δεν μπορεί ο εκάστοτε υποψήφιος δήμαρχος να εμπνεύσει τους συμπολίτες τους να συναγωνιστούν μαζί του ας πάει σπίτι του. Θεωρώ ανήθικο, αν όντως ισχύει, να μοιράζονται χρήματα, θέσεις ή να κλείνονται μελλοντικές συμφωνίες για να πειστούν οι οποιοδήποτε συνεργάτες/σύμβουλοι ώστε να κατέβουν στις εκλογές δίπλα στον οποιονδήποτε υποψήφιο δήμαρχο οποιουδήποτε Δήμου της χώρας.
Ως νέος άνθρωπος με προβληματίζει η αποχή στις εκλογές (ειδικότερα στις νέες ηλικίες) που έφτασε, για ακόμα μια φορά, περίπου στο σαράντα της εκατό την πρώτη Κυριακή και πενήντα της εκατό την επομένη, το γεγονός ότι στο νέο δημοτικό συμβούλιο από τα τριάντα τρία μελή του θα είναι ανάμεσα τους μόνο τέσσερα – πέντε άτομα νέα, ηλικιακά, και τρεις γυναίκες, τους αγορασμένους ψήφους από τους υποψηφίους δημάρχους για να εκλεγούν, τους περισσότερους συμβούλους να έχουν κάνει επάγγελμα την τοπική πολιτική και να κατεβαίνουν κάθε τετραετία είτε εκλεγούν είτε όχι, τις δυσάρεστες καταστάσεις που ζήσαμε σ αυτές τις εκλογές, και αναρωτιέμαι αν μας αξίζει ο τόπος, η κοινωνία και οι συνθήκες που ζούμε. Αν κάνουμε αρκετά ώστε να αλλάξουμε ή βολευόμαστε στα υπάρχον. Αν πρέπει να συμφιλιωθούμε με το «κατεστημένο» και την πραγματικότητα ή πρέπει να αντιδράσουμε σ’ αυτά που γίνονται γύρω μας. Αν, τελικά, πρέπει να περιμένουμε τον «σωτήρα» του τόπου μας ή θα πρέπει να γίνουμε οι ίδιοι σωτήρες. Ίδωμεν.»
Το παραπάνω κείμενο το έγραψα μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Ιούνιου το 2019 για την τοπική εφημερίδα «τα γιοφύρια», με αριθμό φύλλου 329 (06), και τίτλο «Οι δημοτικές εκλογές στο Δήμο Ι.Π. Μεσολογγίου μέσα απ΄ τα μάτια ενός νέου»
Μετά από τέσσερα χρόνια και τέσσερις μήνες το ίδιο κείμενο είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Βλέπουμε, ακούμε, φημολογούνται και συζητούνται ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια πράγματα, έχοντας δημιουργήσει πάλι ένα, όχι τόσο, πρωτοφανείς αλλά το ίδιο δυσάρεστο κλίμα πριν την εκλογική διαδικασία. Σε μια εκλογική διαδικασία που εμείς πρέπει να μπούμε και να διαλέξουμε ΝΕΑ δημοτική αρχή.
Τώρα ας μην ξανακάνουμε το ίδιο λάθος.
Ας δούμε!
Ας μην περιμένουμε το «σωτήρα», ας αντιδράσουμε σε αυτό που μας παρουσιάζουν σαν πραγματικότητα, ας βάλουμε στην άκρη όσους έχουν κάνει επάγγελμα την τοπική πολιτική, ας ανατρέψουμε το προβλεπόμενο, ας γίνουμε οι ίδιοι σωτήρες!
Την Κυριακή, ας επιλέξουμε το σωστό!
Υ.Γ. Το 2019 μερικοί «χαλάστηκαν» πριν την δημοσιοποίηση του κειμένου, ενώ άλλοι «ξίνισαν» μετά από αυτή, επειδή θεώρησαν ότι ήμουν κατευθυνόμενος και μεροληπτικός υποστηρίζοντας τότε ΜΟΝΟ τη μια πλευρά. Το 2023 λέτε να θεωρούν το ίδιο ;!
Όλα τα άρθρα σε αυτή την ιστοσελίδα προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Απαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διανομή ή μετάδοση του περιεχομένου χωρίς την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση του συντάκτη. Για οποιαδήποτε χρήση του υλικού, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον διαχειριστή της ιστοσελίδας.
