Η σημερινή ιστορία ξεκάνει με την παρακάτω φωτογραφία. Είναι μια φωτογραφία από τους κάδους απορριμάτων σε μια γωνιά από το Δασάκι Αιτωλικού. Η εικόνα δεν είναι ούτε ωραία ούτε λογική, βλέπουμε κάδους κλειστούς (μπορεί γεμάτους – μπορεί και όχι) και σκουπίδια εκτός αυτών.
Όποτε συμπεραίνουμε ότι ή γέμισαν οι κάδοι και άφησε ο κόσμος τις σακούλες απορριμάτων διπλά σε αυτούς ή άπλα τις πέταξαν εκεί δίχως να κοιτάξουν αν χωράνε στους κάδους.
Σε κάθε περίπτωση η εικόνα είναι άσχημη και το πρόβλημα μεγαλύτερο από όσο νομίζεται.
Η φωτογραφία αυτή μου στάλθηκε το Σάββατο πρώτο.
Κυριακή μεσημέρι πέρασα ο ίδιος από εκεί και η κατάσταση δεν είχε αλλάξει καθόλου. Σκουπίδια παντού. Κοντά στον κάδο βέβαια, αλλά σκουπίδια παντού. Η εικόνα αυτή έμεινε η ιδία ολόκληρο το σαββατοκύριακο, όπου, άνετα, υπάρχουν πιθανότητες τα αδέσποτα (ή τα μη δεσποζόμενα κατοικίδια) σκυλιά – γατιά να τα επισκέφτηκαν και να διασκόρπισαν στην περιοχή, δημιουργοντας γενικότερα προβλήματα.
Και όπως καταλαβαίνετε στις περιπτώσεις αυτές δεν φταίνε σε καμία περίπτωση τα μη δεσποζόμενα κατοικίδια. Φταίνε οι άνθρωποι.
Αυτό, όμως, που μου κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον, από το χάλι με τα σκουπίδια, κατά την επίσκεψη μου στο Δασάκι ήταν τα ξεραμένα φυτά που είχε φυτέψει η τωρινή δημοτική αρχή πριν έντεκα μήνες.
Το Δασάκι του Αιτωλικού το θυμάμαι από μικρός στην ιδία κατάσταση, ενός απλού δασυλλίου με τους μεγάλους ευκαλύπτους του και τα λίγα πεύκα του να δημιουργούν μια σκιά σε όλη την έκταση του. Καμία δημοτική αρχή, μέχρι το περσινό Σεπτέμβριο, δεν το είχε «αγγίξει», εκτός από την εγκατάσταση και απεγκατάσταση του μανέζ της επίδειξης αλόγων.
Η τωρινή διοίκηση αποφάσισε να το αναβαθμίσει. Το καθάρισε από τα ξερά χόρτα. Διαμόρφωσε διάδρομους – μονοπάτια στο εσωτερικό του. Φύτεψε φυτά δεξιά και αριστερά των διαδρομών. Τοποθέτησε ξύλινα παγκάκια στο εσωτερικό του. Και όλο το «χωριό» χάρηκε με την νέα του εικόνα, αφού ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ οι κάτοικοι του νησιού που πήγαιναν σαββατοκύριακα για πικ – νικ.
Η χαρά δεν κράτησε πολύ όμως. Τον περασμένο Φεβρουάριο κατέστρεψαν ότι είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι. Η δημοτική αρχή αποφάσισε το κλάδεμα του. Ένα κλάδεμα που ο μοναδικός σκοπός του, όπως εκ των υστέρων φαίνεται, ήταν η ξυλεία από τους ευκαλύπτους αφού κόπηκαν τα περισσότερα δέντρα στα σταυρώματα. Βέβαια, ύστερα από την αντίδραση μερικών πολιτών κάποια δεντρά κλαδεύτηκαν λίγο «καλύτερα», άλλα το κακό είχε γίνει.
Σε ερώτηση μου, εκείνη την περίοδο, στον αντιδήμαρχο Αιτωλικού για το αυστηρό κλάδεμα των δέντρων, ο ίδιος μου δήλωσε ότι «ο Δήμος έχει πάρει άδεια από το δασαρχείο, μετά από σύσταση γεωπόνου να τα κόψουν, αφού το περασμένο καλοκαίρι τα δέντρα ήταν άρρωστα» και ότι «οι ευκάλυπτοι κόβονται στα σταυρώματα γιατί δεν γινόταν να κοπούν αλλού». Επίσης μου ανέφερε ότι «το καλοκαίρι τα δέντρα θα έχουν πάρει αναπτυχθεί τόσο που τσάμπα γκρινιάζει ο κόσμος τώρα».
Το καλοκαίρι ήρθε και τα δέντρα δεν αναπτύχθηκαν καθόλου, απλά μερικά φούντωσαν. Για να φτάσουμε στην πρότερα κατάσταση και να δημιουργηθεί ξανά σκιά στο δασάκι θα περάσει επιεικώς, τουλάχιστον, μια πενταετία.
Το κλάδεμα των δέντρων είναι αναγκαίο, ειδικά πλησίον των δρόμων και στα σχολικά συγκροτήματα για αποφυγήν ατυχημάτων.
Το κλάδεμα των δέντρων σε δασύλλια πρέπει να συμβαίνει όταν είναι απαραίτητο. Πάντα μιλάμε για κλάδεμα και ότι για κατακρεούργησα. Και στην δική μας περίπτωση δεν ήταν απαραίτητο.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση η δημοτική αρχή έπεσε σε μεγάλο λάθος, εβαλε τρικλοποδιά στον εαυτό της καταστρέφοντας κάτι ωραίο που είχε φτιάξει.
Και σαν μην έφτανε αυτό δεν αξιώθηκαν τόσους μήνες να ποτίσουν τα φυτά που οι ίδιοι φύτεψαν, με αποτέλεσμα να τα περισσότερα να ξεραθούν.
Όπως θα δείτε στις παραπάνω φωτογραφίες κατά μήκος των φυτών υπάρχουν και λάστιχα ποτίσματος. Δηλαδή, μια βάνα / βρύση θα έπρεπε να ανοίγουν και τα φυτά θα ποτίζονταν μονά τους. Τόσα απλά.
Προσπαθώντας να σκεφτώ το λόγο που τα καημένα τα φυτά ξεράθηκαν φτάνω στα εξής συμπεράσματα: 1) μπορεί να μην έχουν συνδεθεί τα λάστιχα με βάνα ύδρευσης, 2) μπορεί τα φυτά που ξεράθηκαν να μην είχαν φυτέψει καλά, 3) μπορεί το νερό της ΔΕΥΑΜ να είναι ακριβό και 4) μπορεί κάποιοι να αδιαφόρησαν.
Σε όλες τις περιπτώσεις, πάντως, η ευθύνης πηγαίνει προς έναν αποδεκτή. Αυτόν που με προχειρότητα και χωρίς σχέδιο έφτιαξε μια τρύπα στο νερό.
Έργο δεν είναι να τραβήξω δυο γραμμές (διάδρομους),να ρίξω πάνω τους κόκκινο χώμα (που κακώς δεν το έριξα στο λιμανάκι που ανήκε), να τοποθετήσω πέντε παγκάκια (που τα «έκλεψα» από την ανάπλαση της νοτιάς πλευράς) και να φυτέψω φυτά (τα όποια δεν θα πότιζα).
Το έργο θέλει σχέδιο, θέλει προϋπολογισμό, θέλει βιωσιμότητα.
Τέλος, επειδή η τωρινή δημοτική αρχή φαίνεται να τα έχει βάλει με τα δεντρά / φυτά, δεν ξεχνώ το ξεραμένο γκαζόν της περιμετρικής, που τώρα, μερικώς, ποτίζουν, θα ήθελα να επισημάνω ότι είναι ευλογιά για τον μικρο μας νησί να έχει σημεία πράσινου. Ολόκληρος ο κόσμος προσπαθεί να κινηθεί σε πιο πράσινες πόλεις, άλλες πόλεις δεν έχουν και προσπαθούν να δημιουργήσουν και εμείς τα έχουμε και αδιαφορούμε.
Ας φροντίσουμε περισσότερο για αυτά (δεντρά / φυτά) για να φροντίσουν και αυτά (δεντρά / φυτά) περισσότερο για εμάς στο μέλλον.
Η Αγιά Παρασκευή ας μας ανοίξει τα μάτια.
Χρονιά πολλά σε όσους/ες γιορτάζουν.
Όλα τα άρθρα σε αυτή την ιστοσελίδα προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα. Απαγορεύεται ρητά η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, διανομή ή μετάδοση του περιεχομένου χωρίς την προηγούμενη γραπτή συγκατάθεση του συντάκτη. Για οποιαδήποτε χρήση του υλικού, παρακαλούμε επικοινωνήστε με τον διαχειριστή της ιστοσελίδας.
